Galatia 3
1 E NA Galatia naaupo, nawai oukou i hoowalewale mai i hoo lohe ole ai oukou i ka oiaio, imua o ko oukou maka ua waihoia o Iesu Kristo i kaulia ma ke kea iwaena o oukou?
Niemądrzy Galacjanie! Kto wam tak namieszał w głowach? Przecież dokładnie opowiedziałem wam o znaczeniu śmierci Jezusa Chrystusa!
2 Eia wale no ko'u makemake e hoikeia mai e oukou; Ma na hana o ke kanawai anei i loaa'i ia oukou ka Uhane, a ma ka hoolohe aku o ka mauaoio anei?
Pozwólcie, że zadam wam tylko jedno pytanie: Czy Ducha Świętego otrzymaliście dlatego, że przestrzegaliście Prawa Mojżesza, czy dlatego, że uwierzyliście Jezusowi?
3 Pela anei ko oukou naaupo? i hoomaka iho ai oukou ma ko ka Uhane, a ke hooki nei anei oukou ma ko ke kino?
Chyba straciliście rozum! Rozpoczęliście życie z Bogiem dzięki Duchowi, a chcecie je doskonalić o własnych siłach?
4 Ua make hewa anei kela mau mea pilikia i hiki mai ai io oukou la? ina pela ua make hewa paha.
Czy na próżno tyle wycierpieliście? Chyba rzeczywiście na próżno…
5 No ia hoi, o ka mea i haawi mai i ka Uhane no oukou, a hana mai hoi i na hana mana iwaena o oukou, ma na hana o ke kanawai anei ia, a ma ka hoolohe ana o ka manaoio anei?
Odpowiedzcie: Czy Bóg dał wam Ducha Świętego i dokonał w was niezwykłych rzeczy dlatego, że przestrzegaliście Prawa, czy też dlatego, że uwierzyliście Mu?
6 E like me Aberahama i manaoio ai i ke Akua, a na hooliloia'e ia i pono nona.
Przecież tak samo Abraham uwierzył Bogu i na podstawie tej wiary został uniewinniony.
7 No ia mea, e ike oukou, o ka poe ma ka manaoio, o lakou ka poe keiki na Aberahama.
Zrozumcie więc: prawdziwymi potomkami Abrahama są ci, którzy wierzą Bogu!
8 Ike e iho la ka palapala hemolele, e hoopono ana ke Akua i na lahuikanaka ma ka manaoio, hai e aku la ia mamua i ka euanelio ia Aberahama, Ma on aku la e hoopomaikaiia'i na lahuikanaka a pau.
Co więcej, Pismo już wcześniej zapowiedziało, że Bóg przez wiarę zbawi pogan. Dlatego Abraham usłyszał tę dobrą nowinę: „Dzięki tobie będą szczęśliwe wszystkie narody”.
9 Nolaila hoi, o na mea ma ka manaoio, na hoopomaikai pu ia lakou me Aberahama ka mea manaoio.
Tych więc, którzy wierzą Chrystusowi, spotyka to samo szczęście, co wierzącego Abrahama.
10 No ka mea, o ka poe a pau ma na hana o ke kanawai, aia no lakou malalo o ka hoahewaia; penei i palapalaia'i, E hoahewaia'ku na mea a pau i hoomau ole o hana i na mea a pau i kakauia maloko o ka buke o ke kanawai.
Tych zaś, którzy chcą zdobyć przychylność Boga poprzez przestrzeganie Prawa, spotka Jego gniew. Pismo mówi: „Przeklęty będzie każdy, kto nie przestrzega wszystkiego, co zapisano w Prawie”.
11 Aka, ua akaka keia, aole kekahi e hoaponoia imua o ke Akua ma ke kanawai: no ka mea, O ka mea i pono, e ola ia ma ka manaoio.
Oczywiste jest więc to, że nikt nie zostanie uniewinniony przez Boga z powodu przestrzegania Prawa. Napisano bowiem: „Prawy człowiek będzie żył dzięki wierze”.
12 A o ke kanawai, aole ia ma ka manaoio: aka, o ke kanaka e hana ana ia mau mea, e ola ia ilaila.
Natomiast droga wskazana przez Prawo Mojżesza nie opiera się na wierze, ponieważ naucza, że człowiek będzie żył dzięki przestrzeganiu Prawa.
13 Ua hoola ae la o Kristo ia kakou mai ka hoahewaia e ke kanawai, i kona lilo ana i ka hoahewaia no kakou: no ka mea, na palapalaia, Ua hoahewaia na mea a pau i kauia maluna o ka laau:
Chrystus wykupił nas od przekleństwa płynącego z Prawa. Umierając na drzewie krzyża, wziął to przekleństwo na siebie, ponieważ w Prawie napisane jest: „Przeklęty będzie każdy przestępca, stracony na drzewie”.
14 I kau mai ai ka hoopomaikaiia o Aberahama maluna o ko na aina e ma o Iesu Kristo la: i loaa mai ai ia kakou ma ka manaoio ka mea i oleloia mai ka Uhane.
W ten sposób, dzięki śmierci Chrystusa Jezusa, szczęście Abrahama zostało darowane również poganom. Wierząc Jezusowi, otrzymaliśmy więc Ducha Świętego, obiecanego przez Boga.
15 E na hoahanau, ke olelo aku nei au ma ka ke kanaka; Ina i hoopania ka berita a kanaka wale no, aole kekahi e hoole ia mea, aole hoi e hana hou.
Przyjaciele, użyję przykładu z życia. Nikt nie lekceważy ani nie zmienia podpisanej już umowy, mimo że jest ona zawierana tylko między ludźmi.
16 A ua haiia mai no na olelo ia Aberahama a me kana mamo. Aole ia i olelo mai no na mamo he nui; aka, no ka mea hookahi, No kau mamo, oia hoi o Kristo.
Natomiast Abraham i jego potomek otrzymali obietnicę od Boga. Pismo nie mówi o wielu potomkach, ale o jednym potomku, którym jest Chrystus.
17 O keia ka'u o olelo aku nei, o ka berita i hoopaa e ia mamua e ke Akua no Kristo, aole e hiki i ke kanawai i kania mahope mai o na haneri makahiki eha a me kanakolu ke hoole aku, i haule ai ka olelo.
Wniosek jest taki, że umowa zawarta przez Boga nie może być unieważniona przez Prawo Mojżesza, nadane czterysta trzydzieści lat później. Prawo to nie może też anulować obietnicy.
18 A ina ma ke kanawai ka hooili ana, aole no ia ma ka olelo: aka, na ke Akua ia i haawi wale mai ia Aberahama ma ka olelo.
Jeżeli musielibyśmy przestrzegać Prawa, aby otrzymać Boży dar, to nie byłby on już właściwie rezultatem Bożej obietnicy. A przecież Abraham doświadczył łaski od Boga wskutek obietnicy.
19 I me aha hoi ke kanawai? Ua kauia mai ia no na hala, a hiki mai ka mamo nona ka olelo; a na hoolahaia'e la ia e na anela ma ka lima o ka mea uwao.
Jaki był zatem sens nadania Prawa Mojżesza? Zostało ono ustanowione z powodu ludzkich przestępstw i miało funkcjonować do czasu nadejścia Potomka Abrahama, który otrzymał obietnicę. Aniołowie przekazali Prawo Mojżeszowi jako mediatorowi między Bogiem a ludźmi.
20 A o ka mea uwao, aole ia no ka mea hookahi; aka, o ke Akua, hookahi no ia.
Tam jednak, gdzie istnieje tylko jedna strona, nie potrzeba mediatora. A tak właśnie jest w przypadku Boga, który składa obietnicę.
21 Ua ku e no anei ke kanawai i na olelo a ke Akua? Aole loa: no ka mea, ina i haawiia mai ke kanawai e hiki ia ia ke hoola, ina no ma ke kanawai ka pono.
Czy to znaczy, że Prawo Mojżesza jest sprzeczne z obietnicą Boga? Skądże! Gdyby ustanowił On Prawo dające ludziom życie, to rzeczywiście dzięki jego przestrzeganiu można byłoby uzyskać uniewinnienie.
22 Aka, ua papapau pu na mea a pau i ka palapala hemolele malalo o ka hewa, i haawiia mai ai ka olelo ma ka manaoio ia Iesu Kristo na ka poe manaoio aku.
Pismo mówi jednak, że wszyscy ludzie znajdują się w niewoli grzechu, a Boża obietnica dotyczy tylko tych, którzy uwierzyli Jezusowi Chrystusowi.
23 A mamua o ka hiki ana mai o ka manaoio, ua hoopaaia kakou malalo o ke kanawai, ua pio hoi a hiki i ka manawa e hoakakaia mai ai ka manaoio.
Do momentu przyjścia Chrystusa i nadejścia czasu wiary w Niego byliśmy pilnowani przez Prawo Mojżesza i podlegaliśmy mu.
24 Nolaila, ua lilo ae la ke kanawai i kumualakai no kakou io Kristo la, i hoaponoia mai ai kakou ma ka manaoio.
Prawo to było naszym wychowawcą, prowadzącym nas do Chrystusa, abyśmy uwierzyli Mu i zostali w ten sposób uniewinnieni z grzechów.
25 Aka, i ka hiki ana mai o ka manaoio, aole o noho hou kakou malalo o ke kumualakai.
Teraz, gdy nastał czas wiary, nie jesteśmy już pod opieką wychowawcy!
26 No ka mea, he poe keiki oukou a pau na ke Akua ma ka manaoio ia Kristo Iesu.
Uwierzyliście bowiem Chrystusowi i wszyscy staliście się dziećmi Boga!
27 No ka mea, o na mea a pau o oukou i hapetisoia iloko o Kristo, ua aahu iho oukou ia Kristo.
Zostaliście zanurzeni w Chrystusa i jest On tak blisko was, jak ubranie, które macie na sobie.
28 Aole he Iudaio, aole hoi he Helene, aole he mea paa, aole hoi he mea paa ole, aole he kane, aole hoi he wahine; no ka mea, hookahi no oukou a pau iloko o Kristo Iesu.
Nie ma już więc różnicy między Żydem a poganinem, niewolnikiem a człowiekiem wolnym, mężczyzną a kobietą—zjednoczeni w Chrystusie Jezusie wszyscy stanowicie jedność.
29 Ina paha no Kristo oukou, alaila he poe mamo oukou na Aberahama, a me na hooilina hoi mamuli o ka olelo hoopomaikai.
A skoro należycie do Niego, jesteście potomkami Abrahama i zgodnie z obietnicą otrzymujecie dar od Boga.
