Galatia 4
1 KE olelo aku nei hoi au, o ka hooilina i kona wa opiopio, aole he ano e kona i ko ke kauwa, aka, nona ka waiwai a pau;
Men eg segjer: So lenge ervingen er barn, er det ingen skilnad på honom og trælen, endå han er herre yver alt saman;
2 Aia no ia malalo o ua kumu a me na kahu, a hiki i ka manawa i hoikeia mai ai e ka makua.
men han er under uppsynsmenner og rådsmenner til den tidi faren fyreåt hev fastsett.
3 Pela no kakou i ko kakou wa kamalii, ua hooluhiia e na oihana mua o ke ao nei.
Soleis var me og, so lenge me var born, trælbundne under barnelærdomen til verdi.
4 Aka, i ka hiki ana mai o ka manawa maopopo, hoouna mai la ke Akua i kana Keiki, a ka wahine i hanau ai, i hanau malalo o ko kanawai.
Men då tidi var fullkomi, sende Gud Son sin, fødd av ei kvinna, fødd under lovi,
5 E hoopakele ae i ka poe malalo o ke kanawai, i hookamaia mai ai kakou he poe keiki.
so han kunde kjøpa deim frie, som var under lovi, so me kunde få barneretten.
6 No ka mea, no ko oukou keiki ana, ua hoouna mai la ke Akua i ka Uhane o kana Keiki iloko o ko oukou mau naau, e kahea ana, E Aba, ka Makua.
Men av di de er søner, hev Gud sendt inn i hjarto våre sin sons Ande, som ropar: «Abba, Fader!»
7 No ia mea, aole he kauwa luhi oe ma ia hope aku, aka, he keiki no; ina he keiki, he hooilina no hoi na ke Akua ma o Kristo la.
So er du då ikkje lenger træl, men son. Men er du son, so er du og erving ved Gud.
8 Aka, i ka manawa i ike ole ai oukou i ke Akua, hookauwa aku la oukou na na akua oiaio ole.
Men den tid de ikkje kjende Gud, træla de under dei gudar som i røyndi ikkje er gudar.
9 Ano hoi, ua ike oukou i ke Akua, he oiaio ua ikeia mai e ke Akua, pehea la hoi oukou i huli hou aku ai i na oihana mua palupalu ilihune, i na mea a oukou i makemake hou ai e hookauwa aku na lakou?
Men no, då de kjenner Gud og - det som meir er - er kjende av Gud, kor kann de då venda atter til den veike og fatige barnelærdomen? Vil de atter å nyo træla under honom?
10 Ke malama nei oukou i ua la, a me na mahina, i na manawa a me na makahiki.
De tek vare på dagar og månader og tider og år;
11 Ua hopohopo wau ia oukou, o make hewa paha kuu hooluhi ana no oukou.
eg ottast for dykk, at eg kann henda fåfengt hev gjort meg møda med dykk.
12 E na hoahanau, ke nonoi aku nei au ia oukou, i like oukou me au, no ka mea, ua like hoi au mo oukou: aole no oukou i hana ino iki mai ia'u.
Vert liksom eg, for eg er liksom de; brør! eg bed dykk; de hev ingen urett gjort meg.
13 Ua ike no oukou me ka palupalu o ke kino i hai aku ai au i ka euanelio ia oukou i kinohou.
Men de veit at det var på grunn av ei vanhelsa i kjøtet, at eg fyrste gongen kom til å forkynna dykk evangeliet,
14 Aole no oukou i hoowahawaha mai i ka ino o kuu kino, aole hoi oukou i hoopailua mai; aka, na hookipa mai no oukou ia'u me he anela la no ke Akua, me Kristo Iesu hoi.
og endå mitt kjøt kunde freista dykk til det, vanvyrde de meg ikkje og støytte meg ikkje burt; men de fagna meg som ein Guds engel, ja, som Kristus Jesus.
15 Heaha la hoi ko oukou pomaikai ana? No ka mea, ke hoike maka aku nei au no oukou, ina he mea hiki ia, ina ua poalo ae oukou i ko oukou mau maka a haawi mai ia'u.
Kor de prisa dykk sæle den gongen! for det vitnar eg um dykk, at um det hadde vore mogelegt, so hadde de rive ut augo dykkar og gjeve meg.
16 Ua lilo anei au i enemi no oukou, i kuu hai ana'ku i ka oiaio ia oukou?
Og so hev eg vorte dykkar fiende ved å segja dykk sanningi!
17 Ua hu mai ko lakou aloha ia oukou, aole nae ma ka pono: ke ake nei lakou e hookaawalo ia oukou, i hu mai ko oukou aloha ia lakou.
Dei syner ein ihuge for dykk som ikkje er god; men dei vil stengja dykk ute, so de skal vera ihuga for deim.
18 Aka, he mea pono no ke hu ae a mau mai ke aloha i ka mea maikai, aole i ka wa wale no e noho ai au me oukou.
Men det er godt å vera ihuga for det gode alltid, og ikkje berre når eg er hjå dykk.
19 E kuu mau keiki liilii, ka poe a'u e haakohi nei e hoohanau hou aku, a loaa mai o Kristo iloko o oukou,
Mine born, som eg atter føder med sår verk, til dess Kristus fær skapnad i dykk!
20 Ke ake nei au e ike ia oukou i neia manawa, a e hoololi ae i kuu leo; no ka mea, ke haohao nui nei au ia oukou.
Eg skulde ynskja eg var hjå dykk no og kunde brigda mi røyst; for eg er i vanråd med dykk.
21 E hai mai oukou ia'u, e ka poe i makemake e noho malalo o ke kanawai, aole anei oukou i lohe i ke kanawai?
Seg meg, de som vil vera under lovi, høyrer de ikkje lovi?
22 No ka mea, ua palapalaia, Elua a Aberahama keikikane; hookahi na ke kauwawahine, hookahi hoi na ka hakuwahine.
For det stend skrive at Abraham hadde tvo søner, ein med trælkvinna og ein med den frie kvinna.
23 O ka mea na ke kauwawahine, ua hanau ia ma ko ke kino; aka, o ka mea na ka hakuwahine, ma ka olelo hoopomaikai mai oia.
Men son åt trælkvinna er fødd etter kjøtet, men son åt den frie kvinna etter lovnaden.
24 O keia mau mea, he hoailona ia; o laua no na kauoha elua; o kekahi nae no ke kuahiwi no Sinai mai, e hanau ana i ua keiki kauwa, oia o Hagara.
I dette ligg det ei djupare meining under; for desse kvinnorne er tvo pakter: den eine frå Sinaifjellet, som føder til trældom, dette er Hagar;
25 No ka mea, o ua Hagara la oia ke kuahiwi o Sinai i Arabia; ua like hoi ia me Ierusalema i neia manawa, a e hooluhi ana oia me kana poe keiki.
for «Hagar» er Sinaifjellet i Arabia og svarar til det Jerusalem som no er; for det er i trældom med borni sine.
26 Aka, o ka Ierusalema maluna ka hakuwahine, oia ka makuwahine o kakou a pau.
Men det Jerusalem som er der uppe, er fritt, og det er mor vår.
27 No ka mea, ua palapalaia, E olioli oe, e ka mea pa, i hanau ole i keiki; e poha aku me ka hea nui, e ka mea i hanau keiki ole; no ka mea, he nui na keiki a ka mea i haaleleia, he hapa ka ka mea kane.
For det stend skrive: «Ver glad, du barnlause, som ikkje føder; kved i og ropa, du som ikkje hev barnerider! for borni hennar som er einsleg, er mange fleire enn hennar som hev mannen.»
28 E na hoahanau, he poe keiki no hoi kakou ma ka olelo hoopomaikai mai e like me Isaaka.
Men me, brør, er born etter lovnaden, liksom Isak.
29 E like mamua, hoomaau aku la ka mea i hanau ma ke kino i ka mea i hanau ma ka Uhane, pela no hoi i neia manawa.
Men liksom den gongen han som var fødd etter kjøtet, forfylgde honom som var fødd etter åndi, soleis er det no og.
30 Aka, heaha ka ka palapala hemolele i i mai ai? E hookuke aku oe i ua kauwawahine la a me kana keiki; no ka mea, aole e hooili pu ia'ku ka waiwai i ke keiki a ke kauwawahine me ke keiki a ka hakuwahine.
Men kva segjer Skrifti? «Driv ut trælkvinna og son hennar; for son åt trælkvinna skal slett ikkje taka arv med son åt den frie kvinna.»
31 Nolaila, e na hoahanau, aole he poe keiki kakou na ke kauwawahine, na ka hakuwahine no.
So er me då, brør, ikkje born åt trælkvinna, men åt den frie kvinna.
