Hebera 3
1 NO ia mea hoi, e na hoahanau laa, ka poe i hea pu ia mai mai ka lani mai, e manao nui i ka Lunaolelo, a me ke Kahuna nui a kakou i hooiaio aku ai, o Kristo Iesu;
Difor, heilage brør, som er luthavande i eit himmelsk kall! sjå på den apostel og øvsteprest som me kjennest ved, Jesus,
2 Ka mea i malama pono i kona mea nana i hoolilo mai, e like hoi me Mose iloko o kona hale a pau.
han som var tru mot den som gjorde honom dertil, liksom og Moses var i heile hans hus!
3 No ka mea, ua pono e hoonani nui ia aku oia mamua o Mose, e like me ka oi ana o ka mahaloia o ka mea nana i hana i ka hale mamua o ka hale.
For denne er halden so mykje større æra verd enn Moses, som den som hev bygt huset, hev større æra enn huset sjølv.
4 A o kela hale keia hale a pau, ua hanaia ia e kekahi; a o ka mea nana i hana na mea a pau, o ke Akua ia.
Kvart hus er det einkvan som byggjer, men den som hev bygt alt, det er Gud.
5 A ua hoopono no o Mose iloko o kona hale a pau i kona kahu ana, no ka hoike ana i na mea e haiia ana.
Og Moses var vel tru i heile hans hus som ein tenar til å vitna um det som skulde verta tala,
6 Aka, o Kristo, i konakeiki ana maluna o kona hale iho: o kakou no hoi ua hale la, ke hoopaa kakou i ka manao pono, a me ka manaolana e olioli ai i mau a hiki i ka hopena.
men Kristus stend som son yver huset hans; og hans hus er me, so framt me held vårt frimod og den voni me rosar oss av, fast alt til enden.
7 Nolaila, i ka olelo ana mai o ka Uhane Hemolele, I keia la, i ko oukou lohe ana i kona leo,
Difor, som den Heilage Ande segjer: «I dag, um de høyrer hans røyst,
8 Mai hoopaakiki i ko oukou naau e like me ia i ka hoonaukiuki ana, i ka la i hoaoia'i ma ka nahelehele;
so forherd ikkje dykkar hjarto som på argingsstaden på freistingsdagen i øydemarki,
9 I ka hoolawehala ana mai o ko oukou poe kupuna ia'u, a me ka hoao ana mai ia'u, i ko lakou ike ana mai i ka'u mau hana i na makahiki he kanaha.
der federne dykkar freista meg; dei prøvde meg, endå dei såg mine gjerningar i fyrti år.
10 Nolaila, i huhu aku ai au ia hanauna, i aku la hoi au, Ua lalau mau lakou ma ka naau; aole hoi lakou i hooiaio mai i ko'u mau aoao.
Difor harmast eg på denne ætti og sagde: «Dei fer alltid vilt i hjarta; » men dei kjende ikkje mine vegar,
11 Pela hoi au i ko'u huhu ana i hoohiki aku ai, Aole lakou e komo i ko'u wahi maha.
so eg svor i min vreide: «Sanneleg, dei skal ikkje koma inn til mi kvila!»»
12 E ao hoi, e na hoahanau, o noho ka naau ino hoomaloka iloko o kekahi o oukou, i haalele ai ia i ke Akua ola.
Sjå til, brør, at det ikkje i nokon av dykk skal vera eit vondt, vantruande hjarta, so han fell frå den livande Gud!
13 Aka, e hooikaika mau kekahi i kekahi i ka wa i kapaia o Keia la, o hoopaakikiia kekahi o oukou ma ka hoopunipuni ana o ka hewa.
Men påminn kvarandre kvar dag, so lenge som det heiter: «i dag», so ikkje nokon av dykk skal verta forherd ved dåring av syndi!
14 No ka mea, e loaa mai ana no o Kristo ia kakou, ke hoopaa kakou i ko kakou manao pono mua i mau a hiki i ka hopena;
For me hev fenge lut med Kristus, so framt me held vår fyrste fulle vissa fast til enden.
15 A i ka olelo ana, I keia la i ko oukou lohe ana i kona leo, mai hoopaakiki i ko oukou naau, e like me ia i ka hoonaukiuki ana.
Når det vert sagt: «I dag, um de høyrer hans røyst, so forherd ikkje dykkar hjarto som på argingsstaden, »
16 Owai la ka poe i lohe, alaila hoonaukiuki aku la? Aole anei o ka poe a pau i hele mai, ma o Mose la, mai Aigupita mai?
kven var då dei som høyrde og arga honom? Var det ikkje alle dei som gjekk ut or Egyptarland ved Moses?
17 Owai la hoi ka poe ana i huhu mai ai i na makahiki he kanaha? Aole anei o ka poe i hana hewa, a haule iho ko lakou mau kupapau ma ka nahelehele?
Men kven var det han harmast på i fyrti år? var det ikkje på deim som hadde synda, so deira kroppar fall i øydemarki?
18 Ia wai la hoi kana i hoohiki ai, aole lakou e komo i kona wahi maha, ke ole ka poe i manaoio ole?
Og kven var det han svor um, at dei ikkje skulde koma inn til hans kvila, utan um deim som var vantruande?
19 Nolaila la, ua ike kakou, aole i hiki ia lakou ke komo iloko, no ka manaoio ole.
So ser me då at dei ikkje kunde koma inn for vantru skuld.
