Hebera 5
1 A O kela kahuna nui a o keia kahuna nui i hookaawaleia ae mai waena mai o kanaka, ua hooliloia no ia no na kanaka, ma na mea o ke Akua, e kaumaha aku ai i na alana a me namohai no ka hewa.
For kvar øvsteprest vert teken bland menneskje og vert innsett for menneskje til tenesta for Gud, til å bera fram gåvor og slagtoffer for synder,
2 E hiki no ia ia ke lokomaikai aku i ka poe naaupo, a me ka poe hele hewa; no ka mea, oia no kekahi i hoopuniia mai e ka nawaliwali;
som ein sovoren som kann vera linnhjarta mot dei vankunnige og villfarande, av di han og sjølv ligg under vesaldom,
3 Nolaila, e pono no e kaumaha aku oia i ka mohaihala nona iho, me ia hoi la no na kanaka.
og for den skuld lyt han bera fram syndoffer, liksom for folket, so og for seg sjølv.
4 Aole hoi e lawelawe kekahi i keia nani nona iho, aka, ua hookaawaleia mai ia e ke Akua, me Aarona hoi la.
Og ingen tek seg sjølv den æra til, men den som vert kalla av Gud liksom Aron.
5 Pela no hoi aole o Kristo i hoonani ia ia iho e lilo i kahuna nui; aka, o ka mea i olelo iho ia ia, O oe no ka'u Keiki, i keia la no. ua hoohanau aku au ia oe;
So hev ikkje Kristus heller tillagt seg den æra å verta øvsteprest, men han som sagde til honom: «Du er min son, eg hev født deg i dag.»
6 Oia ka i olelo hou pela ma kekahi wahi e ae, He kahuna mau loa no oe mamuli o ke ano o Melekisedeka. (aiōn g165)
Liksom han og segjer ein annan stad: «Du er prest til æveleg tid etter Melkisedeks vis.» (aiōn g165)
7 Oia hoi, i na la o kona noho kino ana, ua kaumaha aku la i ka pule, a me ka nonoi ana, me ke kahea nui ana, a me na waimaka helelei, i ka mea e hiki ia ia ke hoopakele mai ia ia i ka make, a ua lohea mai oia no na mea ana i makau ai;
Og han hev i sitt kjøts dagar med sterkt rop og tåror bore fram bøner og naudbeding til honom som kunde frelsa honom frå dauden, og vart bønhøyrd for sin gudlegdom,
8 He Keiki no ia, ua ao no nae ia i ka hoolohe, ma na mea ana i ehaeha ai;
og soleis lærde han, endå han var son, lydnad av det han leid;
9 A i ka hoohemoleleia'na ona, na lilo oia i Ola e ola mau loa ai no ka poe a pau i hoolohe ia ia. (aiōnios g166)
og då han var fullenda, vart han upphav til æveleg frelsa for alle deim som lyder honom, (aiōnios g166)
10 Ua kapaia iho la ia e ke Akua, he kahuna nui mamuli o ke ano o Melekisedeka.
med di Gud kalla honom øvsteprest etter Melkisedeks vis.
11 He nui no pa mea a makou e olelo aku ai nona, aole hiki wawe ke hoomaopopo aku, no ka mea, he poe hookananuha oukou.
Um dette hev me mykje å segja, som og er vandt å leggja ut, då de hev vorte seinføre til å høyra.
12 No ka mea, o ko oukou pono no e lilo i mau kumu i keia manawa, eia nae, ua kupono oukou i ke ao hou ia'ku i na hua mua o ka olelo a ko Akua; a o ka waiu ka mea e pono ai oukou, aole ka ai paa.
For de som etter tidi skulde vore lærarar, de treng atter til at ein lærer dykk dei fyrste grunnar i Guds ord; og de hev vorte slike som treng til mjølk og ikkje fast føda.
13 No ka mea, o na mea i ai wain, aole ia i akamai i ka olelo o ka pono; he keiki hou no ia.
For kvar den som fær mjølk, er urøynd i rettferds ord; for han er eit barn.
14 Aka, o ka ai paa, na ka poe oo no ia, ka poe makaukau no ka mea e ike ai i ka pono a me ka hewa.
Men fast føda er for vaksne, for deim som ved tame hev tilvande sansar til å skilja millom godt og vondt.
