Kinohi 25
1 LAWE hou ae la o Aberahama i wahine nana, o Ketura kona inoa.
Og Abraham tok seg ei kona att; ho heitte Ketura.
2 O na keiki ana i hanau ai nana, o Zimerama, o Iokesana, o Medana, o Midiana, o Isebaka a o Sua.
Med henne fekk han Simran og Joksan og Medan og Midjan og Jisbak og Suah.
3 Na Iokesana o Seba, a o Dedana. Eia ka poe mamo a Dedana, o ka Asurima, Ka Letusima, a me ka Leumima.
Og Joksan var far til Sjeba og Dedan. Og sønerne hans Dedan var Assurar og Letusar og Leummar.
4 O na keiki a Midiana; o Epa, o Epera, o Hanoka, o Abida, a o Eledaa. O keia poe a pau na Ketura mai.
Og sønerne hans Midjan var Efa og Efer og Hanok og Abida og Elda’a. Alle desse var borni hennar Ketura.
5 Kauoha mai la o Aberahama i kona waiwai a pau ia Isaaka.
Abraham gav Isak alt det han åtte.
6 Aka, haawi aku la o Aberahama i na makana na na keikikane a na haiawahine a Aberahama, a hookuu aku la ia lakou, i kona wa e ola ana, mai kana keiki o Isaaka aku, e hele i ka aina o ka hikina.
Men sønerne åt fylgjekonorne sine gav Abraham gåvor og let deim flytja burt frå Isak, son sin, og taka austetter, til Austerland, medan han endå livde.
7 Eia na la o na makahiki o ko Aberahama ola ana, hookahi haneri a me kanahikukumamalima.
Og dette er dagarne hans Abraham og den alderen han nådde: hundrad og fem og sytti år.
8 Alaila kaliia'ku ke ea o Aberahama, a make iho la ia i ka wa elemakule maikai; he kanaka kahiko loa ia, a ua nui na la ona, a ua huiia'ku ia me kona poe kanaka.
Og Abraham sålast og døydde etter ein god alderdom, gamall og mett av dagar, og kom til federne sine.
9 Na kana mau keiki na Isaaka laua o Isemaela i kanu aku ia ia maloko o ke ana o Makepela, ma ka mahinaai a Eperona ke keiki a Zohara no ka Heta, ma ke alo o Mamere,
Og Isak og Ismael, sønerne hans, jorda honom i Makpelahelleren, på gjordet hans Efron, son åt Sohar, hetiten, austanfor Mamre,
10 Ma ka mahinaai a Aberahama i kuai ai me na mamo a Heta: ilaila i kanuia'i o Aberahama, a me Sara o kana wahine.
det gjordet som Abraham hadde kjøpt av Hets-sønerne. Der vart Abraham og Sara, kona hans, jorda.
11 Mahope mai o ka make ana o Aberahama, hoopomaikai mai la ke Akua ia Isaaka; a noho iho la o Isaaka ma ka luawai o Lahairoi.
Men då Abraham var slokna, gav Gud velsigningi si til Isak, son hans. Og Isak, han budde attmed «Kjelda åt den som liver, og ser meg».
12 Eia ka mooolelo no Isemaela, no ke keikikane a Aberahama, o ka mea a Hagara no Aigupita ke kauwawahine a Sara i hanau ai na Aberahama:
Dette er ættartalet åt Ismael, son hans Abraham, han som Abraham fekk med Hagar frå Egyptarland, terna hennar Sara.
13 Eia hoi na inoa o na keikikane a Isemaela, ma ko lakou mau inoa, e like me ko lakou hanau ana: o Nebaiota kana hiapo; o Kedara, o Adebeela, o Mibesama,
Og dette er namni på sønerne hans Ismael, dei namni som er i ættarsoga deira: Nebajot, det var eldste son hans Ismael, og Kedar og Adbe’el og Mibsam
14 O Misama, o Duma, o Masa.
og Misma og Duma og Massa
15 Hadara, o Tema, o Ietura, o Napisa, a o Kedema.
og Hadar og Tema og Jetur og Nafis og Kedma.
16 Oia na keikikane a Isemaela, oia hoi ko lakou mau inoa; ma ko lakou mau kauhale, a ma ko lakou mau kulanahale; he umikumamalua mau alii e like me ko lakou mau lahuikanaka.
Dette var sønerne hans Ismael, og dette var namni deira, med grenderne og lægri deira, tolv ættarhovdingar.
17 Eia na makahiki o ke ola ana o Isemaela, hookahi haneri na makahiki me kanakolukumamahiku: ua kailiia'ku kona ea, a make iho la ia; a ua huiia aku ia me kona poe kanaka.
Og dette er liveåri hans Ismael: hundrad og sju og tretti år. Og han sålast og døydde, og kom til federne sine.
18 Noho iho la lakou mai Havila a hiki i Sura, ma ke alo o Aigupita, i kou hele ana i Asuria; pela oia I noho ai ma ke alo o kona poe hoahanau a pau.
Og dei budde frå Havila til Sur, som ligg midt for Egyptarland, når du tek leidi mot Assur. Midt for augo åt alle brørne sine slo han seg ned.
19 Eia ka mooolelo no Isaaka no ke keiki a Aberahama: Na Aberahama o Isaaka:
Dette er ættarsoga hans Isak, son åt Abraham:
20 He kanaha na makahiki o Isaaka i kona wa i lawe ai ia Rebeka ke kaikamahine a Betuela no Suria, a ke kaikuwahine o Labana no Suria, i wahine nana.
Abraham var far åt Isak. Og Isak var fyrti år gamall, då han gifte seg med Rebekka, dotter åt Betuel, aramæaren frå Mesopotamia, syster åt Laban, aramæaren.
21 Nonoi aku la o Isaaka ia Iehova no kana wahine, no ka mea, ua pa oia: a hoolohe mai la ke Akua ia ia, a hapai ae la kana wahine o Rebeka.
Og Isak bad til Herren for Rebekka, kona si, av di ho var barnlaus. Og Herren høyrde bøni hans, og Rebekka, kona hans, vart umhender.
22 Oni pu ae la na keiki iloko ona; i iho la ia, A i pela ia, i aha keia mea a'u? A hele aku la ia e ninau ia Iehova.
Men borni drogst i livet hennar. Då sagde ho: «Er det so, kvi skal eg då vera til?» Og ho gjekk av stad og spurde Herren.
23 I mai la o Iehova ia ia, Elua no lahuikanaka iloko o kou opu, elua hoi poe kanaka e puka mai ana noloko mai o kou opu, a e oi aku ka ikaika o kekahi poe i ko kekahi poe; a e hookauwa aku ka hanau mua i ka hanau hope.
Og Herren sagde til henne: «I livet ditt er lydar tvo, Tvo folk skal frå ditt fang seg greina; Eitt folk er sterkare enn hitt. Den eldre skal den yngre tena!»
24 A hiki mai kona manawa e hanau ai, aia hoi, he mau mahoe iloko o kona opu.
Då so tidi hennar kom, at ho skulde eiga barn, sjå, då var det tvillingar i livet hennar.
25 A puka mai la ka mua, ua huluhulu, a ulaula, e like me ka aahu huluhulu, a kapa iho la lakou i kona inoa, o Esau.
Og den som kom fyrst, var raud, og loden yver allan, som ein feld; so kalla dei honom Esau.
26 Mahope iho, puka mai la kona kaikaina, a paa aku la kona lima i ke kuekue wawae o Esau; a kapaia kona inoa, o Iakoba. He kanaono na makahiki o Isaaka i ko Rebeka manawa i hanau ai laua.
Og då bror hans kom, heldt han med handi i hælen på Esau. So kalla dei honom Jakob. Då dei kom til verdi, var Isak seksti år gamall.
27 Nui ae la ua mau keiki la: he kanaka akamai o Esau i ka hahai holoholona hihiu, he kanaka no ka nahelehele: aka, he kanaka noho malie o Iakoba, e noho ana ma na halelewa.
Og sveinarne voks upp, og Esau vart ein glup veidemann, og heldt til i skog og mark; men Jakob var ein mild og fredsam kar, og heldt seg heime, attmed tjeldbuderne.
28 Aloha aku la o Isaaka ia Esau, no ka mea, ai iho la ia i ka io o ua mea hihiu: a o Rebeka ka i aloha ia Iakoba.
Og Isak tykte gildast um Esau, for han åt gjerne vilt; men Rebekka tykte gildast um Jakob.
29 Hoolapalapa iho la o Iakoba i ka mea ai: a hoi mai la o Esau mai ka nahelehele mai, a ua nawaliwali ia.
Ein gong koka Jakob ein velling; då kom Esau heim av skogen, og var trøytt og mod.
30 I mai la o Esau ia Iakoba, Ke noi aku nei au ia oe, e ho mai na'u e ai ia mea ulaula; no ka mea, ua nawaliwali au: nolaila ua kapaia kona inoa o Edoma.
Og Esau sagde med Jakob: «Å lat meg få gløypa i meg noko av det raude, dette raude der; eg er reint kvitt!» Difor kallar dei honom Edom.
31 I aku la o Iakoba, E kuai kaua i keia la, i lilo mai ia'u kau pono o ka hanau mua.
Då sagde Jakob: «Sel meg fyrst odelen din!»
32 I iho la o Esau, Eia wau ua kokoke e make, a heaha auanei ko'u pomaikai i keia pono o ka hanau mua?
Og Esau sagde: «Du ser, eg er åt og skal døy; kva skal eg då med odelen?»
33 I aku la o Iakoba E hoohiki oe na'u i keia la; a hoohiki aku la ia nana: a kuai lilo mai la ia i kana pono o ka hanau mua, na Iakoba.
«Gjer fyrst eiden på det!» sagde Jakob. So gjorde Esau eiden på det, og selde odelen sin til Jakob.
34 Alaila, haawi aku la o Iakoba na Esau i ka berena a me na papapa i hoolapalapaia; ai iho la ia a inu hoi, ku ae la ia a hele aku la i kona wahi i hele ai: pela o Esau i hoowahawaha'i i kana pono o ka hanau mua.
Og Jakob gav Esau brød og linsevelling, og han åt, og drakk, og reis upp, og gjekk sin veg. So lite vyrde Esau odelen.
