< II Samuela 5 >
1 A LAILA hele mai la na ohana a pau o ka Iseraela io Davida la i Heberona, a olelo mai la lakou, Eia hoi, hookahi no ko kakou iwi a me ka io.
Und es kamen alle Stämme Israels zu David gen Hebron und sprachen: Siehe, wir sind deines Gebeins und deines Fleisches.
2 I ka wa mamua no hoi, ia Saula i alii ai maluna o kakou, o oe no ka mea nana i alakai aku a i alakai mai i ka Iseraela; i mai la hoi o Iehova ia oe, E hanai oe i ko'u poe kanaka i ka Iseraela, a e lilo oe i luna no ka Iseraela.
Dazu auch vorhin, da Saul über uns König war, führtest du Israel aus und ein. So hat der HERR dir gesagt: Du sollst meines Volks Israel hüten und sollst ein Herzog sein über Israel.
3 Pela na lunakahiko a pau o ka Iseraela i hele mai ai i ke alii ma Heberona; a hoopaa iho la ke alii o Davida i berita me lakou ma Heberona imua o Iehova: a poui iho la lakou ia Davida i alii no ka Iseraela.
Und es kamen alle Ältesten in Israel zum Könige gen Hebron. Und der König David machte mit ihnen einen Bund zu Hebron vor dem HERRN; und sie salbeten David zum Könige über Israel.
4 He kanakolu na makahiki o Davida, i kona wa i lilo ai i alii, a nohoalii iho la ia i na makahiki he kanaha.
Dreißig Jahre war David alt, da er König ward, und regierete vierzig Jahre.
5 Ehiku mau makahiki a me na malama keu eono i nohoalii iho ai oia ma Heberona maluna o ka Iuda; a ma Ierusalema i nohoalii iho ai oia maluna o ka Iseraela a pau a me ka Iuda i na makahiki he kanakolu a me kumamakolu.
Zu Hebron regierete er sieben Jahre und sechs Monden über Juda; aber zu Jerusalem regierete er dreiunddreißig Jahre über ganz Israel und Juda.
6 Hele aku la ke alii a me na kauaka ona i Ierusalema i ka poe Iebusi, na kamaaina o ia wahi. Olelo mai la lakou ia Davida, i ka i ana mai, Ina aole oe e lawe aku i ka poe makapo a me ka poe oopa, aole no oe e komo mai ia nei: e manao ana lakou aole e komo o Davida ilaila.
Und der König zog hin mit seinen Männern zu Jerusalem wider die Jebusiter, die im Lande wohneten. Sie aber sprachen zu David: Du wirst nicht hie hereinkommen, sondern Blinde und Lahme werden dich abtreiben. Das meinten sie aber, daß David nicht würde da hineinkommen.
7 Aka, hoopio ae la o Davida i ka pakaua o Ziona, oia hoi ke kulanakauhale o Davida.
Aber David gewann die Burg Zion, das ist Davids Stadt.
8 I aku la Davida ia la, O na mea pepehi i ka Iebusi, e hele lakou i ke kahawai e luku i ka poe oopa a me ka poe makapo, i ka poe i inainaia e ko Davida naau; no ka mea, ua olelo na mea makapo a me na mea oopa, Aole ia e hiki maloko o ka hale.
Da sprach David desselben Tages: Wer die Jebusiter schlägt und erlanget die Dachrinnen, die Lahmen und Blinden, denen die Seele Davids feind ist. Daher spricht man: Laß keinen Blinden und Lahmen ins Haus kommen.
9 Noho iho la o Davida iloko o ka pakaua, a kapa iho la ia wahi, O ke kulanakauhale o Davida: a kukulu iho la o Davida i na hale ma Milo mawaho a maloko.
Also wohnete David auf der Burg und hieß sie Davids Stadt. Und David bauete umher von Millo und inwendig.
10 Mahuahua ae la o Davida a nui loa, me ia pu no hoi o Iehova ke Akua o na kaua.
Und David ging und nahm zu, und der HERR, der Gott Zebaoth, war mit ihm.
11 A o Hirama ke alii o Turo, hoouna mai la ia i na elele io Davida la, me na laau kedera, a me na kamana, a me na kalaipohaku; a hana iho la lakou i hale no Davida.
Und Hiram, der König zu Tyrus, sandte Boten zu David und Zedernbäume zur Wand und Zimmerleute und Steinmetzen, daß sie David ein Haus baueten.
12 Ike pono iho la o Davida, ua hookupaa iho no o Iehova ia ia i alii maluna o ka Iseraela, a ua hookiekie ae ia i kona aupuni no kona poe kanaka no ka Iseraela.
Und David merkte, daß ihn der HERR zum Könige über Israel bestätiget hatte und sein Königreich erhöhet um seines Volks Israel willen.
13 Lawe hou ae la o Davida i na haiawahine a me na wahine hoi nana no Ierusalema, mahope iho o kona hele ana mai mai Heberona mai: a hanau mai la na keikikane hou a me na kaikamahine hou na Davida.
Und David nahm noch mehr Weiber und Kebsweiber zu Jerusalem, nachdem er von Hebron kommen war; und wurden ihm noch mehr Söhne und Töchter geboren.
14 Eia na inoa o ka poe i hanau nana ma Ierusalema, o Samua, o Sobaba, o Natana, a o Solomona,
Und das sind die Namen derer, die ihm zu Jerusalem geboren sind: Sammua, Sobab, Nathan, Salomo,
15 O Ibehana hoi me Elisua, o Nepega a me Iapia,
Jebehar, Elisua, Nepheg, Japhia,
16 O Elisama, o Eliada, a me Elipaleta.
Elisama, Eliada, Eliphalet.
17 A lohe ae la ka poe Pilisetia, ua poni iho lakou ia Davida i alii maluna o ka Iseraela; pii nui mai la na Pilisetia a pau e imi ia Davida; a lohe ae la Davida, a iho iho la ia ma ka pakaua.
Und da die Philister höreten, daß man David zum Könige über Israel gesalbet hatte, zogen sie alle herauf, David zu suchen. Da das David erfuhr, zog er hinab in eine Burg.
18 Hele mai la hoi ka poe Pilisetia, a hoomoana aku la ma ke awawa o Repaima.
Aber die Philister kamen und ließen sich nieder im Grunde Rephaim.
19 Ninau aku la o Davida ia Iehova, i aku la, E pii aku anei au i ka poe Pilisetia? E hoolilo mai hoi oe ia lakou i kuu lima? I mai la o Iehova ia Davida, E pii aku oe, no ka mea, e oiaio no e noolilo au i ka poe Pilisetia i kou lima.
Und David fragte den HERRN und sprach: Soll ich hinaufziehen wider die Philister, und willst du sie in meine Hand geben? Der HERR sprach zu David: Zeuch hinauf, ich will die Philister in deine Hände geben.
20 Hele aku la o Davida i Baala-perazima, a luku aku la o Davida ia lakou malaila, i iho la ia, Ua poha aku o Iehova maluna o ko'u poe enemi, e like me ka poha ana o ka wai. Nolaila, kapa aku la ia i ka inoa o ia wahi, o Baala-perazima.
Und David kam gen Baal-Prazim und schlug sie daselbst und sprach: Der HERR hat meine Feinde vor mir voneinander gerissen, wie die Wasser reißen. Daher hieß man denselben Ort Baal-Prazim.
21 Haalele lakou i na kii o lakou ilaila, a lawe aku la o Davida a me na kanaka ona ia mau mea.
Und sie ließen ihren Götzen daselbst. David aber und seine Männer huben sie auf.
22 Pii hou mai la ka poe Pilisetia, a hoomoana iho la ma ke awawa o Repaima.
Die Philister aber zogen abermal herauf und ließen sich nieder im Grunde Rephaim.
23 A ninau aku la o Davida ia Iehova, i mai la kela, Aole oe e pii pono aku; aka, e hoopuni ae oe mahope mai o lakou, i kahi e kupono ana i na laau silika.
Und David fragte den HERRN; der sprach: Du sollst nicht hinaufziehen, sondern komm von hinten zu ihnen, daß du an sie kommest gegen den Maulbeerbäumen.
24 A lohe oe i ka halulu o ka hele ana ma na welau o na laau silika, alaila oe e lalelale: no ka mea, alaila e hele aku ana o Iehova imua ou e pepehi aku i na Pilisetia.
Und wenn du hören wirst das Rauschen auf den Wipfeln der Maulbeerbäume einhergehen, so zaue dich; denn der HERR ist dann ausgegangen vor dir her, zu schlagen das Heer der Philister.
25 Hana aku la o Davida e like me ka Iehova i kauoha mai ai ia ia; a luku aku la ia i na Pilisetia mai Geba aku a hiki aku oe i Gazera.
David tat, wie der HERR ihm geboten hatte, und schlug die Philister von Geba an, bis man kommt gen Gaser.