Timoteo II 2
1 O OE hoi, e ka'u keiki, e hooikaika ma ka pono iloko o Kristo Iesu.
So vert då du, son min, sterk ved nåden i Kristus Jesus!
2 A o na mea au i lohe mai ai ia'u ma na mea hoike he lehulehu, oia kau e kauoha aku ai i na kanaka kupaa, i ka poe makaukau hoi i ke ao aku ia hai.
Og det som du hev høyrt av meg i nærvære av mange vitne, gjev det yver til trufaste menneskje, som er duglege til ogso å læra andre!
3 E hoomanawanui hoi oe me he koa maikai la no Iesu Kristo.
Lid vondt med meg som ein god Kristi Jesu stridsmann!
4 Aole ke kanaka kaua e hoohihia ia ia iho i na mea o keia ola ana; i hiki hoi ia ia ke hooluola i ka mea nana ia i kuka e lilo i koa.
Ingen som gjer hertenesta, fløkjer seg inn i livsens syslor, so han kann tekkjast herføraren.
5 Ina e paio kekahi i lanakila, aole ia e hooleiia i ka lei, ke paio ole mamuli o ke kanawai.
Men um ein og strider i tevling, so fær han då ikkje kransen dersom han ikkje strider retteleg.
6 He pono no ka mahiai e hana ia mamua o ka loaa ana o ka hua.
Den bonde som arbeider, skal fyrst njota frukterne.
7 E noonoo oe i ka'u e olelo nei; a e haawi mai ka Haku ia oe i ka naauao ma na mea a pau.
Skyna det som eg segjer! for Herren skal gjeva deg skyn på alt.
8 E hoomanao hoi oe ia Iesu Kristo ka mamo a Davida, ua hoala hou ia mai ka make mai, e like me ka'u euanelio;
Kom Jesus Kristus i hug, som er uppvekt frå dei daude, av Davids ætt, etter mitt evangelium,
9 E a mea a'u i loohia'i i ka ino a me ka paa ana, me he kanaka hewa la; aka, aole i hoopeaia ka olelo a ke Akua.
det som eg lid vondt for like til dette å vera bunden som ein illgjerdsmann; men Guds ord er ikkje bunde.
10 Nolaila au e hoomanawanui nei i na mea a pau e pono ai ka poe i alobaia, i loaa hoi ia lakou ke ola iloko o Kristo Iesu, mo ka nani mau loa. (aiōnios g166)
Difor toler eg alt for dei utvalde skuld, for at dei og skal vinna frelsa i Kristus Jesus med æveleg herlegdom. (aiōnios g166)
11 He olelo oiaio keia; Ina i make pu kakou, e ola pu no hoi kakou.
Det er eit sant ord; for er me daude med honom, skal me og leva med honom;
12 Ina e hoomanawanui pu kakou, e noho pu no hoi kakou i ke aupuni; a ina e hoole aku kakou ia ia, oia kekahi e hoole mai ia kakou.
held me ut, skal me og styra med honom; forneittar me, skal han og forneitta oss;
13 A ina o kupaa ole kakou, oia nae ke kupaa mau; aole e hiki ia ia ke hoole ia ia iho.
er me trulause, so er han trufast; seg sjølv kann han ikkje forneitta.
14 O keia mau mea kau e paipai aku ai ia lakou, me ke kauoha aku imua i ke alo o ka Haku, e hoopaapaa ole Lakou i na huaolelo waiwai ole, e hookahuli ana i ka poe lohe mai.
Minn um dette, med di du vitnar for Herrens åsyn, at dei ikkje må liggja i ordstrid, som ikkje er til noko gagn, men til undergang for dei som høyrer på!
15 E hooikaika nui oe e hoike ia oe iho imua o ke alo o ke Akua me ka hoaponoia mai, i paahana hoi aole e pono ke hilahila, e puunaue pono aku ana i ka olelo oiaio.
Legg vinn på å framstella deg sjølv som sannrøynd for Gud, ein arbeidar som ikkje tarv skjemmast, med di du lærer sannings-ordet retteleg!
16 E pale ae hoi i ka wawa hewa ana me ka lapuwale; e ulu ana no ia e mahuahua ai ka haihaia.
Men haldt deg frå det vanheilage tome svall! for dei gjeng alltid lenger i gudløysa,
17 E aai ana hoi ka lakou olelo me he mai aai la: o Humenaio a me Pileto kekahi o lakou.
og ordi deira kjem til å eta um seg som daudkjøt; millom deim er Hymenæus og Filetus,
18 A no ka olelo oiaio, ua lalau hewa laua, e olelo ana ua hala e ke alahouana; a ke hoohiolo nei i ka manaoio o kekahi poe.
som hev fare vilt frå sanningi, med di dei segjer at uppstoda alt hev vore, og dei riv ned trui hjå sume.
19 Oiaio hoi, ke kupaa mau nei ke kumu a ke Akua mai, me keia hoailona ona; Ua ike mai no ka Haku i kona poe ponoi; a, O ka mea i hoohiki i ka inoa o Kristo e haalele loa aku ia i ka hewa.
Men Guds faste grunnvoll stend og hev dette innsigle: «Herren kjenner sine, » og: «Kvar den som nemner Herrens namn, skal vika frå urettferd.»
20 A iloko o ka hale nui, aole o na ipu gula a me ke kala wale no, aka, o ka laau, a me ka lepo kekahi; no ka hanohano kekahi, no ka hanohano ole kekahi.
Men i eit stort hus er det ikkje berre kjerald av gull og sylv, men og av tre og leir, og nokre til æra, andre til vanæra.
21 A ina i hoomaemae ke kanaka ia ia iho ia lakou, e lilo no ia i ipu hanohano, i hoomaemaeia e pono ai ka Haku, a makaukau hoi no na hana maikai a pau.
Um nokon då held seg rein frå desse, so skal han vera eit kjerald til æra, helga og nytlegt for husbonden, tilreidt til all god gjerning.
22 E haalele hoi i na kuko o ka wa opiopio; a e hahai mamuli o ka pono, o ka manaoio, o ke aloha, a me ka maluhia; me ka poe i kahea aku i ka Haku mai loko aku o ka naau maemae.
Men fly frå dei ungdomslege lyster, og trå etter rettferd, tru, kjærleik, fred med deim som påkallar Herren av eit reint hjarta!
23 A o na niele lapuwale a me ka naaupo, o kau ia e pale aku, me ka ike e aku ua hooulu lakou i ka hakaka.
Og vis ifrå deg dei dårlege og fåvise stridsspursmål, då du veit at dei føder strid!
24 Aole hoi e pono i ke kanwa a ka Haku e hakaka; aka, e akahai i na mea a pau, e akamai hoi i ke ao aku, e ahonui i ke ino:
Men ein Herrens tenar må ikkje strida, men vera mild imot alle, dugleg til å læra frå seg, viljug til å tola vondt,
25 E ao hoohaahaa aku ana i ka poe i ku e mai; i haawi mai paha ke Akua ia lakou i ka mihi a me ka hooiaio ana i ka olelo oiaio;
so han med spaklynde tuktar dei som segjer imot, um Gud då ein gong vilde gjeva deim umvending, so dei kunde kjenna sanningi,
26 A i hoohemo lakou ia lakou iho mai loko ae o ka upena a ka diabolo, ka poe i lawe pio ia e ia ma kona makemake.
og vakna or ruset i djevelens snara, han som dei er fanga av til å gjera hans vilje.
