Amosa 9
1 I KE aku la au ia Iehova e ku ana maluna o ke kuahu: a i mai la ia, E hahau i ke poo o ke kia, i haalulu ai na kumu kia; A e oki ia lakou ma ke poo, ia lakou a pau; A e pepehi aku au i ke koena o lakou me ka pahikaua: O ka mea o lakou e holo ana, aole ia e malu; A o ka mea e pakele ana, aole e pakele io.
Ved alteret såg eg at Herren stod. Han sagde: Støyt til stolpen, so gåtterne skrell, lat det ramla nedyver kvar ein haus. Eg let deim som att er falla for sverd, ingen skal koma seg av, berga seg skal ikkje ein.
2 Ina e eli iho lakou i ka po, e lawe ko'u lima ia lakou mailaila mai; Ina e pii lakou i ka lani, e lawe au ia lakou mailaila mai; (Sheol h7585)
Bryt dei seg inn i helheim, mi hand tek deim derifrå ut, stig dei til himmelen upp, derifrå driv eg deim ned. (Sheol h7585)
3 A ina e pee lakou maluna o ka piko o Karemela, e imi aku au, a e lawe ia lakou mailaila mai; A ina e pee lakou mai kuu maka aku ma ka mole o ke kai, Malaila e kena aku au i ka nahesa, a e nahu aku ia ia lakou.
Um dei gøymer seg burt på Karmels topp, eg finn deim og hentar deim heim. Um frå augo mine dei løyner seg av på havsens botn, derifrå byd eg ormen fram, og han skal deim bita.
4 A ina e hele pio aku lakou imua o ko lakou poe enemi, Malaila e kena aku au i ka pahikaua, a e luku aku ia ia lakou; A e kau aku kuu mau maka maluna o lakou no ka ino, aole no ka maikai.
Um dei ver burtførde fangar under fiendehand, der skal eg bjoda sverd at det skal deim slå og augo mitt på deim skal sjå ilt og aldri mildt.
5 A o Iehova, ka Haku o na kaua, oia ka mea e hoopa i ka aina, a e hehee iho no ia; A e auwe iho ka poe a pau e noho ana iloko ona: A e ea ae ia me he muliwai la a puni ona; A e halana ae e like me ka muliwai o Aigupita.
Herren, Allhers-Herren, han rører jordi so ho brånar, og heile mannheimen syrgjer, når all jordi stig som Nilen og fell som Egyptarelvi.
6 Oia ka i hana i na papaluna iloko o ka lani, a i hookumu i kona poai maluna o ka honua; O ka mea i hoopii ae i na wai o ka moana, a ninini iho ia lakou maluna o ka ili o ka aina; O Iehova kona inoa:
Han hev i himlom sine høgsalar bygt, yver jordi reist sin kvelv. Han kallar vatnet or hav og auser det ned yver jord. Herren er hans namn.
7 E na mamo a Iseraela, aole anei oukou i like ia'u me na mamo a Kusa? wahi a Iehova. Aole anei au i lawe mai i ka Iseraela mai ka aina o Aigupita mai? A i ko Pilisetia mai Kapetora mai, a me ko Suria mai Kira mai?
Er de meir for meg enn kusitarne, de Israels born? segjer Herren. Hev eg ikkje ført Israel frå Egypt, filistaran’ frå Kaftor, og syraran’ frå Kir?
8 Aia hoi, o na maka o Iehova ka Haku maluna o ke aupuni hewa; A e hokai aku au ia mai ka honua aku; Aka hoi, aole au e luku loa aku i ko ka hale o Iakoba, wahi a Iehova.
Sjå augo til Herren, Herren ser ned på dette syndsens rike: Eg øyder deim burt frå mannaheim; men ikkje heilt eg øydar Jakobs hus, segjer Herren.
9 No ka mea, aia hoi, e kauoha aku au, a e kanana iho ai i ko ka hale o Iseraela iwaena o na lahuikanaka a pau; E like me ka hua palaoa i kananaia iloko o ke kanana, Aole e haule kekahi hua ma ka honaa.
For sjå, eg sender ut bod: Eg Israels hus millom folki skjek, liksom du ristar eit såld, og ikkje eit korn på bakken fell.
10 E make ka poe hewa a pau o kuu poe kanaka i ka pahikaua, Ka poe e olelo ana, Aole e hiki mai ka hewa mahope, aole hoi mamua o kakou.
Men for sverd skal døy kvar syndarar i mitt folk som kved: «Aldri oss skal ulukka koma og slå.»
11 I kela la e kukulu au i ka halelewa o Davida i wawahiia, A e hoopaa i kona wahi hiolo; A e hooku hou au i kona mau mea i heleleiia, A hana aku ia e like me na la mamua;
På dagen den vil eg reisa upp att Davids nedfalne hytta og sprungorne tetta og att-stødor lyfta, byggja upp som i fordoms tid,
12 I lilo no lakou ke koena o ka Edoma, a me na lahuikanaka a pau, Ka poe i kaheaia ka inoa o Iehova maluna o lakou, wahi a Iehova, nana keia i hana.
for at dei skal erva det som av Edom er att, og alle dei folk som kallast med mitt namn, segjer Herren som fullfører dette.
13 Aia hoi, e hiki mai na la, wahi a Iehova, E halawai ai ka mea e mahiai ana, me ka mea e oki ana, A o ka mea e hehi i na huawaina, me ka mea e lulu i ka hua; A e hookulukulu iho na mauna i ka waina hou, A e hehee iho na puu a pau.
Ja, dagar dei koma skal, segjer Herren, då pløgjaren skurdmannen når; den som vindruvor tred, ser mannen som sår, på fjellom dryp det med saft, etter bakkom bekkjerne renn.
14 A e hoihoi mai au i ka poe pio o kuu poe kanaka o ka Iseraela, A e kukulu lakou i na kulanakauhale neoneo, a noho lakou iloko; A e kanu lakou i na pawaina, a e inu lakou i ko lakou waina; A e hana lakou i na kihapai, a e ai hoi i ko lakou hua.
Og eg lagnaden snur for mitt folk Israel. Dei skal øydegardar byggja og bu der sjølv, dei skal vinberg planta og drikka deira vin, de skal stella seg hagar og eta deira frukt.
15 A e kanu iho au ia lakou ma ko lakou aina iho, Aole e uhuki hou ia ae lakou mai ko lakou aina ae, Ka mea a'u i haawi aku ai ia lakou, wahi a Iehova kou Akua.
Eg let deim bu i sitt land, og dei skal ikkje meir rivast upp frå sin heim, som eg deim gav, segjer Herren, din Gud.
