< Oihana 24 >
1 A HALA na la elima, iho ae la o Anania, ke kahuna nui, a me na lunakahiko, a me kekahi loio, o Teretulo, hoopii mai la lakou ia Paulo i ke alii kiaaina.
Fem dagar etter kom øvstepresten Ananias ned med nokre av styresmennerne og ein talar, Tertullus; dei bar fram for landshovdingen klaga mot Paulus.
2 Kiiia'ku la ia, hoomaka iho la o Teretulo e hoopii ia ia, i ae la, Ua malu loa makou ia oe, ua nui loa no hoi na mea kaulana i loaa mai i keia aina i kou malama ana,
Han vart då kalla fram, og Tertullus tok til å klaga honom og sagde:
3 E Pelika kiekie, ke lawe maikai nei makou ia mau mea, ma na wahi a pau loa, me ke aloha nui aku:
«Då me kann takka deg for mykjen fred, og det ved di umsut er gjort rettarbøter for dette folket i alle måtar og alle stader, so skynar me på dette, megtigaste Feliks, med all takksemd.
4 Aka, o hooluhi aku au ia oe, ke nonoi aku nei au ia oe, i kou lokomaikai, e hoolohe iki mai ia makou.
Men at eg ikkje skal hefta deg for lenge, so bed eg at du med ditt godlynde vil høyra på oss som stuttast!
5 No ka mea, ua ike makou i keia kanaka, ua kolohe, he kanaka hooeueu ana o ke ku e mawaena o na Iadaio a pau ma na aina a pau, oia no hoi kekahi kumu nui o ka papa Nazarene.
For me hev funne at denne mannen er ein pest og ein uppøsar millom alle jødarne yver heile mannheimen og ein hovudmann for serflokken nasaræarane.
6 Ua hoao ae la ia e hoohaumia i ka luakini; na makou ia i hopu iho, a makemake iho la makou e hookolokolo e like me ko makou kanawai.
Han hev endå søkt å vanhelga templet; og me greip honom då og vilde døma honom etter vår lov.
7 Aka, hele mai la o Lusia, ka lunatausani, a kai aku la ia ia me ka ikaika nui, mailoko aku o ko makou mau lima,
Men Lysias, den øvste hovudsmannen, kom og førde honom burt frå våre hender med stort valdsverk,
8 Kena mai no hoi ia i ka poe nana ia i hoopii e hele mai iou nei. A ina hookolokolo oe, e ike auanei oe i ka oiaio o keia mau mea a pau a makou e hoopii aku nei nona.
og han baud klagarane hans å koma til deg; og av honom kann du sjølv, når du ransakar det, få kunnskap um alt det som me klagar honom for.»
9 Ae mai la na Iudaio, i mai la, Oiaio no keia mau mea.
Men jødarne sanna med og sagde at dette hadde seg soleis.
10 Kunou ae la ke alii ia Paulo e olelo mai, alaila i mai la ia. No kuu ike ana, he nui na makahiki ia oe, i lunakanawai no ko keia aina, no ia mea, ua oluolu loa wau e olelo aku i na mea no'u iho.
Men då landshovdingen nikka til honom, at han kunde få tala, so svara Paulus: «Då eg veit at du hev vore domar for dette folket i mange år, fører eg mitt forsvar med fritt mod;
11 E hiki no ia oe ke hoomaopopo, he umi ae nei la wale no i hala, a me kumamalua, mai ko'u pii ana aku i Ierusalema e hoomana.
for du kann vissa deg um at det ikkje er meir enn tolv dagar sidan eg gjekk upp til Jerusalem og vilde tilbeda.
12 Aole hoi au i loaa ia lakou maloko o ka luakini, e hoopaapaa ana me kekahi, aole hoi e hoohaunaele ana i ke lehulehu, aole maloko o na halehalawai, aole hoi maloko o ke kulanakauhale;
Og korkje i templet eller i synagogorne eller ikring i byen fann dei meg talande med nokon eller eggjande folk til upprør.
13 Aole hoi e hiki ia lakou ano ke hooiaio i na mea a lakou e hoopii mai nei ia'u.
Og dei kann ikkje heller prova for deg dette som dei klagar meg for.
14 Aka, ke hai pono aku nei au ia oe i keia, ma ka aoao i oleloia'i e lakou, he aoao ku e, pela no wau e hoomana aku nei i ke Akua o ko'u mau kupuna, e manaoio ana aku i na mea a pau i kakauia'i ma ke kanawai, a ma ka na kaula.
Men det sannar eg for deg, at etter den vegen som dei kallar ein serflokk, tener eg so min fedregud, at eg trur alt som er skrive i lovi og profetarne,
15 Ke lana nei ko'u manao i ke Akua, ua ae mai no hoi lakou i keia, i ke alahouana o ka poe make, o ka poe pono a me ka poe pono ole.
og hev den voni til Gud som desse og sjølve ventar, at det skal koma ei uppstoda av daude, både av rettferdige og urettferdige.
16 Malaila no hoi au e hooikaika nei e loaa mau ka lunaikehala hewa ole imua o ke Akua a me na kanaka.
Difor legg eg sjølv vinn på alltid å hava eit uskadt samvit for Gud og menneskje.
17 A hala na makahiki he nui, hele aku la au e lawe i ka waiwai manawalea, a me na mohai, no na kanaka o ko'u aina.
Då mange år var lidne, kom eg hit og skulde gjeva mitt folk milde gåvor og ofra,
18 Loaa iho la au maloko o ka luakini i kekahi mau Iudaio, mai Asia mai, ua huikalaia, aole me ka lehulehu, aole hoi me ka hoohaunaele.
og dermed fann dei meg i templet, då eg hadde reinsa meg utan folkestim og utan uppstyr; men det var nokre jødar frå Asia,
19 Ina i loaa ia lakou kekahi hewa no'u, e hoopii mai ai, ina ua pono o lakou kekahi pu mai imua ou.
og dei skulde koma fram for deg og klaga, um dei hadde noko å bera på meg.
20 E pono no hoi ia lakou nei ke olelo mai, ina paha ua loaa ia lakou ko'u hewa, ia'u i ku ai imua o ka ahalunakanawai;
Eller lat desse sjølve segja kva skuld dei fann hjå meg, då eg stod framfor rådet!
21 No keia leo hookahi wale no a'u i hea aku ai, i ko'u ku ana iwaena o lakou. No ke alahouana o ka poe make, oia ko'u mea i hookolokoloia mai ai imua o oukou i keia la.
utan det skulde vera for dette eine ordet som eg ropa ut, då eg stod millom deim: «For uppstoda av daude stend eg i dag for retten millom dykk!»»
22 A lohe o Pelika i keia, hoopanee aku ia lakou a ike maopopo aku la oia i na mea o keia aoao, i ae la, A iho mai o Lusia, ka lunatausani, alaila, e hoomaopopo lea au i ka oukou.
Men Feliks sette ut saki, då han visste betre um Guds veg, og han sagde: «Når Lysias, hovudsmannen, kjem her ned, skal eg prøva saki dykkar.»
23 Alaila, olelo aku la ia i ka lunahaneri e malama ia Paulo, aole hoi e paa maoli, aole e papa aku i kekahi o kona mau makamaka, ke lawelawe nana, a e hele mai hoi ia ia.
Og han baud hovudsmannen halda honom i varetekt og lata honom hava ro og ikkje hindra nokon av hans eigne frå å vera honom til tenesta.
24 A hala kekahi mau la, hiki mai la o Pelika me kana wahine, o Derausila, he Iudaio no ia, kii aku la kela ia Paulo, hoolohe aku la ia ia no ka manaoio iloko o Kristo.
Då nokre dagar var farne, kom Feliks med Drusilla, kona si, som var ei jødisk kvinna, og sende bod etter Paulus og høyrde honom um trui på Kristus.
25 A i kana kamailio ana no ka pono, a me ka pakiko, a me ka hookolokoloia e hiki mai ana mahope, haalulu iho la o Pelika, i aku la, O hoi oe i keia wa; a loaa ia'u ka manawa kaawale, e kii hou aku no au ia oe.
Men då han tala um rettferd og fråhald og den komande dom, vart Feliks rædd og svara: «Gakk burt denne gongen! når eg fær gode stunder, skal eg kalla deg til meg att.»
26 E manaolana ana hoi ia e haawiia mai e Paulo na kala nana, i weheia'ku ai ia e ia. No ia mea, kii pinepine aku la oia ia ia, i kamakamailio laua.
Han hadde og den voni, at han skulde få pengar av Paulus; difor sende han og oftare bod etter honom og tala med honom.
27 A hala ae la na makahiki elua, hiki ae la ma ko Pelika hakahaka, o Porekio Peseto, a waiho iho la o Pelika ia Paulo e paa ana, no kona makemake e hooluolu i na Iudaio.
Då tvo år var lidne, fekk Feliks til ettermann Porcius Festus; og då Feliks vilde vinna seg takk av jødarne, let han Paulus bunden etter seg.