Galatia 2
1 A HALA na makahiki he umikumamaha, pii hou aku la au i Ierusalema, me Barenaba, a lawe pu aku no hoi ia Tito.
Fjortan år etter drog eg upp til Jerusalem att med Barnabas og tok Titus og med.
2 Pii aku la au no ka hoikeia mai, a hoakaka aku la au ia lakou i ka enanelio a'u i hai aku ai i ko na aina e; aka, hoakaka malu aku la au i ka poe i manao maikai ia'e, malia o holo hewa paha uanei au, a ua holo hewa paha mamua.
Men eg gjekk upp ei openberring. Og eg lagde fram for deim, serleg for deim som galdt mest, det evangeliet som eg forkynner for heidningarne, um eg vel laupte eller hadde laupe til fåfengs.
3 Aka, o Tito ka Helene i noho pu me au, aole ia i lilo i ke koiia mai e okipoepoeia;
Men ikkje Titus jamvel, som var med meg, vart nøydd til å lata seg umskjera, enda han var grækar -
4 No ka poe hoahanau hoopunipuni i hookipa malu ia, ka i komo malu mai iloko e hoomakakiu mai i ko kakou luhi ole iloko o Kristo Iesu, i hooluhi mai ai lakou ia kakou.
og det for dei falske brørne skuld, som hadde snikt seg inn og var komne dit til å lura på den fridomen som me hev i Kristus Jesus, so dei kunde få oss under trældom.
5 Aole makou i hoolohe aku ia lakou me ka hoopili aku i hookahi hora; i mau ai ka oiaio o ka euanelio me oukou.
Men for dei veik me ikkje ein augneblink i nokor etterlæta, for at sanningi i evangeliet skulde standa fast hjå dykk.
6 Aka, o ka poe i manao maikai ia, he oia paha, he mea ole ia ia'u; aole ke Akua i manao mai i ko ke kanaka kino. No ka mea, aohe mea hou a ka poe i manao maikai ia i haawi mai ai ia'u.
Men dei som galdt for å vera noko - kor store dei var, kjem ikkje meg ved; Gud gjer ikkje skil på folk - dei som galdt mest, lagde ikkje på meg noko meir,
7 Aka, a ike iho la lakou, ua haawiia mai ia'u ka euanelio no ka poe i okipoepoe ole ia, e like me ia i haawiia mai ia Petero no ka poe i okipoepoeia;
men tvert imot, då dei såg at evangeliet for dei u-umskorne var yverlate til meg, liksom for dei umskorne til Peter
8 (No ka mea, o ka mea nana i hooikaika mai ia Petero ma ka oihana lunaolelo no ka poe i okipoepoeia, oia ka i hooikaika mai ia'u no na kanaka e; )
- for han som gav Peter kraft til aposteltenesta millom dei umskorne, han gav og meg kraft til det millom heidningarne -
9 A ike mai la Iakobo me Kepa a me Ioane i manaoia he mau Kia, i ka maikai i haawiia mai ia'u, haawi mai la lakou ia maua me Barenaba i na lima akau e hoolauna pu ai; i hele maua i ko na aina e, a o lakou i ka poe okipoepoeia.
og då dei lærde å kjenna den nåde som var meg gjeven, so gav Jakob og Kefas og Johannes, som galdt for å vera hovudstolpar, meg og Barnabas si høgre hand til samfund, at me skulde ganga til heidningarne, men dei til dei umskorne,
10 I manao hoi maua i ka poe ilihune, oia hoi ka'u i manao nui ai e hana.
berre at me skulde hugsa på dei fatige, og det hev eg lagt vinn på å gjera.
11 A hele mai la Petero i Anetioka, ku e aku la au ia ia imua o kona alo, no ka mea, ua hewa ia.
Men då Kefas kom til Antiokia, sagde eg honom imot beint upp i opne augo, av di det var klaga på honom.
12 No ka mea, mamua o ka hiki ana mai o kekahi poe mai o Iakobo mai, ua ai pu iho la ia me ko na aina e; a hiki mai la lakou, hookaawale ae la oia ia ia iho, e makau ana i ka poe i okipoepoeia.
For fyrr det kom nokre frå Jakob, åt han i lag med heidningarne; men då dei kom, heldt han seg undan og skilde seg ifrå, av di han var rædd for dei umskorne.
13 A hoomahui pu aku la ka poe Iudaio e ae me ia; a lilo aku la o Barenaba mamuli o ko lakou hookamaui ana.
Og med honom hykla dei andre jødarne og, so jamvel Barnabas vart dregen med inn i hyklingi deira.
14 A ike aku la au, aole i ku pono ko lakou hele ana ma ka oiaio o ka euanelio, i aku la au ia Petero imua o lakou a pau, Ina o oe he Iudaio e noho like ana me ko na aina e, aole me ka poe Iudaio, pehea la kau e koi aku nei i ko na aina e e noho like me ko ka Iudaio?
Men då eg såg at dei ikkje gjekk beint fram etter sanningi i evangeliet, då sagde eg til Kefas so alle høyrde på: «Når du som er jøde, liver som heidning og ikkje som jøde, kvi nøydar du so heidningarne til å liva som jødar?»
15 O kakou na Iudaio maoli, aole na lawehala o ko na aina e,
Me er fødde jødar og ikkje syndarar, fødde heidningar.
16 Ke ike nei kakou, aole e hoaponoia ke kanaka ma na hana o ke kanawai, aka, ma ka manaoio ia Iesu Kristo; o kakou hoi kekahi i manaoio ia Iesu Kristo, i hoaponoia mai kakou ma ka manaoio ia Kristo, aole ma na hana o ke kanawai: no ka mea, aole e hoaponoia mai kekahi kanaka ma na hana o ke kanawai.
Men då me skyna at eit menneskje ikkje vert rettferdiggjort ved lovgjerningar, men ved tru på Kristus Jesus, so trudde me og på Kristus Jesus, so me kunde verta rettferdiggjorde av tru på Kristus og ikkje av lovgjerningar; for ved lovgjerningar vert inkje kjøt rettferdiggjort.
17 Ina paha e imi kakou e hoaponoia mai ma o Kristo la, a ikea mai kakou he poe hewa, ke kumu anei o Kristo no ka hewa? Aole loa.
Men dersom me, då me freista å verta rettferdiggjorde i Kristus, ogso sjølve vart funne som syndarar - skulde so Kristus vera ein tenar for synd? Nei, langt ifrå!
18 No ka mea, a i kukulu hou au i na mea a'u i wawahi ai, ua hoolilo iho la au ia'u iho i lawehala.
For dersom eg byggjer upp att det same som eg reiv ned, so syner eg meg sjølv som ein lovbrjotar.
19 A owau nei ma ke kanawai, ua make i ke kanawai, i ola aku ai au i ke Akua.
For eg er ved lovi daud for lovi, so eg kann liva for Gud.
20 Ua kau pu ia'ku au me Kristo ma ke kea: ua ola no hoi au, aole nae owau iho, aka, e ola ana o Kristo iloko o'u: a o ke ola e ola nei au iloko o ke kino, e ola'na au ma ka manaoio aku i Ke Keiki a ke Akua, nana au i aloha mai, a haawi mai la ia ia iho no'u.
Eg er krossfest med Kristus, eg liver ikkje sjølv meir, men Kristus liver i meg, og det livet eg no liver i kjøtet, det liver eg i trui på Guds son, som elska meg og gav seg sjølv for meg.
21 Aole au e hoolilo i ka lokomaikai o ke Akua i mea ole; no ka mea, ina ma ke kanawai ka pono, ina ua ano ole ko Kristo make ana.
Eg mismæter ikkje Guds nåde; for dersom rettferd er å vinna ved lovi, so døydde Kristus utan grunn.
