Ezekiela 36
1 A O oe, e ke keiki a ke kanaka, e wanana oe i na mauna o ka Iseraela, a e olelo aku, E na mauna o ka Iseraela, e hoolohe oukou i ka olelo a Iehova.
Og du menneskjeson! Spå um Israelsfjelli! Og du skal segja: Det Israelsfjell, høyr Herrens ord!
2 Ke i mai nei Iehova ka Haku, penei; No ka mea, ua olelo ku e ka enemi ia oe, Aia la, no makou no na wahi kiekie kahiko, he waiwai no makou:
So segjer Herren, Herren: For di fienden sagde: «Hå, hå!» yver dykk, og: «Dei ævelege haugar hev vorte vår eiga, »
3 Nolaila, e wauana, a o olelo aku, Ke i mai nei Iehova ka Haku, penei; No ko lakou hooneoneo ana ia oukou, a ua moni iho lakou ia oukou ma kela aoao keia aoao, i lilo oukou i waiwai no ke koena o na lahuikanaka, a ua laweia ma na lehelehe o na mea kamailio, a ua lilo i mea hoinoia e kanaka:
difor spå og seg: So segjer Herren, Herren: Etter di, ja, etter di dei avøyder dykk og glefser etter dykk frå alle leider, so hine folki kann eigna dykk til seg, og etter di de er komne på folketunga og hev fenge eit låkt ord på dykk ibland folk,
4 Nolaila, e na mauna o ka Iseraela, e hoolohe oukou i ka olelo a Iehova ka Haku; penei ka olelo ana a Iehova ka Haku i na mauna, a i na puu, a i na muliwai, a i na papu, a i na wahi neoneo, a i na kulanakauhale i haaleleia, i lilo i waiwai pio, a i mea e heneheneia i ke koena o na lahuikanaka e hoopuni mai ana:
difor, de Israelsfjell, høyr Herrens, Herrens ord! So segjer Herren, Herren, med fjelli og med haugarne, med gili og dalarne og med røysarne på dei aude tufterne og med øydebyarne som hev vorte til ran og spott for hine folki som er der ikring,
5 Nolaila, ke i mai nei Iehova ka Haku, penei; Oiaio, i ke ahi o ko'u lili i olelo ku e aku ai au i ke koena o na lahuikanaka, ia Edoma a pau, na mea i wae aku i kuu aina i waiwai no lakou, me ka hauoli o ka naau a pau, me ka manao huhu e hoolei aku ia i waiwai pio.
difor, so segjer Herren, Herren: Sanneleg, i min brennande harm hev eg tala mot hine folki og mot Edom, som hev etla seg landet mitt til eiga - med heile si hjartans gleda, med vanvyrdnad i si sjæl - so dei kunde driva ut deim som budde der og so rana det.
6 Nolaila, e wanana aku no ka aina o ka Iseraela, a e olelo aku i na mauna, a i na puu, a i na muliwai, a i na papu, Ke i mai nei Iehova ka Uaku, penei; Eia hoi, i kuu lili a me kuu ukiuki i oielo aku ai au no ko oukou halihali ana i ka hoinoia e na iahuikauaka.
Difor, spå um Israels land og seg med fjelli og med haugarne, med gili og med dalarne: So segjer Herren, Herren: Sjå, i mitt åbry og i min harm hev eg tala, etter di de hev lote tolt skjemsla frå folki.
7 Nolaila, ke i mai nei Iehova ka Haku, penei; Ua hapai ae nei au i ko'u lima, oiaio, o na iahuikanaka e hoopuni aua ia oukou, e halihaii no lakou i ko lakou hoinoia.
Difor, so segjer Herren, Herren: Eg rette handi mi i veret på det: Sanneleg, folki som bur kringum dykk, skal sjølv ljota bera si skjemsla!
8 Aka, o oukou, e na mauna o ka Iseraela, e hooopuu ae oukou i ko oukou mau lala, a e haawi hoi i ka oukou hua i ko'u poe kanaka Iseraela; no ka mea, eia'e lakou kokoke hiki mai.
Men de, Israelsfjell, skal skjota dykkar greiner og bera dykkar frukt åt mitt folk Israel; for snart skal dei koma heim att.
9 No ka mea, eia hoi au no oukou, e haliu au ia oukou, a e mahiia no oukou a e luluia'e.
For sjå, eg vil finna dykk, eg vil snu meg åt dykk, og de skal verta dyrka og sådde.
10 A e hoonui au i na kanaka maluna o oukou, ka ohana a pau a Iseraela, pau. pu ia; a e nohoia'e na kulanakauhale, a e kukulu hou ia'e na wahi neoneo.
Og eg vil føra ei mengd med menneskje upp på dykk, all Israels-lyden, og byarne skal atter få folk, og øydestaderne verta bygde å nyo.
11 A e hoonui au i na kanaka me na holoholona maluna o oukou; a e mahuahua'e lakou a e hoohua mai i ka hua; a e hoonoho au ia oukou iloko o ko oukou noho kahiko ana, a e oi kuu hoomaikai ana ia oukou mamua o ko oukou hoomaka ana; a e ike oukou owau no Iehova.
Og eg vil gjera dykk rike på folk og fe, og dei skal aukast og verta rike på avkjøme. Og eg vil gjeva dykk folkerike bygder som fyrr i tidi, og eg vil gjera dykk endå meir godt enn i dykkar fyrste tider, og de skal sanna at eg er Herren.
12 Oiaio, e hoohele aku au i na kanaka maluna o oukou, ko'u poe kanaka hoi o Iseraela; a e loaa oe ia lakou, a e lilo oe i waiwai uo lakou, aole loa hoi oe e hoonele hou aku ia lakou.
Og eg vil lata menneskje, mitt folk Israel, ferdast på dykk, dei skal taka deg til eiga, og du skal vera deira odel. Og du skal aldri meir gjera deim barnlause.
13 Ke i mai nei Iehova ka Haku, penei; No ka lakou olelo ana ia oukou, ua ai oe i kanaka, a ua hoonele oe i kou mau lahuikanaka;
So segjer Herren, Herren: Etter di dei segjer um deg: «Ein mann-etar er du, og barnlaus hev du gjort dine folk, »
14 Nolaila, aole oe e ai hou aku i kanaka, aole hoi e hoohaule hou aku i kou mau lahuikanaka, wahi a Iehova ka Haku.
difor skal du aldri meir eta menneskje og aldri meir gjera folki dine barnlause, segjer Herren, Herren.
15 Aole hoi au e hoolohe hou ia oe i ka hoinoia e na lahuikanaka, aole hoi oe e halihali hou i ka olelo ino a kanaka, aole hoi oe e hoohaule hou i kou mau lahuikanaka, wahi a Iehova ka Haku.
Og aldri meir let eg deg høyra skjemsla frå folki, og vanvyrdnad frå folkeslagi skal du aldri meir turva tola, og folki dine skal du aldri meir få til å snåva, segjer Herren, Herren.
16 Hiki hou mai la ka olelo a Iehova ia'u, i mai la,
Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
17 E ke keiki a ke kanaka, i ka wa i noho ai ka ohana a Iseraela i ko lakou aina ponoi, ua hoohaumia lakou ia ia me ko lakou hele ana a me ka lakou hana ana; me he haumia la o ka wahine i hookaaweleia'e ko lakou hele ana imua o'u.
Menneskjeson! Israels-lyden budde i landet sitt, og dei sulka det med si åtferd og sine verk; som ureinskapen hjå kvinna når ho hev sine tider, so var deira åtferd for mi åsyn.
18 Nolaila, ninini aku la au i ko'u ukiuki maluna o lakou, no ke koko a lakou i hookahe ai maluna o ka aina, a no ko lakou mau akuakii i hoohaumia ai iakou ia ia.
Då rende eg ut min harm yver deim for det blod som dei hadde rent ut yver landet, og for di dei hadde sulka det med dei ufysne avgudarne sine.
19 Ua hoopuehu aku au ia lakou iwaena o na lahuikanaka, a ua hele liilii lakou ma na aina; mamuli o ko lakou hele ana, a mamuli o ka lakou haua ana i hoopai aku ai au ia lakou.
Og eg spreidde deim millom folki, og dei vart strådde i landi; etter deira åtferd og verk dømde eg dei.
20 A komo lakou iwaena o na lahuikanaka, kahi i hele aku ai lakou, ua hoohaumia lakou i ko'u inoa hoauo, i ka lakou olelo ana ia lakou, Eia ka poe kanaka o Iehova, a ua puka lakou mai kona aina aku.
Då dei kom til dei folki som dei for til, då vanhelga dei mitt heilage namn, med di det vart sagt um deim: «Dette er Herrens folk, men ut or landet hans laut dei fara.»
21 A ua minamina au i ko'u inoa hoano a ka ohana a Lseraela i hoohaumia ai iwaena o na lahuikanaka, kahi i hele aku ai lakou.
Då gjorde det meg ilt for mitt heilage namn som Israels-lyden hadde vanhelga millom dei folki som dei var komne til.
22 Nolaila, e olelo aku i ka ohana a Iseraela, Ke i mai nei Iehova ka Haku, penei; Aole no oukou i hana aku ai au i keia, e ka ohana a Iseraela, aka, no ko'u inoa hoano a oukou i hoohaumia ai iwaena o na Iahuikanaka, kahi i hele aku ai oukou.
Seg difor med Israels-lyden: so segjer Herren, Herren: Ikkje for dykkar skuld, du Israels-lyd, gjer eg det, men for mitt heilage namn skuld, som de hev vanhelga millom dei folki som de er komne til.
23 A e hoano iho i ko'u inoa nui i hoohaumia ia iwaeua o na lahuikanaka, ka mea a oukou i hoohaumia ai iwaena o lakou; a o ike na lahuikauaka owau no Iehova, wahi a Iehova, ka Haku, aia hoanoia au e oukou imua o ko lakou mau maka.
Og eg vil helga mitt store namn som vart vanhelga millom folki med di de vanhelga det ibland deim. Og folki skal sanna at eg er Herren, segjer Herren, Herren, når eg helgar meg på dykk for augo deira.
24 No ka mea, lawe mai au ia oukou mai loko mai o na lahuikanaka, a e houluulu au ia oukou mai na aina a pau mai, a e lawe mai au ia oukou i ko oukou aina.
Og eg vil henta dykk frå folki og sanka dykk ut or alle landi og flytja dykk til dykkar eige land.
25 Alaila, e pipi aku ai au i ka wai maemae maluna o oukou, a e maemae hoi oukou: i ko oukou haumia a pau, a me ko oukou mau akuakii a pau, e hoomaemae aku ai au ia oukou.
Og eg vil skvetta reint vatn på dykk, so de vert reine; frå all dykkar ureinska og frå alle dykkar ufysne avgudar vil eg reinsa dykk.
26 He naau hou no hoi ka'u e haawi aku ai ia oukou, a he uhane hou no hoi ka'u e uhao ai iloko o oukou; a e lawe ae au i ka naau pohaku mai loko ae o ko oukou io, a e haawi aku au i ka naau io ia oukou.
Og eg vil gjeva dykk eit nytt hjarta, og ei ny ånd vil eg gjeva inni dykk, og eg vil taka burt steinhjarta or dykkar kjøt og gjeva dykk eit kjøthjarta.
27 A e hookomo hoi au i kuu Uhane iloko o oukou, a e hana aku au ia oukou e hele ma ko'u mau kanawai, a e malama oukou i ka'u mau kauoha, a e hana malaila.
Og min ande vil eg gjeva inni dykk, og eg vil få dykk til å ferdast i mine bod og til å halda loverne mine og gjera etter deim.
28 A e noho no oukou ma ka aina au i haawi aku ai i ko oukou poe makua; a lilo oukou i poe kanaka no'u, a owau hoi ko oukou Akua.
Og de skal bu i det landet som eg gav federne dykkar. Og de skal vera mitt folk, og eg skal vera dykkar Gud.
29 E hoola hoi au ia oukou mai ko oukou mau haumia ana; a e kahea aku au i palaoa, a e hoomahuahua ia mea, aole hoi au e kau i ka wi maluna o oukou.
Og eg vil fria dykk frå all dykkar ureinska. Og eg vil kalla på kornet og gjera det follrikt og ikkje senda svolt på dykk.
30 Alaila e hoonui au i ka hua o ka laau, a me ka mea ulu o ka mahina ai, i ole e loaa hou ia oukou ka hoinoia no ka wi iwaena o na lahuikanaka.
Og eg vil mangfalda frukti på trei og grøda på marki, so de ikkje lenger skal taka mot skjemsla frå folki for svolt.
31 Alaila e hoomanao oukou i ko oukou mau aoao hewa, a me ka oukou mau hana pono ole, a e hoowahawaha iho oukou ia oukou iho i ko oukou mau maka iho, no ko oukou mau hewa, a me ko oukou mau mea iuaiuaia.
Då skal de minnast dykkar vonde åtferd og dykkar verk, som ikkje var gode. Og de skal styggjast ved dykk sjølve for dykkar misgjerningar og styggjor.
32 Aole hoi no oukou e hana aku ai au i keia, wahi a Iehova ka Haku, e ikeia ia e oukou; e hilahila, a e pilihua hoi oukou no ko oukou mau aoao iho, e ka ohana a Iseraela.
Ikkje for dykkar skuld gjer eg det, segjer Herren, Herren, det vere dykk kunnigt! De må blygjast og skjemmast av åtferdi dykkar, du Israels-lyd.
33 Ke i mai nei Iehova ka Haku, penei: I ka la i pau ai oukou i ka hoomaemaeia e au i ko oukou mau hewa a pau, o hoonoho no hoi au ia oukou iloko o ko oukou mau kulanakauhale; a e kukulu hou ia na wahi neoneo.
So segjer Herren, Herren: Den dagen eg reinsar dykk frå alle dykkar misgjerningar, vil eg gjeva byarne folk, og husi som ligg i røysar, skal verta uppatt-bygde.
34 A e mahiia ka aina neoneo, ua moe neoneo nae imua o na maka o ka poe a pau i maalo ae.
Og øydeland skal verta dyrka, i staden for at det var ei audn for augo på kvar mann som gjekk framum.
35 A o olelo lakou, O keia aina i neoneo aku, ua like ia me ka mala Edena, a o na kulanakauhale i haaleleia, a i neoneo aku, a i hokaiia, ua paa i ka paia, a ua nohoia no hoi.
Då skal dei segja: «Dette land som var i øyde lagt, er vorte som Eden-hagen, og byarne som låg i røyser og var øydelagde og nedrivne, er no kringmura og hev sine ibuarar.»
36 Alaila o na lahuikanaka i koe a Puni oukou, e ike lakou, owau no Iehova ka i kukulu hou i na wahi i hokaiia, a i kanu hoi i na wahi i neoneo; owau, o Iehova ka i olelo aku, a hana aku no hoi au ia.
Og dei skal sanna, dei folki som vert att rundt ikring dykk, at eg, Herren, hev bygt upp att det nedrivne, hev planta i det aude landet. Eg, Herren, hev tala, og eg set det i verk.
37 Ke i mai nei Iehova ka Haku, penei; E ninauia hoi au no keia e ka ohana a Iseraela, e hana aku ia mea no lakou; e hoonui aku au ia lakou i kanaka me he ohana hipa la.
So segjer Herren, Herren: I dette og vil eg lata Israels born finna meg, so eg gjer det for deim: Eg let menneskje aukast som ein saueflokk.
38 Me he ohana hoano la, e like me ka ohana o Ierusalema, i kona mau ahaaina hoano, pela e paapu ai i na ohana kauaka na kulanakauhale i neoneo; a e ike no lakou owau no Iehova.
Som ein heilag saueflokk, som Jerusalems-sauer i høgtiderne, soleis skal dei aude byarne verta: fulle med manneflokkar. Og dei skal sanna at eg er Herren.
