II Samuela 20

1 I LAILA kekahi kanaka hewa, o Seba kona inoa, ke keiki a Bikeri, he mamo a Beniamina: puhi aku la ia i ka pu, i aku la, Aole a kakou kuleana iloko o Davida, aole hoi he hooilina iloko o ke keiki a Iese: e hoi no kela kanaka keia kanaka a pau i kona halelewa, e ka Iseraela.

Tedy się tam pojawił mąż niepobożny, którego zwano Seba, syn Bichry, mąż Jemini. Ten zatrąbił w trąbę, i rzekł: Nie mamy my działu w Dawidzie, ani mamy dziedzictwa w synu Isajego; wróć się każdy do namiotów swoich, o Izraelu!

2 Alaila pii aku la na kanaka a pau o Iseraela mai o Davida aku la, a hahai aku la lakou ia Seba ke keiki a Bikeri: aka, hoopili aku la na kanaka o ka Iuda i ko lakou alii, mai Ioredane a hiki i Ierusalema.

A tak odstąpili wszyscy mężowie Izraelscy od Dawida za Sebą, synem Bichry; ale mężowie Judzcy trzymali się króla swego, od Jordanu aż do Jeruzalemu.

3 Hele mai la o Davida i kona hale i Ierusalema: a lawe ae la ke alii i ua mau haiawahine la he umi ana i waiho ai e kiai i ka hale, a hahao ae la ia lakou iloko o ka halepaahao, a hanai aku la ia lakou; aka, aole ia i komo aku iloko io lakou la. Pela lakou i paa ai e noho kane ole ana, a hiki i ko lakou la make.

I przyszedł Dawid do domu swego w Jeruzalemie; a wziąwszy król dziesięć niewiast założnic, które był zostawił, aby strzegły domu, oddał je pod straż, i żywił je, ale do nich nie wchodził; i były pod strażą aż do dnia śmierci swojej, we wdowim stanie.

4 Alaila i aku la ke alii ia Amasa, E houluulu oe no'u i na kanaka o ka Iuda i na la ekolu, a e hoi hou mai maanei.

Potem rzekł król do Amazy: Zbierz mi męże Judzkie za trzy dni; ty się też tu staw.

5 Alaila hele aku la o Amasa e houluulu i ka Iuda: aka, ua lohi kela a hala ka manawa i haawiia nona.

A tak poszedł Amaza, aby zebrał lud Judzki; lecz się zabawił nad czas naznaczony, który mu był naznaczył.

6 I aku la o Davida ia Abisai, Ano, e oi aku ke ino a Seba ke keiki a Bikeri e hana mai ai ia kakou mamua o ka Abesaloma: e lawe oe i na kauwa a kou haku, a e alualu aku ia ia, o loaa ia ia na kulanakauhale i paa i ka pa, a hoopakele ia ia iho mai o kakou aku.

I rzekł Dawid do Abisajego: Teraz gorzej nam uczyni Seba, syn Bichry, niż Absalom; przetoż ty weźmij sługi pana twego, a goń go, by snać nie znalazł sobie miast obronnych, i nie uszedł z oczu naszych.

7 A hele aku la mamuli ona na kanaka o Ioaba, me ka poe Kereti a me ka poe Peleti, a me ka poe kanaka ikaika a pau: puka aku la lakou iwaho o Ierusalema e alualu ia Seba ke keiki a Bikeri.

Tedy wyszli z nim mężowie Joabowi, i Chertczycy i Feletczycy, i wszystko rycerstwo, a wyszli z Jeruzalemu w pogoń za Sebą, synem Bichry.

8 Aia hiki aku lakou ma ka pohaku nui i Gibeoua, hele aku la o Amasa imua o lakou. A o ka aahu a Ioaba i aahu iho ai, ua kakuaia ia maluna ona, a maluna iho ke kaei; ua paaia ma kona puhaka ka pahikaua maloko o kona wahi: a i kona hele ana aku, haule iho la ia mea.

A gdy byli u wielkiego kamienia, który jest w Gabaon, tedy im Amaza zabieżał. A Joab miał przepasaną szatę swą, w której chodził, a na niej pas z mieczem przypasany do biódr swoich w pochwach swych, którego snadnie mógł dobyć, i zaś schować.

9 I aku la o Ioaba ia Amasa, E ola ana oe, e kuu hoahanau? Lalau aku la Ioaba ia Amasa ma ka umiumi me ka lima akau e honi ia ia.

I rzekł Joab do Amazy: Jakoż się masz, bracie mój? I ujął ręką prawą Joab Amazę za brodę, jakoby go całować miał.

10 Aole i manao o Amasa i ka pahikaua ma ka lima o Ioaba: hou aku la kela ia ia me ia mea ma ka lima o ka iwiaoao, a poha mai la kona naau ma ka honua, aole ia i hou hou aku ia ia; a make aku la ia. A alualu aku la o Ioaba a me Abisai kona hoahanau ia Seba ke keiki a Bikeri.

Ale Amaza nie postrzegł miecza, który był w ręce Joabowej: i przebił go nim pod piąte żebro, i wylał trzewa jego na ziemię, a tak za jadną raną umarł. A Joab i Abisaj, brat jego, szli w pogoń za Sebą, synem Bichry.

11 Ku mai la kekahi kanaka o Ioaba ma ona la, i mai la, O ka mea makemake ia Ioaba, a o ka mea no Davida, mamuli ia o Ioaba.

Tedy stanął jeden nad nim z sług Joabowych, i rzekł: Ktokolwiek jest życzliwy Joabowi, a ktokolwiek trzyma z Dawidem, niech idzie za Joabem.

12 Oni ae la o Amasa maloko o ke koko, iwaena o ke kuamoo. A ike ae la ua kanaka la, ua ku malie iho la na kanaka a pau, lawe aku la oia ia Amasa mawaho o ke kuamoo i ke kula, a hohola iho la i ke kapa maluna ona, i kona ike ana ua ku malie kela kanaka keia kanaka i hele mai ma ona la.

Lecz Amaza walał się w krwi w pośród drogi. A widząc on mąż, iż się zastanawiał wszystek lud nad nim, zwlekł Amazę z drogi na pole, i przyrzucił go szatą, gdyż widział, że ktokolwiek szedł mimo niego, zastanawiał się.

13 A laweia'ku ia mawaho o ke kuamoo, alaila hele aku la na kanaka a pau mahope o Ioaba, e alualu ia Seba ke keiki a Bikeri.

A gdy był zwleczony z drogi, bieżał każdy mąż za Joabem, goniąc Sebę, syna Bichry.

14 Hele aku la ia ma na ohana a pau o ka Iseraela, a hiki i Abela a i Betemaka; a i ka poe Beerota a pau: a ua houluuluia e la hoi lakou a hahai aku la mahope ona.

Który już był przeszedł przez wszystkie pokolenia Izraelskie, aż do Abel i Betmaacha, ze wszystkimi Berymczykami, którzy się też byli zebrali, a szli za nim.

15 Hiki aku la lakou, a hoopuni ae la ia ia iloko o Abela-betemaka, hooahu aku la lakou i ka puu e ku pono i ke kulanakauhale, e ku ana ia ma ka pa mawaho: kui aku la ko Ioaba poe kanaka a pau i ka pa pohaku e hoohiolo ia mea malalo.

A gdy się tam ściągnęli, oblegli go w Abeli Betmaacha, i usypali szańce przeciw miastu, tak iż stali przed murem, a wszystek lud, który był z Joabem, usiłował obalić mury.

16 Alaila, hea mai la kekahi wahine naauao mailoko mai o ke kulanakauhale, E hoolohe mai, e hoolohe mai; ke noi aku nei au ia oukou, e i aku ia Ioaba, E hele mai a kokoke, i olelo aku ai au me oe.

Wtem zawołała z miasta niektóra niewiasta mądra: Słuchajcie, słuchajcie! rzeczcie proszę do Joaba: Przystąp sam, a rozmówię się z tobą.

17 A hiki aku la ia a kokoke io na la, i mai la ka wahine, O Ioaba anei oe? I aku la ia, Owau no. Alaila i mai la kela, E hoolohe mai oe i ka olelo a kau kauwawahine. I aku la ia, Ke lohe nei au.

Który gdy do niej przystąpił, rzekła mu ona niewiasta: Tyżeś jest Joab? I odpowiedział: Jestem. Tedy mu rzekła: Słuchaj słów służebnicy twojej; i odpowiedział: Słucham.

18 Olelo mai la kela, i mai la, I olelo io mai la lakou mamua, i ka i ana, He oiaio no e ninau mai ana lakou ma Abela, a pela e hooki ai.

Przetoż rzekła, mówiąc: Powiadano przedtem, mówiąc: Koniecznie pytać się będą w Abelu, a tak się wszystko sprawi.

19 Owau no ke noho malie a me ka malama iloko o ka Iseraela: ke manao nei oe e luku mai i kekahi kulanakauhale a me ka makuwahine iloko o ka Iseraela. No ke aha la oe e hoopau ai i ka aina a Iehova i hooili mai ai?

Jam jest jedno miasto z spokojnych i wiernych w Izraelu, a ty szukasz, abyś zatracił miasto i matkę w Izraelu; przeczże chcesz zburzyć dziedzictwo Pańskie?

20 Olelo aku la o Ioaba, i aku la, Aole loa, aole loa ia'u ia ke hoopau iho, aole loa ke luku aku.

I odpowiedział jej Joab, mówiąc: Niedaj, niedaj mi tego Boże, abym miał podwrócić i zburzyć je.

21 Aole pela ka mea; aka, he wahi kanaka no ka mauna o Eperaima, o Seba ke keiki a Bikeri ka inoa, ua hookiekie ae ia i kona lima e ku e i ke alii ia Davida: e haawi mai ia ia wale no, a e hoi hou aku no wau mai ke kulanakauhale aku. I mai la ka wahine ia Ioaba, Eia hoi, e kiolaia'ku kona poo i ou la mawaho o ka pa.

Nie takci się rzecz ma. Ale mąż z góry Efraim, imieniem Seba, syn Bichry, podniósł rękę swą przeciw królowi Dawidowi; wydajcież go samego, a odciągnę od miasta. Zatem rzekła niewiasta do Jaoba: Oto głowę jego zrzucą do ciebie z muru.

22 Alaila hele aku la ua wahine la i na kanaka a pau ma kona akamai. A oki iho la lakou i ke poo o Seba ke keiki a Bikeri, a kiola aku la iwaho io Ioaba la. Hookani aku la ia i ka pu, a hoi aku la lakou, o kela kanaka keia kanaka i kona halelewa iho. A hoi aku la o Ioaba i Ierusalema a i ke alii.

A tak sprawiła to ona niewiasta u wszystkigo ludu mądrością swoją, że ściąwszy głowę Sebie, synowi Bichry, zrzucili ją do Jaoaba; który zatrąbił w trąbę, i rozeszli się wszyscy od miasta, każdy do namiotów swoich; Joab się też wrócił do króla do Jeruzalemu.

23 A o Ioaba, maluna no ia o ka poe kaua a pau no ka Iseraela: a o Benaia ke keiki a Iehoida, maluna no ia o ka poe Kereti a me ka poe Peleti.

I był Joab hetmanem nad wszystkiem wojskiem Izraelskiem, a Banajas, syn Jojady, nad Chretczykami i nad Feletczykami.

24 A o Adorama, maluna no ia o ke auhau: a o lehosapata ke keiki a Ahiluda ke kakaumooolelo:

Adoram był poborcą, a Jozafat, syn Ahiluda, kanclerzem.

25 A o Seva ke kakauolelo: a o Zadoka me Abiatara na kahuna:

Seja pisarzem, a Sadok i Abijatar byli kapłanami.

26 A o Ira hoi no Iaira, kekahi alii ia no Davida.

Hira także Jairtczyk był książęciem u Dawida.