Oihana 20
1 MAHOPE iho o ka pau ana ae o keia haunaele, hoakoakoa iho la o Paulo i na hanmana, a honi ae la, a puka aku la iwaho, e hele i Makedonia.
Po ustaniu zamieszek, Paweł zwołał wierzących. Żegnając ich, dodał im otuchy i wyruszył do Macedonii.
2 Kaahele ae la ia ma ia mau aina, a hooikaika aku la ia lakou me ka olelo nui, hele aku la i Helene;
Obszedł okoliczne tereny, pokrzepiając tamtejszych uczniów Jezusa, a następnie udał się do Grecji.
3 Noho iho la malaila ekolu malama: a i kona kokoko ana o holo i Suria, hoohalua aku la na Iudaio ia ia, nolaila, manao iho la ia e hoi ma Makedonia aku.
Spędził tam trzy miesiące i chciał popłynąć do Syrii. Gdy jednak dowiedział się o spisku żydowskich przywódców przeciw niemu, postanowił wrócić przez Macedonię.
4 Hele pu aku la me ia a hiki i Asia o Sopatero, no Beroia, a me Arisetareko laua o Sekunedo no Tesalonike, a me Gaio laua o Timoteo no Derebe, a me Tukiko laua o Teropima no Asia.
Towarzyszyli mu: Sopater—syn Pyrrusa z Berei, Arystarch i Sekundus—z Tesaloniki, Gajus—z Derbe, oraz Tymoteusz, Tychik i Trofim—z prowincji Azja.
5 Hele mua aku la lakou nei, a kakali iho la ma Teroa no makou.
Oni to wyruszyli pierwsi i czekali na nas w Troadzie.
6 A mahope iho o na la o ka berena hu ole, holo aku la makou mai Pilipi aku, po alima hiki aku makou io lakou la ma Teroa; malaila makou i noho ai i na la ehiku.
My zaś, po święcie Paschy, odpłynęliśmy z Filippi i pięć dni później byliśmy już z nimi w Troadzie, gdzie spędziliśmy tydzień.
7 A i ka la mua o ka hebedoma, i ko na haumana akoakoa ana o wawahi i ka berena, kamailio mai la o Paulo ia lakou, ua makaukau hoi e holo ia kakahiaka ae. Hooloihi hoi i ka olelo ana a hiki i ke aumoe.
W niedzielę zebraliśmy się wszyscy na łamanie chleba. Paweł przemawiał, a ponieważ następnego dnia odjeżdżał, przeciągnął swoją mowę aż do północy.
8 Ua nui no hoi na kukui ma ke keena maluna, i kahi a makou i akoakoa ai.
Pokój na górze, gdzie się zebraliśmy, oświetlony był wieloma lampami.
9 Noho iho la kekahi kanaka opiopio ma ka pukamakani, o Eutuko kona inoa, ua kaumaha i ka hiamoe nui; a i ka Paulo kamailio loihi ana, pauhia iho la ia i ka hiamoe, a haule iho la ia ilalo, mai ke kolu o ka papa mai, a hapaiia ae la ia, ua make.
W trakcie długiej mowy Pawła, pewien chłopiec imieniem Eutych, siedzący na oknie, zasnął, spadł z trzeciego piętra i zabił się.
10 Iho mai la o Paulo ilalo, moe iho la maluna ona, puliki aku la ia ia, i mai la, Mai makau oukou; no ka mea, eia no kona ola maloko ona.
Paweł szybko zszedł na dół i objął go. —Nie martwcie się!—powiedział. —Będzie żył.
11 Pii hou aku la ia, wawahi ae la i ka berena, ai iho la, kamailio loihi mai la, a wanaao ae, alaila, hele aku la ia.
Następnie wrócił na górę, połamał chleb i jadł z nami, a potem dalej przemawiał—aż do wschodu słońca. Gdy skończył, wyruszył w drogę.
12 Lawe mai la lakou i ua kanaka opiopio la, ua ola, aole okana mai ko lakou olioli.
Wtedy wierzący odprowadzili chłopca—całego i zdrowego—do domu, ciesząc się, że żyje.
13 Holo mua aku la makou ma ka moku, a holo aku la i Aso: manao iho la malaila e hoee ia Paulo maloko, no ka mea, pela ia i kauoha mai ai, no kona makemake a hele wawae ilaila.
My już wcześniej udaliśmy się na statek, którym popłynęliśmy do Assos. Właśnie stamtąd mieliśmy zabrać Pawła. Postanowił bowiem, że dotrze tam pieszo.
14 A halawai mai la ia me makou ma Aso, hoee mai la makou ia ia, a holo ma Mitulene.
Zgodnie z planem, spotkaliśmy się z nim w Assos, zabraliśmy go na pokład i popłynęliśmy do Mityleny.
15 Holo aku la makou mailaila aku, a ao ae hiki ma Kio, a ia la ae, hiki makou i Samo, a noho ma Terogulio; a ia la ae, hele mai makou a Mileto.
Następnego dnia minęliśmy wyspę Chios, a kolejnego dnia przybiliśmy do wyspy Samos, skąd dzień później dopłynęliśmy do Miletu.
16 Ua paa no ko Paulo manao, e holo ma Epeso ae, aole hoi e kali ma Asia; no ka mea, ua wikiwiki no ia, ina pono ia ia ke hiki i Ierusalema ma ka la Penetekota.
Paweł postanowił nie zatrzymywać się w Efezie i nie spędzać więcej czasu w prowincji Azja. Chciał bowiem, w miarę możliwości, zdążyć do Jerozolimy na święto Pięćdziesiątnicy.
17 Hoouna ae la ia, mai Mileto aku a Epeso, e kii i na lunakahiko o ka ekalesia.
Dlatego z Miletu wezwał do siebie starszych kościoła w Efezie.
18 A hiki lakou io na la, i mai la oia ia lakou, Ua ike no oukou, mai ka la makamua a'u i hiki mai ai i Asia nei, i ke ano o ko'u noho ana me oukou i na manawa a pau,
Gdy przybyli, rzekł: —Wiecie, że od pierwszej chwili, tu w Azji, przez cały czas byłem z wami,
19 E hookauwa ana'ku na ka Haku me ka manao hoohaahaa a pau, a me na waimaka, a me na pilikia i loaa ia'u, no ka hoohalua ana o na Iudaio;
służąc Panu z całą pokorą, mimo cierpień oraz prześladowań i podstępów ze strony żydowskich przywódców.
20 Aole hoi au i huna i kekahi mea pono, aka, ua hoike au ia oukou, ua ao aku hoi ia oukou ma ke akea, a ma kela hale a ia hale aku,
Nie uchylałem się od mówienia wam wszystkiego, co pożyteczne. Nauczałem publicznie i prywatnie—w domach.
21 E hoike ana'ku i na Iudaio, a i na Helene, i ka mihi aku i ke Akua, a me ka manaoio aku i ka Haku, ia Iesu Kristo.
Mówiłem Żydom i poganom, że muszą się zwrócić do Boga i uwierzyć Jezusowi, naszemu Panu.
22 Eia hoi au, ke hele paa aku nei ma ka uhane i Ierusalema; aole nae au i ike i na mea e loohia ai ia'u ilaila:
Teraz zaś, kierowany przez Ducha, udaję się do Jerozolimy. A nie wiem, co mnie tam spotka.
23 Aka, ke hoike pono mai nei ka Uhane Hemolele ma na kulanakauhale a pau, i mai, Ua makaukau na kaula paa a me ka pilikia no'u.
Zgodnie z proroctwami, które słyszałem w wielu miastach, mogę być tylko pewien aresztowania i cierpień.
24 Aole hoi au e manao i keia mau mea, aole no hoi e manao wau he mea makemake no'u kuu ola nei, i hoopau wau i ko'u hele ana me ka olioli, a me ka oihana i loaa mai ia'u na ka Haku mai, na Iesu; i hoike aku no hoi au i ka euanelio o ka lokomaikai o ke Akua.
Ale moje życie nie jest przecież najważniejsze. Liczy się tylko to, abym dobrze zakończył bieg i służbę, powierzoną mi przez Jezusa, naszego Pana. Jej celem jest głoszenie dobrej nowiny o tym, że Bóg okazał ludziom łaskę.
25 Aia hoi, ano la, ua ike no wau, aole e ike hou ia ko'u maka e oukou a pau, ka poe au i hoike aku ai i ke aupuni o ke Akua, i ko'u hele ana mawaena o oukou.
Wiem już, że wy, którym podczas moich podróży opowiadałem o królestwie, nigdy mnie już nie zobaczycie.
26 No ia mea, ke hoike aku nei au ia oukou i keia la, ua maemae au i ke koko o na mea a pau.
Dlatego dziś oświadczam wam, że nie mam niczego na sumieniu,
27 No ka mea, aole au i molowa i ko'u hai ana aku ia oukou i ka makemake a pau a ke Akua.
bo nie wahałem się w pełni przedstawić wam woli Boga.
28 Nolaila e ao oukou ia oukou iho, a me ka ohana a pau, maluna ona i hooliloia'i oukou e ka Uhane Hemolele i poe kahu. E hanai i ka ekalesia o ke Akua, i ka mea ana i kuai ai i kona koko iho.
Uważajcie na siebie i na stado, które Duch Święty powierzył wam, przywódcom! Bądźcie dla Bożego kościoła tym, kim jest pasterz dla stada. Bóg bowiem kupił kościół płacąc za niego własną krwią.
29 No ka mea, ua ike no au i keia, a hala au, alaila e komo mai na iliohae ino loa iwaena o oukou, aole loa lakou e minamina i ka ohana.
Niestety wiem, że po moim odejściu pojawią się wśród was fałszywi nauczyciele, którzy będą jak drapieżne wilki wśród stada.
30 E ku mai no hoi kekahi poe kanaka no oukou iho, e olelo no i na mea hoopunipuni e hoohuli i haumana mamuli o lakou.
Również niektórzy z was samych porzucą prawdę i zaczną nauczać kłamstw, aby tylko pozyskać zwolenników.
31 No ia mea, e makaala oukou, e hoomanao hoi i na makahiki ekolu a'u i hoomaha ole ai ke ao aku ia oukou a pau i ka po, a me ke ao, me na waimaka.
Uważajcie więc i miejcie w pamięci te trzy lata, które spędziłem z wami, dniem i nocą pouczając każdego ze łzami w oczach.
32 E na hoahanau, ano la, ke haawi aku nei au ia oukou i ke Akua, a i ka olelo o kona lokomaikai, i ka mea hiki ke hookupaa ia oukou, a me ka haawi ia oukou i hooilina mawaena o ka poe a pau i hoomaemaeia.
Teraz powierzam was Bogu i Jego cudownemu słowu, które może was umocnić i zapewnić wam—razem ze wszystkimi świętymi—Boży dar.
33 Aole loa au i kuko aku i ke kala, a me ke gula, a me ka aahu o kekahi.
Nigdy od nikogo nie żądałem ani pieniędzy, ani odzieży.
34 Oiaio, ua ike no oukou, ua hookauwa mai keia mau lima no ko'u hemahema, a no ka poe me a'u.
Wiecie przecież, że własnymi rękami zarabiałem na swoje utrzymanie i na potrzeby moich towarzyszy.
35 Ua hoike aku no au ia oukou, i na mea a pau, a pela hoi e pono ai ke hana oukou, a e kokua aku no hoi i ka poe palupalu; e manao no hoi i ka olelo a ka Haku, a Iesu, i kana i ana mai, Ua oi aku ka pomaikai o ka haawi ana aku mamua o ka loaa ana mai.
Dałem wam w ten sposób przykład, jak należy pracować i wspierać potrzebujących, pamiętając o słowach naszego Pana, który powiedział: „Dawanie przynosi więcej szczęścia niż branie”.
36 Olelo mai la ia i keia mau mea, kukuli iho la ia, a pule aku la me lakou a pau.
Następnie padł na kolana i modlił się z nimi.
37 Uwe nui iho la lakou a pau, a hina lakou ma ka ai o Paulo, honi mai la ia ia;
Oni zaś z głośnym płaczem rzucili mu się na szyję i ucałowali go.
38 No kela olelo ana i i mai ai, aole lakou e ike hou i kona maka, nolaila ko lakou kaumaha nui. Ukali aku la lakou ia ia ma ka moku.
Najbardziej zasmuciła ich zapowiedź Pawła, że już nigdy go nie zobaczą. Po pożegnaniu odprowadzili go na statek.
