Kinohi 34
1 HELE aku la o Dina o ke kaikamahine a Lea i hanau ai na Iakoba, e ike i na kaikamahine o ia aina.
Da Dina, den Datter, Jakob havde med Lea, engang gik ud for at besøge Landets Døtre,
2 A ike mai la o Sekema o ke keiki a Hamora no ka Hivi ke alii o ua aina la ia ia, lalau aku la kela ia ia, moe iho la me ia, a hoohaumia ia ia.
saa Sikem, en Søn af Egnens Høvding, Hivviten Hamor, hende og greb hende og laa hos hende; og han krænkede hende;
3 Hoopili mai la kona naau ia Dina i ke kaikamahine a Iakoba; aloha mai la ia i ua kaikamahine la, a olelo oluolu mai la i ua kaikamahine la.
men hans Hjerte hang ved Jakobs Datter Dina, og han elskede Pigen og talte godt for hende;
4 Olelo aku la o Sekema i kona makuakane ia Hamora, E kii aku oe i ua kaikamahine la, i wahine na'u.
og Sikem sagde til sin Fader Hamor: »Skaf mig den Pige til Hustru!«
5 Lohe ae la o Iakoba ua hoohaumia oia i kana kaikamahine ia Dina: aia no kana mau keikikane ma ke kula me kona poe holoholona; a noho olelo ole la o Iakoba, a hoi mai la lakou.
Jakob hørte, at han havde skændet hans Datter Dina; men da hans Sønner dengang var med hans Kvæg paa Marken, tav han, til de kom hjem.
6 Hele aku la o Hamora, ka makuakane o Sekema iwaho io Iakoba la e kamailio me ia.
Sikems Fader Hamor gik nu til Jakob for at tale med ham.
7 A lohe ae la na keiki a Iakoba, hoi mai la lakou mai ke kela mai: ehaeha loa ka naau o ua poe kanaka la, a huhu loa iho la lakou, no ka mea, ua hana mai ia i ka mea kolohe i ka Iseraela, i ka moe ana me ke kaikamahine a Iakoba; ka mea pono ole ke hanaia pela.
Men da Jakobs Sønner hørte det, kom de hjem fra Marken; og Mændene græmmede sig og var saare opbragte, fordi han havde øvet Skændselsdaad i Israel ved at ligge hos Jakobs Datter; thi sligt bør ikke ske.
8 Kamailio mai la o Hamora me lakou, i mai la, Ua pili ka naau o kuu keikikane i ka oukou kaikamahine: ke noi aku nei au ia oukou, e haawi mai ia ia i wahine nana.
Og Hamor talte med dem og sagde: »Min Søn Sikems Hjerte hænger ved eders Datter; giv ham hende til Hustru
9 E mare mai oukou me makou; e haawi mai i na kaikamahine a oukou na makou, a e lawe hoi i na kaikamahine a makou na oukou.
og indgaa Svogerskab med os; giv os eders Døtre og gift eder med vore Døtre;
10 E noho pu oukou me makou: imua hoi o ko oukou alo ka aina: e noho oukou, a e kuai hoi iloko, a e hoolilo i ka aina no oukou.
tag Ophold hos os, og Landet skal staa eder aabent; slaa eder ned og drag frit omkring og saml eder Ejendom der!«
11 Olelo mai la hoi o Sekema i ko Dina makuakane a me kona mau kaikunane, E lokomaikai mai oukou ia'u, a e haawi aku hoi au i ka oukou mea e olelo mai ai ia'u.
Og Sikem sagde til hendes Fader og Brødre: »Maatte jeg finde Naade for eders Øjne! Alt, hvad I kræver, vil jeg give;
12 E hoonui loa oukou i ka'u mea e uku aku ai, a me ka makana, a e haawi aku no au e like me ka oukou e olelo mai ai: aka, e haawi mai i ke kaikamahine i wahine na'u.
forlang saa høj en Brudesum og Gave, I vil; jeg giver, hvad I kræver, naar I blot vil give mig Pigen til Hustru!«
13 Olelo hoopunipuni aku la na keikikane a Iakoba ia Sekema, a ia Hamora i kona makuakane, olelo lakou pela, no ka mea, ua hoohaumia oia ia Dina i ko lakou kaikuwahine.
Da gav Jakobs Sønner Sikem og hans Fader Hamor et listigt Svar, fordi han havde skændet deres Søster Dina,
14 Olelo aku la lakou ia laua, Aole e pono ia makou ke hana ia mea, ke haawi aku i ko makou kaikuwahine na ka mea i okipoepoe ole ia; no ka mea, he mea hoino ia no makou.
og sagde til dem: »Vi er ikke i Stand til at give vor Søster til en uomskaaren Mand, thi det holder vi for en Skændsel.
15 Penei wale no ka makou e ae aku ai ia olua, a i like auanei oukou me makou, i okipoepoeia na kane o oukou a pau;
Kun paa det Vilkaar vil vi føje eder, at I bliver som vi og lader alle af Mandkøn iblandt eder omskære;
16 Alaila makou e haawi aku ai i ka makou kaikamahine na oukou, a e lawe hoi i na kaikamahine a oukou na makou; a e noho pu me oukou, a lilo kakou i hookahi poe kanaka.
i saa Fald vil vi give eder vore Døtre og ægte eders Døtre og bosætte os iblandt eder, saa vi bliver eet Folk;
17 Aka, ke hoolohe ole oukou i ka makou, e okipoepoeia'i; alaila e lawe aku makou i ka makou kaikamahine, a e hele.
men hvis I ikke vil høre os og lade eder omskære, saa tager vi vor Datter og drager bort!«
18 A he oluolu ka lakou olelo ia Hamora, a me Sekema ke keiki a Hamora.
Deres Tale tyktes Hamor og Sikem, Hamors Søn, god;
19 Aole i hoopanee aku na kanaka opiopio la i ka hana ana ia mea; no ka mea, he makemake kona i ke kaikamahine a Iakoba: a ua oi aku kona maikai imua o ko ka hale a pau o kona makuakane.
og den unge Mand tøvede ikke med at gøre saaledes, thi han var indtaget i Jakobs Datter, og han var den, der havde mest at sige i sin Faders Hus;
20 Hele aku la o Hamora, laua o Sekema o kana keiki ma ka ipuka o ko laua kulanakauhale, a kamailio pu iho la me na kanaka o ko laua kulanakauhale, i kai ana aku,
og Hamor og hans Søn Sikem gik til deres Bys Port og sagde til Mændene i deres By:
21 Ea, ke noho malie nei keia poe kanaka me kakou; nolaila, e hoonoho kakou ia lakou ma ka aina, e piele lakou iloko; no ka mea, o ka aina, aia hoi, ua akea ia no lakou; e lawe kakou i na kaikamahine a lakou i wahine na kakou, a e haawi aku hoi kakou i na kaikamahine a kakou na lakou.
»Disse Mænd er os velsindede; lad dem bosætte sig og drage frit om her i Landet, der er jo Plads nok til dem i Landet; deres Døtre vil vi tage til Hustruer og give dem vore Døtre til Hustruer!
22 Penei wale no e ae mai ai ua poe kanaka la e noho me kakou, hookahi poe, i okipoepoeia na kane a pau o kakou, e like me lakou i okipoepoeia'i.
Men kun paa det Vilkaar vil Mændene føje os og bosætte sig hos os, saa vi kan blive eet Folk, at alle af Mandkøn hos os lader sig omskære, saaledes som de er omskaarne.
23 Aole anei e lilo na kakou ko lakou poe holoholona iki, ka lakou waiwai, a me na holoholona nui a pau a lakou? E ae wale aku no kakou ia lakou, a e noho pu auanei lakou me kakou.
Deres Hjorde og deres Gods og alt deres Kvæg bliver jo dog vort; lad os derfor føje dem, saa de kan blive boende hos os!«
24 Hoolohe aku la lakou ia Hamora a i kana keiki ia Sekema, o ka poe a pau i puka iwaho ma ka ipuka o kona kulanakauhale: a ua okipoepoeia na kane a pau, ka poe a pau i puka iwaho ma ka ipuka o kona kulanakauhale.
Saa adlød de Hamor og hans Søn Sikem, saa mange som færdedes i hans Bys Port, og alle af Mandkøn, alle, som færdedes i hans Bys Port, lod sig omskære.
25 A i ke kolu o ka la, ia lakou i eha ai, o na keikikane elua a Iakoba, o Simeona laua o Levi, na kaikunane o Dina, lalau aku la laua i na pahikaua a laua, hele aku la laua i ua kulanakauhale la me ka makau ole, a pepehi aku la i na kane a pau.
Men Tredjedagen, da de havde Saarfeber, tog Jakobs to Sønner Simeon og Levi, Dinas Brødre, hver sit Sværd, trængte ind i Byen, uden at nogen anede Uraad, Og slog alle Mændene ihjel
26 Pepehi aku la laua ia Hamora, laua o Sekema o kana keiki me ka maka o ka pahikaua, lawe aku la hoi ia Dina iwaho o ka hale o Sekema, a hele aku la iwaho.
og dræbte Hamor og hans Søn Sikem med Sværdet, tog Dina ud af Sikems Hus og drog bort.
27 Held mai la na keiki a Iakoba i ka poe i pepehiia, a lawe pio ae la i ka waiwai o ke kulanakauhale; no ka mea, ua hoohaumia lakou i ko lakou kaikuwahine.
Saa kastede Jakobs Sønner sig over de faldne og plyndrede Byen, fordi de havde skændet deres Søster;
28 Lawe pio aku la hoi lakou i na hipa a lakou, a me na bipi a lakou, a me na hoki a lakou, me ko loko o ke kulanakauhale, a me ko ke kula,
deres Smaakvæg, Hornkvæg og Æsler, baade hvad der var i Byen og paa Markerne, tog de med sig,
29 Me ko lakou waiwai a pau, me ka lakou kamalii a pau, a me na wahine a lakou, na pau ia lakou i ka hoopioia; a hao ae la lakou i na mea a pau o ka hale.
og al deres Ejendom og alle deres Børn og Kvinder førte de bort som Bytte, og de udplyndrede Byen for alt, hvad der var der.
30 Olelo aku la o Iakoba ia Simeona laua o Levi, Ua hoopilikia mai olua ia'u, i pilau aku ai au iwaena o na kanaka o ka aina nei, iwaena o ka Kanaana a me ka Perezi: a owau la e, he poe uuku ko'u, e hoakoakoa mai auanei lakou e ku e ia'u, a e pepehi mai ia'u, a e make auanei au me ko ka Hale o'u.
Men Jakob sagde til Simeon og Levi: »I styrter mig i Ulykke ved at lægge mig for Had hos Landets Indbyggere, Kana'anæerne og Perizziterne; thi jeg raader kun over faa Folk; samler de sig mod mig og slaar mig, saa er det ude med mig og mit Hus!«
31 I mai la lakou, E pono anei e hana mai ia i ko makou kaikuwahine, me he wahine hookamakama la?
Men de svarede: »Skal han behandle vor Søster som en Skøge!«
