Oihana 6
1 I A manawa, i ka wa i mahuahua'i na haumana, ohumu iho la ka poe Helene i ka poe Hebera; no ka mea, ua malama ole ia ko lakou poe wahinekanemake i ka manawalea ana i kela la i keia la.
Men da i de Dage Disciplenes Antal forøgedes, begyndte Hellenisterne at knurre imod Hebræerne, fordi deres Enker bleve tilsidesatte ved den daglige Uddeling.
2 Alaila, hoakoakoa iho la ka umikumamalua i na haumana a pau, i mai la, Aole e pono ia makou, ke waiho wale i ka olelo a ke Akua, a e malama i na papa ai.
Da sammenkaldte de tolv Disciplenes Skare og sagde: „Det huer os ikke at forlade Guds Ord for at tjene ved Bordene.
3 No ia mea, e imi oukou, e na hoahanau, i mau kanaka i ehiku iwaena o oukou, a i ike pono ia, a piha hoi i ka Uhane Hemolele, a me ke akamai, a e hoonoho kakou ia lakou maluna o keia oihana.
Udser derfor, Brødre! iblandt eder syv Mænd, som have godt Vidnesbyrd og ere fulde af Aand og Visdom; dem ville vi saa indsætte til denne Gerning.
4 A e hooikaika mau makou i ka pule, a me ka hoike olelo.
Men vi ville holde trolig ved i Bønnen og Ordets Tjeneste.‟
5 Ua pono keia olelo imua o na kanaka a pau; a wae mai la lakou ia Setepano, he kanaka piha loa i ka manaoio a me ka Uhane Hemolele, a me Pilipo, a me Perokoro, a me Nikanora, a me Timona, a me Paremena, a me Nikolao ka mea i huli mai no Anetioka.
Og denne Tale behagede hele Mængden; og de udvalgte Stefanus, en Mand fuld af Tro og den Helligaand, og Filip og Prokorus og Nikanor og Timon og Parmenas og Nikolaus, en Proselyt fra Antiokia;
6 Hoonohoia iho la lakou imua o ka poe lunaolelo; a pule ae la lakou, a kau iho la i na lima maluna o lakou.
dem stillede de frem for Apostlene; og disse bade og lagde Hænderne paa dem.
7 Hoolahaia ae ka olelo a ke Akua, a mahuahua nui aku la ka poe haumana ma Ierusalema; a he nui no na mea o ka poe kahuna i manaoio.
Og Guds Ord havde Fremgang, og Disciplenes Tal forøgedes meget i Jerusalem; og en stor Mængde af Præsterne adløde Troen.
8 A ua piha o Setepano i ka manaoio a me ka mana, hana no ia i na mea mana, a me na mea kupanaha loa, iwaena o na kanaka.
Men Stefanus, fuld af Naade og Kraft, gjorde Undere og store Tegn iblandt Folket.
9 Aka, ku mai la kekahi poe no ka halehalawai i kapaia o na Liberetino, a me ko Kurene, a me ko Alekanederia, a me ko Kilikia, a me ko Asia, hoopaapaa mai la lakou ia Setepano.
Da stod der nogle frem af den Synagoge, som kaldes de frigivnes og Kyrenæernes og Aleksandrinernes, og nogle af dem fra Kilikien og Asien, og de tvistedes med Stefanus.
10 Aole nae i hiki ia lakou ke ku imua o ke akamai a me ke koikoi o kana olelo ana.
Og de kunde ikke modstaa den Visdom og den Aand, som han talte af.
11 Alaila, hoowalewale aku la lakou i mau kanaka, e olelo mai penei, Ua lohe makou ia ia nei e olelo ana i na olelo hoino ia Mose, a me ke Akua.
Da fik de hemmeligt nogle Mænd til at sige: „Vi have hørt ham tale bespottelige Ord imod Moses og imod Gud.‟
12 Hookonokono ae la lakou i na kanaka, a me na lunakahiko, a me ka poe kakauolelo, a lele mai la lakou, a hopu iho la ia ia, a alakai aku la imua o ka ahalunakanawai.
Og de ophidsede Folket og de Ældste og de skriftkloge, og de overfaldt ham og slæbte ham med sig og førte ham for Raadet;
13 A hoonoho mai la lakou i mau mea hoike wahahee: i mai la lakou, Aole hooki keia kanaka i ka olelo ana i na olelo hoino i keia wahi hoano, a me ke kanawai:
og de fremstillede falske Vidner, som sagde: „Dette Menneske holder ikke op med at tale Ord imod dette hellige Sted og imod Loven.
14 No ka mea, ua lohe no makou ia ia e olelo ana, O Iesu no Nazareta, e hoohiolo no ia i keia wahi, a e hoololi hou no ia i na oihana a Mose i haawi mai ai na kakou.
Thi vi have hørt ham sige, at denne Jesus af Nazareth skal nedbryde dette Sted og forandre de Skikke, som Moses har overgivet os.‟
15 A o ka poe a pau o noho ana ma kahi hookolokolo, haka pono aku la ia ia, a ike iho la i kona maka me he maka anela la.
Og alle de, som sade i Raadet, stirrede paa ham, og de saa hans Ansigt som en Engels Ansigt.
