< Ezekiela 10 >

1 NANA aku la au, aia hoi, ma ka lewa ma ka mea maluna o ke poo o na keruba, ua ikeia maluna o lakou me he pohaku sapira la, ka mea ikeia me he nohoalii la ke ano.
Pogledah, i gle: na svodu nad glavama kreubinÄa pojavi se nešto kao kamen safir, kao nekakvo prijestolje.
2 Olelo iho la oia i ke kanaka i aahuia i ka lole olona, i iho la, E hele ae oe iwaena o na huila a malalo iho o ke keruba, a e hoopiha i kou poholima i na lanahu ahi mai waena mai o na keruba, a e lulu ma ke kulanakauhale. A komo aku la hoi ia imua o ko'u mau maka.
I prozbori čovjeku odjevenom u lan: “Uđi među točkove pod kerubinima, uzmi pune pregršti žeravice između kerubina i prospi je nad gradom!” - I on na moje oči uđe među kerubine.
3 Ku iho la na keruba ma ka aoao akau o ka hale i ke komo ana o ua kanaka la; a hoopiha iho la ke ao i ka pahale oloko.
A kerubini stajahu s desne strane Doma kad čovjek uđe među njih. I oblak ispuni sve unutrašnje predvorje,
4 Alaila pii ae la ka nani o Iehova mai iluna ae o ke keruba, a i luna o ka paepae puka o ka hale; a ua piha ka hale i ke ao, a ua piha hoi ka pahale i ka olinolino o ka nani o Iehova.
a Slava Jahvina vinu se s kerubinÄa prema pragu Doma. Dom se ispuni oblakom, a predvorje napuni svjetlost Slave Jahvine.
5 A ua lohea ka halulu ana o na eheu o na keruba a i ka pahale mawaho, me he leo la o ka Mea mana loa i kana olelo ana.
Huka kerubinskih krila razliježe se do vanjskoga predvorja, kao kad zagrmi glas Svevišnjega.
6 Eia hoi keia, i kana kauoha ana i ke kanaka i aahuia me ka lole olona, i ka i ana'e, E lawe oe i ke ahi mai waena ae o na huila, mai waena ae o na keruba; alaila komo ae la oia a ku iho la ma ka aoao o na huila.
A kad on zapovjedi čovjeku odjevenom u lan: “Uzmi ognja između točkova što su pod kerubinima”, čovjek uđe i stade kraj točkova.
7 A hoopuka mai la kekahi keruba i kona lima mai waena mai o na keruba i ke ahi ka mea iwaena o na keruba, a lalau iho la, a haawi iloko o ka lima o ka mea i aahuia i ka lole olona; a lawe iho la ia a puka iwaho.
Jedan kerubin pruži ruku prema ognju što bijaše među kerubinima, uze ga i stavi u ruke čovjeku odjevenom u lan. On ga primi i iziđe.
8 A ua ikeia iloko o na keruba ke ano o ka lima o ke kanaka, malalo o ko lakou mau eheu.
A ispod kerubinskih krila ukaza se nešto kao ruka čovječja.
9 A i kuu nana ana, aia hoi, o na huila eha e pili ana i na keruba, kekahi huila e pili ana ma kekahi keruba, a o kekahi huila a pili ana ma kekahi keruba; a o ke ano o na huila ua like ia me ke ano o ka pohaku topasa.
Pogledah, i gle: uz kerubine četiri točka, po jedan uza svakoga. A točkovi bijahu nalik na kamen krizolit;
10 A o ko lakou mau helehelena, hookahi ano ko lakou a eha, me he huila la iwaenakonu o kekahi huila.
sva četiri istog oblika i kao da je jedan točak u drugome.
11 I ko lakou hele ana, hele no lakou ma ko lakou mau aoao eha; aole lakou i haliu ae i ko lakou hele ana, aka, ma kahi i nana aku ai ke poo malaila i hahai ai lakou; aole lakou i haliu ae i ko lakou hele ana.
U kretanju mogahu ići u sva četiri smjera, sve bez zakretanja. Kamo bi se glava usmjerila, onamo bi krenuli, a da se, krećući se, nisu morali okretati.
12 A ua paapu i na maka a puni ko lakou mau kino okoa, a me ko lakou mau kua, a me ko lakou mau lima, a me ko lakou mau eheu, a me ko lakou mau huila, o na huila o lakou a eha.
Cijelo tijelo u kerubinÄa - leđa, ruke, krila i sva četiri točka njihova - sve im bijaše posvud naokolo puno očiju.
13 A o na huila, ua kaheaia'ku ia lakou i ko'u lohe ana, E ka huila.
A točkovi, koliko sam čuo, zvahu se “Kovitlac”.
14 He mau helehelena eha ko kela mea ko keia mea, o lakou; o ka helehelena mua he helehelena ia o ke keruba, a o ka helehelena lua, he helehelena o ke kanaka, a o ke kolu, he helehelena o ka liona, a o ka ha, he helehelena o ka aeto.
Svaki imaše po četiri lica: lice prvoga kerubinsko, lice drugoga čovječje, a u trećega lice lavlje, u četvrtoga orlovsko.
15 A ua kaikaiia'e na keruba. Oia ka mea ola a'u i ike ai ma ka muliwai Kebara.
Tada se kerubini podigoše u visine. Bijahu to ista bića što ih vidjeh na rijeci Kebaru.
16 A i ka hele ana o na keruba, hele pu na huila e pili ana me lakou; a hapai na keruba i ko lakou eheu e lele iluna mai ka honua aku, aole i luli ae o ua mau huila la mai o lakou ae.
Kad bi kerubini krenuli, krenuli bi i točkovi uz njih, kad bi kerubini krilima mahnuli da se od zemlje podignu, točkovi se ne bi od njih odmicali.
17 A i ku iho kela mau mea, ku iho la no hoi keia; a i kaikaiia kela mau mea, kaikai ae la hoi keia ia lakou iho; no ka mea, o ka uhane o ka mea ola ka iloko o lakou.
Kad bi se zaustavili, i točkovi bi stali; a kad bi se sa zemlje podigli, i točkovi se podizahu, jer duh bića bijaše u njima.
18 Alaila, hele ae ka nani o Iehova mai ka paepae puka ae o ka hale, a ku iho la maluna o na keruba.
Uto se Slava Jahvina vinu s praga Doma i stade nad kerubinima.
19 Hapai ae la na keruba i ko lakou mau eheu, a lele aku la iluna mai ka honua aku imua o ko'u mau maka: i ko lakou puka ana ae iwaho, pili ae la na huila me lakou, a ku iho la lakou ma ke pani o ka pukapa hikina o ko Iehova hale; a maluna iho o lakou ka nani o ke Akua o ka Iseraela.
Tada kerubini raširiše krila i podigoše se sa zemlje pred mojim očima. A kad oni krenuše, i točkovi za njima krenuše. I zaustaviše se nad istočnim vratima Doma Jahvina, a Slava Boga Izraelova bijaše nad njima.
20 Oia ka mea ola a'u i ike ai malalo iho o ke Akua o ka Iseraela ma ka muliwai Kebara; a ike pono iho la au oia na keruba.
Bijahu to ista bića što ih vidjeh pred Bogom Izraelovim na rijeci Kebaru. I tako spoznah da ono bijahu kerubini.
21 He mea helehelena eha ko kela mea ko keia mea, a eha eheu ko kela mea ko keia mea; a o ka mea like me ka lima kanaka malalo iho o ko lakou mau eheu.
U svakoga po četiri lica i po četiri krila, a pod krilima nešto kao ruka čovječja.
22 A o ke ano o ko lakou mau wahi maka, oia mau maka no a'u i ike ai ma ka muliwai Kebara, a me ko lakou helehelena a me ko lakou mau kino; hele pololei imua kela mea keia mea.
Lica im ista kao ona što ih vidjeh na rijeci Kebaru. I svako se naprijed kretaše.

< Ezekiela 10 >