< Pukaana 2 >
1 KII aku la kekahi kanaka o ka ohana a Levi, a lawe ae la i kekahi kaikamahine a Levi.
Und es ging ein Mann vom Hause Levi und nahm eine Tochter Levi.
2 Hapai ae la ua wahine la, a hanau mai la he keikikane; a ike iho la oia ia ia he maikai, huna iho la oia ia ia ekolu malama.
Und das Weib ward schwanger und gebar einen Sohn. Und da sie sah, daß es ein feines Kind war, verbarg sie ihn drei Monate.
3 A i ka wa hiki ole ia ia ke huna hou aku, lawe ae la ia i waa kome nona, a hapala ia mea i ka bitumena a me ke kepau, a hahao iho la i ke keiki maloko; a waiho iho la maloko o na kaluha ma kapa o ka muliwai.
Und da sie ihn nicht länger verbergen konnte, machte sie ein Kästlein von Rohr und verklebte es mit Erdharz und Pech und legte das Kind darein und legte ihn in das Schilf am Ufer des Wassers.
4 A ku iho la kona kaikuwahine i kahi mamao aku, e nana i ka mea e hanaia mai ai ia ia.
Aber seine Schwester stand von ferne, daß sie erfahren wollte, wie es ihm gehen würde.
5 Iho iho la ke kaikamahine a Parao e auau ma ka muliwai, hele ae la hoi kona mau wahine ma kapa o ka muliwai: a ike aku la kela i ka waa iwaena o na kaluha, hoouna aku la ia i kona wahine e lawe mai.
Und die Tochter Pharaos ging hernieder und wollte baden im Wasser; und ihre Jungfrauen gingen an dem Rande des Wassers. Und da sie das Kästlein im Schilf sah, sandte sie ihre Magd hin und ließ es holen.
6 A wehe aku la ia, alaila ike iho la i ke keiki: aia hoi, uwe ae la ua keiki la. Aloha aku la kela ia ia, i aku la. He keiki keia na ka Hebera.
Und da sie es auftat, sah sie das Kind; und siehe, das Knäblein weinte. Da jammerte es sie, und sprach: Es ist der hebräischen Kindlein eins.
7 Alaila, olelo aku la kona kaikuwahine i ke kaikamahine a Parao, E hele hoi ha wau, e kii aku nou i kekahi wahine Hebera i kahu nana e hanai i ke keiki nau?
Da sprach seine Schwester zu der Tochter Pharaos: Soll ich hingehen und der hebräischen Weiber eine rufen, die da säugt, daß sie dir das Kindlein säuge?
8 I mai la ke kaikamahine a Parao ia ia, O hele. A hele aku la ke kaikamahine, a kii aku la i ka makuwahine o ua keiki la.
Die Tochter Pharaos sprach zu ihr: Gehe hin. Die Jungfrau ging hin und rief des Kindes Mutter.
9 I mai la ke kaikamahine a Parao ia ia, E lawe oe i keia keiki a e hanai ia ia na'u, a na'u no oe e uku aku. Lawe ae la ua wahine la i ke keiki, a hanai iho la.
Da sprach Pharaos Tochter zu ihr: Nimm hin das Kindlein und säuge mir's; ich will dir lohnen. Das Weib nahm das Kind und säugte es.
10 A nui ae ua keiki la: a lawe ae la oia ia ia i ke kaikamahine a Parao, a lilo ae la ia i keiki nana. Kapa iho la oia i kona inoa, o Mose, i iho la ia, No ka mea, ua lawe mai au ia ia mailoko mai o ka wai.
Und da das Kind groß war, brachte sie es der Tochter Pharaos, und es ward ihr Sohn, und sie hieß ihn Mose; denn sie sprach: Ich habe ihn aus dem Wasser gezogen.
11 Ia mau la mai, i ko Mose wa kanaka makua, hele aku la ia i kona poe hoahanau, nana aku la ia i ko lakou luhi ana; ike aku la ia i kekahi kanaka o Aigupita e pepehi ana i ka Hebera, i kekahi o kona poe hoahanau.
Zu den Zeiten, da Mose war groß geworden, ging er aus zu seinen Brüdern und sah ihre Last und ward gewahr, daß ein Ägypter schlug seiner Brüder, der Hebräischen, einen.
12 Aloalo ae la ia, a ike iho la, aole kanaka, alaila pepehi iho la ia i ka Aigupita a make, a huna ia ia maloko o ke one.
Und er wandte sich hin und her, und da er sah, daß kein Mensch da war, erschlug er den Ägypter und scharrte ihn in den Sand.
13 A i ka lua o ka la, hele hou aku la no ia, aia hoi, elua kanaka Hebera e hakaka ana; i aku la ia i ka mea nona ka hewa, No ke aha la oe e pepehi aku nei i kou hoa?
Auf einen andern Tag ging er auch aus und sah zwei hebräische Männer sich miteinander zanken und sprach zu dem Ungerechten: Warum schlägst du deinen Nächsten?
14 I mai la kela, Nawai la oe i hoolilo ao nei i alii, a i lunakanawai maluna o makou? Ke manao nei anei oe e pepehi mai ia'u, e like mo kou pepehi ana i ka Aigupita? Alaila makau iho la o Mose, i iho la, Oiaio no, ua ikeia koia mea.
Er aber sprach: Wer hat dich zum Obersten oder Richter über uns gesetzt? Willst du mich auch erwürgen, wie du den Ägypter erwürgt hast? Da fürchtete sich Mose und sprach: Wie ist das laut geworden?
15 A lohe ae la o Parao ia mea, imi iho la ia o pepehi ia Mose. Mahuka aku la o Mose mai ka maka aku o Parao, a noho ma ka aina ma Midiana: a noho iho la ia ilalo ma kekahi luawai.
Und es kam vor Pharao; der trachtete nach Mose, daß er ihn erwürgte. Aber Mose floh vor Pharao und blieb im Lande Midian und wohnte bei einem Brunnen.
16 He mau kaikamahine ehiku na ke kahuna ma Midiana. Hele mai la lakou a hukihuki i ka wai, a ninini iloko o na holowaa, e hooinu ai i na holoholona a ko lakou makuakane.
Der Priester aber von Midian hatte sieben Töchter; die kamen, Wasser zu schöpfen, und füllten die Rinnen, daß sie ihres Vaters Schafe tränkten.
17 Hele mai la kekahi poe kahuhipa, a kipaku ae la ia lakou. Ku ae la o Mose iluna, a kokua ia lakou, a hooinu aku la i ka lakou poe holoholona.
Da kamen die Hirten und stießen sie davon. Aber Mose machte sich auf und half ihnen und tränkte ihre Schafe.
18 A hoi aku la lakou ia Reuela i ko lakou makuakane, ninau mai la ia, No ke aha la oukou i hoi koke mai ai i koia la?
Und da sie zu ihrem Vater Reguel kamen, sprach er: Wie seid ihr heute so bald gekommen?
19 I aku la lakou, Na kekahi kanaka o Aigupita i hoopakele ae ia makou mai ka lima mai o ka poe kahuhipa, a huki iho la ia i ka wai no makou a nui, a hooinu aku la i na holoholona.
Sie sprachen: Ein ägyptischer Mann errettete uns von den Hirten und schöpfte uns und tränkte die Schafe.
20 I mai la ia i kana poe kaikamahine, Auhea la hoi ia? No ke aha la oukou i haalele aku ai i ua kanaka la? E kii aku ia ia e ai ia i ka ai.
Er sprach zu seinen Töchtern: Wo ist er? Warum habt ihr den Mann gelassen, daß ihr ihn nicht ludet, mit uns zu essen?
21 A walea iho la o Mose e noho me ia kanaka, a haawi mai la oia ia Zipora, kana kaikamahine na Mose.
Und Mose willigte darein, bei dem Manne zu bleiben. Und er gab Mose seine Tochter Zippora.
22 A hanau mai la ia he keikikane, a kapa aku la ia i kona inoa o Geresoma; no ka mea, i iho la ia, Ua malihini au ma ka aina e.
Die gebar einen Sohn; und er hieß ihn Gersom; denn er sprach: Ich bin ein Fremdling geworden im fremden Lande.
23 A nui na la i hala, make ke alii o Aigupita, a kaniuhu iho la ka poe mamo a Iseraela, no ka luhi loa ana, a uwe aku la lakou; a hiki aku la ko lakou uwe ana i ke Akua no ko lakou luhi.
Lange Zeit aber darnach starb der König in Ägypten. Und die Kinder Israel seufzten über ihre Arbeit und schrieen, und ihr Schreien über ihre Arbeit kam vor Gott.
24 A lohe ke Akua i ko lakou uwe ana, a manao iho la ia i kana berita me Aberahama, a me Isaaka, a me Iakoba.
Und Gott erhörte ihr Wehklagen und gedachte an seinen Bund mit Abraham, Isaak und Jakob;
25 A nana mai la ke Akua i ka poe mamo a Iseraela, a manao mai la ko Akua ia lakou.
und er sah darein und nahm sich ihrer an.