Kinohi 32
1 HELE aku la o Iakoba i kona hele ana, a halawai mai la na anela o ke Akua me ia.
Iacob quoque abiit itinere quo cœperat: fueruntque ei obviam Angeli Dei.
2 A ike aku la o Iakoba ia lakou, i aku la ia, O ka puali kaua keia o ke Akua: a kapa iho la ia i ka inoa o ia wahi, o I Mahanaima.
Quos cum vidisset, ait: Castra Dei sunt hæc. Et appellavit nomen loci illius Mahanaim, id est, Castra.
3 Hoouna aku la o Iakoba i na elele imua ona io Esau la i kona kaikuaana, ma ka aina o Seira, oia ka aina o Edoma.
Misit autem et nuncios ante se ad Esau fratrem suum in terram Seir, in regionem Edom:
4 Kauoha aku la ia ia lakou, i aku la, Penei ka oukou e olelo aku ai i kuu haku, ia Esau; Ke i mai nei o kau kauwa o Iakoba penei, Ua noho pu au me Labana, ua kali aku no wau ilaila a hiki i neia manawa.
præcepitque eis, dicens: Sic loquimini domino meo Esau: Hæc dicit frater tuus Iacob: Apud Laban peregrinatus sum, et fui usque in præsentem diem.
5 Ia'u no na bipi, na hoki, na holoholona, me na kauwakane a me na kauwawahine; a ua hoouna aku no wau e hai aku i kuu haku, i loaa ia'u ke alohaia imua o kou maka.
Habeo boves, et asinos, et oves, et servos, et ancillas: mittoque nunc legationem ad dominum meum, ut inveniam gratiam in conspectu tuo.
6 Hoi hou mai la na elele io Iakoba la, i mai la, Hele aku la makou i kou kaikuaana io Esau la; a ke hele mai nei hoi oia e halawai me oe, a me ia na haneri kanaka eha.
Reversique sunt nuncii ad Iacob, dicentes: Venimus ad Esau fratrem tuum, et ecce properat tibi in occursum cum quadringentis viris.
7 Alaila, makau nui iho la o Iakoba, a ua pilikia loa: mahele ae la oia i na kanaka me ia, i na holoholona, i na bipi a me na kamelo, elua poe;
Timuit Iacob valde: et perterritus divisit populum qui secum erat, greges quoque et oves et boves, et camelos in duas turmas,
8 I aku la, Ina e hele mai o Esau, a pepehi mai i kekahi poe, alaila e pakele ka poe i koe.
dicens: Si venerit Esau ad unam turmam, et percusserit eam, alia turma, quæ relicta est, salvabitur.
9 I aku la o Iakoba, E ke Akua o kun kupunakane o Aberahama, ke Akua o kuu makuakane o Isaaka, e Iehova, ka mea nana i olelo mai ia'u, E hoi hou aku oe i kou aina, a i kou poe hoahanau, a e lokomaikai aku no au ia oe:
Dixitque Iacob: Deus patris mei Abraham, et Deus patris mei Isaac: Domine qui dixisti mihi: Revertere in terram tuam, et in locum nativitatis tuæ, et benefaciam tibi:
10 Aole au e pono no na lokomaikai a pau a me ka oiaio a pau au i hoike mai ai, i kau kauwa nei; no ka mea, me kuu kookoo iho i hele mai ai au ma keia kapa o loredane; a ua lilo no wau ano i elua poe.
minor sum cunctis miserationibus tuis, et veritate tua quam explevisti servo tuo. In baculo meo transivi Iordanem istum: et nunc cum duabus turmis regredior.
11 Ke pule aku nei au ia oe, e hoopakele ae ae ia'u mai ka lima aku o kuu kaikuaana, mai ka lima o Esau: no ka mea, ke makau nei au ia ia, o hele mai nei oia e pepehi mai ia'u me ka makuwahine a me na kamalii.
Erue me de manu fratris mei Esau, quia valde eum timeo: ne forte veniens percutiat matrem cum filiis.
12 Ua olelo mai oe, E lokomaikai io no wau ia oe, a e hoonui au i kau poe mamo e like me ke one o ke kai, aole e pau lakou i ka heluia no ka lehulehu.
Tu locutus es quod benefaceres mihi, et dilatares semen meum sicut arenam maris, quæ præ multitudine numerari non potest.
13 Moe iho la ia malaila ia po; lalau aku la ia i na mea i loaa i kona lima, i makana na kona kaikuaana, na Esau,
Cumque dormisset ibi nocte illa, separavit de his quæ habebat, munera Esau fratri suo,
14 I elua haneri kao wahine, me na kao kane he iwakalua; elua haneri hipa wahine, me na hipa kane he iwakalua,
capras ducentas, hircos viginti, oves ducentas, et arietes viginti,
15 He kanakolu kamelo waiu, me ka lakou mau keiki; he kanaha bipi wahine, me na bipi kane he umi; he iwakalua hoki wahine a me na hokikeiki he umi.
camelos fœtas cum pullis suis triginta, vaccas quadraginta, et tauros viginti, asinas viginti, et pullos earum decem.
16 Haawi aku la oia ia mau mea i ka lima o kana poe kauwa, a kaawale kekahi poe me kahi poe; i aku la ia i kana poe kauwa, E hele e aku oukou mamua o'u, a e hookaawale i kahi poe me kahi poe.
Et misit per manus servorum suorum singulos seorsum greges, dixitque pueris suis: Antecedite me, et sit spatium inter gregem et gregem.
17 Kauoha aku la ia i ka mea i hele mamua, i aku la, A halawai mai ko'u kaikuaana o Esau me oe, a ninau mai ia oe, i ka i ana mai, Nowai oe? Mahea oe e hele nei? Nawai hoi keia poe mamua ou?
Et præcepit priori, dicens: Si obvium habueris fratrem meum Esau, et interrogaverit te, Cuius es? aut, Quo vadis? aut, Cuius sunt ista quæ sequeris?
18 Alaila, e olelo aku oe, Na kau kauwa, na Iakoba lakou nei, ua hoounaia mai, i makana na ko'u haku na Esau: eia ae hoi oia mahope o makou.
respondebis: Servi tui Iacob, munera misit domino meo Esau: ipse quoque post nos venit.
19 Pela hoi oia i kauoha aku ai i ka lua a me ke kolu, a me ka poe a pau i hahai mahope o na pua holoholona, i ka i ana, Pela hoi oukou e olelo aku ai ia Esau, i ka wa e loaa'i ia oukou ia.
Similiter dedit mandata secundo, et tertio, et cunctis qui sequebantur greges, dicens: Iisdem verbis loquimini ad Esau, cum inveneritis eum.
20 E i aku hoi oukou, Eia ae kau kauwa o Iakoba mahope o makou. No ka mea, i iho la ia, E hoolaulea aku au ia ia i ka makana e hele la mamua o'u, a mahope iho e ike aku au i kona maka; a e maliu mai paha ia ia'u.
Et addetis: Ipse quoque servus tuus Iacob iter nostrum insequitur: dixit enim: Placabo illum muneribus quæ præcedunt, et postea videbo illum, forsitan propitiabitur mihi.
21 Pela i hele aku ai ka makana ma kela kapa imua ona: a moe pu iho la oia ia po me ka huakai.
Præcesserunt itaque munera ante eum, ipse vero mansit nocte illa in castris.
22 Ala ae la oia ia po, lalau aku la ia i kana mau wahine elua, me kana mau kauwawahine elua, a me kana mau keiki kane he umikumamakahi, a hele aku la ma kahi papau o Iaboka ma kela kapa.
Cumque mature surrexisset, tulit duas uxores suas, et totidem famulas cum undecim filiis, et transivit vadum Iaboc.
23 Lalau aku la ia ia lakou, hoouna aku la ia lakou ma kela kapa o ke kahawai, a hoouka aku la hoi i kana mau mea a pau.
Traductisque omnibus quæ ad se pertinebant,
24 O Iakoba wale no i koe: a hakoko mai la kekahi kanaka me ia, a wehe ae la ke alaula o ke ao.
mansit solus: et ecce vir luctabatur cum eo usque mane.
25 A ike iho la kela, aole ia i lanakila maluna ona, papai mai la ia i ka hena o kona uha, a ua kapeke ae la ka huamoa o ko Iakoba uha, i kona hakoko ana me ia.
Qui cum videret quod eum superare non posset, tetigit nervum femoris eius, et statim emarcuit.
26 I mai la kela, E kuu ae oe ia'u, no ka mea, ke wehe mai la ke alaula. I aku la oia, Aole au e kuu aku ia oe, a hoomaikai mai oe ia'u.
Dixitque ad eum: Dimitte me, iam enim ascendit aurora. Respondit: Non dimittam te, nisi benedixeris mihi.
27 Ninau mai la kela ia ia, Owai kou inoa? I aku la oia, O Iakoba.
Ait ergo: Quod nomen est tibi? Respondit: Iacob.
28 I mai la kela, Aole e hea hou ia kou inoa, o Iakoba; aka, o Iseraela: no ka mea, he ikaika kou imua o ke Akua; a e lanakila hoi oe maluna o na kanaka.
At ille, Nequaquam, inquit, Iacob appellabitur nomen tuum, sed Israel: quoniam si contra Deum fortis fuisti, quanto magis contra homines prævalebis?
29 Ninau aku la o Iakoba, i aku la, Ke noi aku nei au ia oe, e hai mai oe ia'u i kou inoa. I mai la kela, Heaha kau i ninau mai ai i ko'u inoa? A hoomaikai mai la kela ia ia ilaila.
Interrogavit eum Iacob: Dic mihi, quo appellaris nomine? Respondit: Cur quæris nomen meum? Et benedixit ei in eodem loco.
30 Kapa aku la o Iakoba i ka inoa o ia wahi o i Peniela: No ka mea, ua ike iho nei au i ke Akua, he maka no he maka, a ua malamaia kuu ola.
Vocavitque Iacob nomen loci illius Phanuel, dicens: Vidi Deum facie ad faciem, et salva facta est anima mea.
31 Puka mai la ka la maluna ona i kona hele ana ae maluna o Penuela, kapeke ae la oia maluna o kona uha.
Ortusque est ei statim sol, postquam transgressus est Phanuel: ipse vero claudicabat pede.
32 No ia mea, aole e ai na mamo a Iseraela i ke olona i eeke, ka mea ma ka uha, a hiki i keia la: no ka mea, papai mai la kela i ka hena o ko Iakoba uha ma ke olona i eeke.
Quam ob causam non comedunt nervum filii Israel, qui emarcuit in femore Iacob, usque in præsentem diem: eo quod tetigerit nervum femoris eius, et obstupuerit.
