< Kinohi 4 >
1 A IKE aku la o Adamu i kana wahine ia Eva; hapai ae la oia, a hanau mai la ia I Kaina, i mai la, Ua loaa no ia'u he kanaka no Iehova mai.
Og Adam budde saman med Eva, kona si, og ho vart med barn, og åtte Kain. Då sagde ho: «Ein son hev eg fenge av Herren!»
2 Hanau hou iho la oia i kona kaikaina ia Abela. He kahuhipa o Abela, a he mahiai o Kaina.
Sidan åtte ho Abel, bror hans. Og Abel vart sauehyrding, og Kain var jorddyrkar.
3 Mahope iho o na la, lawe aku la o Kaina i kekahi hua o ka honua i mohai na Iehova.
Og det hende, då det leid av ei tid, at Kain bar fram åt Herren ei gåva av grøda på marki.
4 Lawe aku la hoi o Abela i kekahi o na hanau mua o kana poe hipa, i na mea momona hoi. A maliu mai la o Iehova ia Abela a me kana mohai:
Og Abel bar og fram ei gåva, og han gav av frumselambi or fenaden sin og feittet deira. Og Herren såg blidt til Abel og gåva hans,
5 Aka, aole ia i maliu mai ia Kaina a me kana mohai. Huhu loa iho la o Kaina, a kulou iho la kona maka ilalo.
men ansa ikkje Kain og hans gåva. Då vart Kain brennande harm, og stirde nedfyre seg.
6 I mai la o Iehova ia Kaina, Heaha kau i huhu ai? No ke aha hoi i kulou iho ai kou maka ilalo!
Og Herren sagde til Kain: «Kvi er du harm, og kvi stend du og stirer nedfyre deg?
7 A i hana pono oe, aole anei oe e maliuia'ku? a i ole oe e hana i ka pono, ke waiho la ka mohai hala ma ka puka. A ia oe no ko ia la makemake, a e alii iho oe maluna ona.
Hev du godt i tankar, kann du ikkje då lyfta upp augo? Og hev du ikkje godt i tankar, so ligg syndi framfyre døri og lurer. Ho trår etter deg, men du lyt halda henne i age.»
8 Kamailio ae la o Kaina me kona kaikaina, me Abela: a ia laua ma ka waena, ku ae la o Kaina me ke ku e i kona kaikaina ia Abela, pepehi iho la ia ia a make.
Og Kain sagde det med Abel, bror sin. Og det gjekk so til, medan dei var utpå marki, at Kain rauk på Abel, bror sin, og slo honom i hel.
9 Olelo mai la o Iehova ia Kaina, Auhea la o Abela o kou kaikaina! I aku la oia, Aole au i ike: owau anei ke kahu o kuu kaikaina!
Då sagde Herren til Kain: «Kvar er Abel, bror din?» Og han svara: «Eg veit ikkje. Skal eg gjæta bror min?»
10 I mai la kela, Heaha kau i hana iho net? ke hea mai nei ka leo o ke koko o kou kaikaina ia'u mai ka lepo mai.
Då sagde han: «Kva hev du gjort! Høyr, blodet åt bror din ropar til meg frå jordi!
11 Ma keia hone aku, e hoohewaia'ku ai oe mai ka honua ae, i hamama ae kona waha e ale i ke koko o kou kaikaina, na kou lima aku.
Og no skal du vera bannlyst frå den jordi som let upp munnen og tok imot blodet åt bror din av di hand.
12 I kou mahi ana i ka honua, aole ia e hua mai ma keia hope i kona momona: a e lilo hoi oe i kanaka aea a me ke kuewa wale maluna o ka honua.
Når du dyrkar marki, skal ho ikkje meir gjeva deg sin avle. Heimlaus og fredlaus skal du vera på jordi.»
13 I aku la o Kaina ia Iehova, He nui loa kuu hewa: aole paha ia e hiki ke kalaia.
Då sagde Kain til Herren: «Skuldi mi er større enn eg kann bera.
14 Aia hoi, ua kipaku aku oe ia'u i keia la mai ke alo aku o ka honua nei; a ua hookaawaleia au mai kou alo aku; a e lilo ana au i kanaka aea me ke kuewa wale maluna o ka honua; a i loaa au i kekahi, e pepehi mai ia ia'u a make.
Sjå, du driv meg i dag ut or landet, og eg lyt løyna meg for dine augo og vera heimlaus og fredlaus på jordi, og kven som finn meg, kjem til å slå meg i hel.»
15 I mai la o Iehova ia ia, Nolaila, o ka mea nana e pepehi ia Kaina, e pahiku ka hoopai ana i kona hewa. A kau iho la o Iehova i hoailona maluna o Kaina, o loaa ia i kekahi nana ia e pepehi aku a make.
Då sagde Herren til honom: «Nei! for drep nokon Kain, so skal det hemnast sju gonger.» Og Herren gav Kain eit merke, so dei ikkje skulde slå honom i hel, kven som fann honom.
16 Hele aku la o Kaina mai ke alo aku o Iehova, a noho iho la ma ka aina o Noda, ma ka hikina o Edena.
So hadde Kain seg utor Herrens augo, og busette seg i eit land som heiter Nod, austanfor Eden.
17 Ike aku la o Kaina i kana wahine; hapai ae la oia, a hanau mai la ia Enoka: kukulu iho la oia i kulanakauhale, a kapa iho la i ka inoa o ua kulanakauhale la, mamuli o ka inoa o kana keiki, o Enoka.
Og Kain budde saman med kona si, og ho vart med barn, og åtte Hanok. Sidan tok han seg til å byggja ein by, og kalla byen Hanok, etter son sin.
18 Na Enoka hoi i hanau mai o Irada: na Irada hoi o Mehuiaela: na Mehuiaela o Metusaela: na Metusaela o Lameka.
Og Hanok vart far til Irad; og Irad fekk sonen Mehujael, og Mehujael fekk sonen Metusael, og Metusael fekk sonen Lamek.
19 Lawe ae la o Lameka i na wahine elua nana: o Ada ka inoa o kekahi, a o Zila ka inoa o kekahi.
Og Lamek tok seg tvo konor. Den eine heitte Ada, og den andre heitte Silla.
20 Na Ada i hanau mai o Iabala: o ka makamua ia o ka poe noho halelewa, a o ka hanai holoholona.
Og Ada åtte sonen Jabal. Frå honom er dei ætta dei som bur i tjeldbuder og held buskap.
21 A o Iubala ka inoa o kona kaikaina: o ka makamua ia o ka poe a pau i hookani i ka lira a me ka ohe.
Og bror hans heitte Jubal. Frå honom er dei ætta all dei som spelar på harpa og fløyta.
22 A o Zila, hanau mai no hoi nana o Tubalakaina, oia ke kumu a na paahana a pau e kui ana i ke keleawe a me Ka hao: a o Naama ke kaikuwahine o Tubalakaina.
Og Silla åtte og ein son. Han vart kalla Tubalkain; og han smidde alle slag bitjarn, både av jarn og av kopar. Og syster åt Tubalkain heitte Na’ama.
23 I aku la o Lameka i na wahine ana, ia Ada, laua o Zila, E hoolohe mai olua i ko'u leo; e na wahine a Lameka, e haliu mai i ka'u olelo: no ka mea, ua pepehi iho la au i ke kanaka no ka hoeha ana mai ia'u, i ke kanaka opiopio no ka paopao ana mai ia'u.
Og Lamek kvad til konorne sine: «Ada og Silla, høyr mine ord, Lameks konor, lyd på mi røyst! Ein mann drep eg for kvart sår, og ein svein for kvar skråma eg fær.
24 Ina paha e pahiku ka hoopai ana no Kama, he oiaio no, e pakanahiku me kumamahiku hoi ia no Lameka.
For Kain skal sju gonger hemnast, men Lamek sju-ti og sju.»
25 Ike hou iho la o Adamu i kana wahine; a hanau mai la ia he keikikane, a kapa aku la i kona inoa o I Seta: No ka mea, ua haawi mai la ke Akua i ka hua hou na'u, wahi ana, i panihakahaka no Abela i pepehiia e Kaina.
Og Adam budde med kona si som han fyrr hadde gjort, og ho åtte ein son, og kalla honom Set. «For Gud hev sett meg ein annan son i staden hans Abel, » sagde ho, «for di Kain slo honom i hel.»
26 Na Seta hoi i hanau kekahi keikikane; a kapa iho ia i kona inoa o Enosa: ia manawa ka hoomaka ana o na kanaka e kahea aku i ka inoa o Iehova.
Og Set fekk og ein son, og kalla honom Enos. Då tok dei til å kalla på Herren.