< Daniela 12 >

1 I A manawa, e ku mai iluna o Mikaela, ua alii nui la, ka mea nana e kokua i na keiki o kou poe kanaka; a e hiki mai po ka manawa popilikia, ka mea like ole me ia mai ka wa o ka lahuikanaka, a hiki mai ia manawa; a ia manawa no e hoopakeleia mai kou poe kanaka o kela mea keia mea i kakauia iloko o ka buke.
“En aquel tiempo se levantará Miguel, el gran príncipe que defiende a los hijos de tu pueblo; y habrá un tiempo de angustia, como nunca lo hubo desde que hubo una nación hasta ese mismo tiempo. En ese momento tu pueblo será liberado, todos los que se encuentren escritos en el libro.
2 A e ala mai auanei na mea he nui e hiamoe ana iloko o ka lepo o ka honua; o kekahi poe, e ala lakou i ke ola mau loa, a o kekahi poe i ka hilahila, a me ka hoowahawaha mau loa ia.
Muchos de los que duermen en el polvo de la tierra se despertarán, unos para la vida eterna y otros para la vergüenza y el desprecio eterno.
3 O ka poe naauao e alohilohi auanei lakou me he malamalama la ma ke aouli; a o ka poe i hoohuli i na lehulehu ma ka pono, e like me na hoku ia ao aku ia ao aku.
Los que son sabios brillarán como el resplandor de la expansión. Los que convierten a muchos a la justicia brillarán como las estrellas por los siglos de los siglos.
4 Aka, e hoopaa oe, e Daniela, i na olelo, a e hoopili i ka buke a hiki i ka hope: he nui ka poe e holo i o a i o, a e mahuahua ana no ka ike.
Pero tú, Daniel, cierra las palabras y sella el libro hasta el tiempo del fin. Muchos correrán de un lado a otro, y el conocimiento se incrementará”.
5 Alaila, owau o Daniela, nana aku la au, aia hoi, ku mai la he mau mea e ae elua, o kekahi ma keia kapa, a o kekahi ma kela kapa o ka muliwai.
Entonces yo, Daniel, miré, y he aquí que otros dos estaban de pie, uno en la orilla del río de este lado, y el otro en la orilla del río de aquel lado.
6 Olelo aku la kekahi i ke kanaka i hoaahuia i ke olona, ka mea i noho maluna o ka wai o ua muliwai la, Pehea ka loihi a hiki i ka hopena o keia mau mea kupaianaha?
Uno de ellos dijo al hombre vestido de lino, que estaba sobre las aguas del río: “¿Cuánto tiempo falta para el fin de estas maravillas?”
7 A hoolohe aku au i ka ua kanaka la i hoaahuia i ke olona, ka mea maluna o ka wai o ka muliwai, a i kona kikoo ana i kona lima akau a me kona lima hema i ka lani, a hoohiki ma ka Mea e ola mau loa ana, ma ka manawa, a me na manawa, a me ka hapa o ka manawa, a hoopauia ka hoopuehu ana i ka ikaika o ka poe kanaka laa, alaila e hookoia'i ia mau mea a pau.
Oí al hombre vestido de lino, que estaba sobre las aguas del río, cuando levantó su mano derecha y su mano izquierda al cielo, y juró por el que vive para siempre que será por un tiempo, tiempos y medio; y cuando hayan terminado de romper en pedazos el poder del pueblo santo, todas estas cosas estarán terminadas.
8 A lohe aku la au, aole nae au i hoomaopopo aku; alaila i aku la au, E ko'u Haku, heaha ka hopena o keia mau mea?
Lo oí, pero no lo entendí. Entonces dije: “Mi señor, ¿cuál será el resultado de estas cosas?”
9 Olelo mai la oia, O hele oe, e Daniela, no ka mea, ua hoopaaia keia mau olelo, a ua hoopiliia hoi a hiki aku i ka manawa o ka hopena.
Dijo: “Vete, Daniel, porque las palabras están encerradas y selladas hasta el tiempo del fin.
10 Nui no ka poe e hoomaemaeia, a e hookeokeoia, a e hoaoia; aka, o ka poe hewa, e hana hewa no lakou; aole nae e hoomaopopo aku kekahi o ka poe hewa; aka, e hoomaopopo no nae ka poe naauao.
Muchos se purificarán, se blanquearán y se refinarán, pero los malvados harán maldades; y ninguno de los malvados entenderá, sino que los sabios entenderán.
11 A mai ka manawa e laweia aku ai ka mohai o na la, a e hoonohoia'i hoi ka mea ino e hooneoneo ai, hookahi tausani elua haneri a me kanaiwa ia mau la.
“Desde el momento en que se quite el holocausto continuo y se instale la abominación desoladora, habrá mil doscientos noventa días.
12 Pomaikai ka mea e kakali ana a hiki i na la he tausani ekolu haneri a me kanakolukumamalima.
Bienaventurado el que espera y llega a los mil trescientos treinta y cinco días.
13 Aka, e hele oe i kou wahi e hele ai a hiki aku i ka hope; no ka mea, e hoomaha oe, a e ku ae ma kou kuleana ma ka hope o ua mau la la.
“Pero sigue tu camino hasta el final; porque descansarás y estarás en tu herencia al final de los días”.

< Daniela 12 >