Korineto II 4
1 NO ia hoi, no ka loaa ana mai o keia oihana ia makou ma ka lokomaikaiia mai, aole o makou manaka.
Difor, då me hev denne tenesta, etter som me hev fenge miskunn, so misser me ikkje modet,
2 Aka, ua kipaku aku makou i na mea huna e hilahila ai, aole makou i hele me ka maalea, aole hoi i nana i ka olelo a ke Akua me ka hoopunipuni; aka, ma ka hoakaka ana'ku i ka oiaio, ke hoike nei makou ia makou iho i na naau a pau o kanaka, he pono imua o ke Akua.
men me hev avsagt dei skamlege løynvegar og gjeng ikkje fram med svikråd eller forfalskar Guds ord, men ved å kunngjera sanningi steller me oss fram for alle manns samvit for Guds åsyn.
3 A i uhiia ka makou euanelio, ua uhiia oia no ka poe e lilo ana i ka make.
Er då enn vårt evangelium dult, so er det dult millom deim som vert fortapte,
4 Ma o lakou la, ua hoomakapo mai ko keia ao akua i na naau o ka poe hoomaloka, o akaka mai auanei ia lakou ka malamalama o ka euanelio nani a Kristo; oia ko ke Akua mea like. (aiōn g165)
dei som guden til denne verdi hev blinda den vantruande hugen på, so ljoset frå evangeliet um Kristi herlegdom, han som er Guds bilæte, ikkje skal skina for deim. (aiōn g165)
5 No ka mea, aole makou e hai aku ia makou iho, aka, ia Kristo Iesu i ka Haku: a ia makou iho he mau kauwa na oukou no Iesu.
For ikkje oss sjølve forkynnar me, men Kristus Jesus som Herre, men oss sjølve som dykkar tenarar for Jesu skuld.
6 No ka mea, o ke Akua nana i kena ka malamalama e poha mai noloko mai o ka pouli, oia ka i hoomalamalama mai iloko o ko makou naau, i malamalama i ikea ka nani o ko Akua ma ka maka o Iesu Kristo.
For Gud, som sagde at ljos skulde skina fram or myrkret, han er den som og let det skina i våre hjarto, so kunnskapen um Guds herlegdom i Jesu Kristi åsyn skulde lysa fram frå oss.
7 Ia makou no keia waiwai iloko o na ipu lepo, i ikea ka mana nui, no ke Akua ia, aole no makou.
Men me hev denne skatten i leirkjerald, so den rike krafti skal vera av Gud og ikkje av oss,
8 Ua hookeia mai makou a puni, aole nae i pilikia; ua lauwiliia mai makou, aole hoi i pilihua.
med di me stødt er i trengsla, men ikkje i stengsla, tvilande, men ikkje mistvilande,
9 Ua hoomaauia mai makou, aole nae i haaleleia; ua kulaina mai makou, aole hoi i make.
forfylgde, men ikkje uppgjevne, nedslegne, men ikkje tynte,
10 E lawe mau ana makou ma ke kino i ka make ana o ka Haku o Iesu, i hoikeia hoi ke ola ana o Iesu ma ko makou kino.
alltid berande Jesu daude med oss i likamen, at og Jesu liv må verta openberra i vår likam;
11 No ka mea, o makou ka poe e ola nei, ua haawi mau ia'ku makou e make no Iesu, i hoikeia hoi ke ola ana o Iesu ma ko makou kino make.
for endå medan me liver, vert me alltid yvergjevne til dauden for Jesu skuld, at og Jesu liv må verta openberra i vårt døyelege kjøt.
12 Nolaila, ke hooikaika nei ka make iloko o makou, a o ke ola iloko o oukou.
Soleis er då dauden verksam i oss, men livet i dykk.
13 No ka ikaika like o ko makou manaoio, me ka mea i palapalaia, Ua manaoio iho la au, nolaila au i olelo aku ai; ke manaoio nei no hoi makou, nolaila makou e olelo aku nei:
Men då me hev den same Ande med trui - etter det som stend skrive: «Eg trudde, difor tala eg» - so trur me og, difor talar me og,
14 Ke ike nei makou, o ka mea nana i hoala mai ka Haku o Iesu, e hoala mai no hoi oia ia makou ma o Iesu la, a e hoike pu ae ia makou me oukou.
då me veit, at han som vekte upp Herren Jesus, skal og vekkja oss upp med Jesus og stella oss fram med dykk.
15 No ka mea, no oukou ia mau mea a pau, i hoonui ae ka lokomaikai nui i ka nani o ke Akua, ma ka hoomaikai ana'ku o na mea he nui.
For det hender alt for dykkar skuld, so nåden kann vinna so mange fleire og verka rikleg takk til Guds æra.
16 No ia mea, aole o makou manaka; aka, ina paha ua nawaliwali iho ko makou kino mawaho, ua hooikaika mau ia no nae ko loko, i kela la i keia la.
Difor misser me ikkje modet, men um og vårt ytre menneskje gjeng til grunns, so vert då det indre uppnya dag etter dag.
17 No ka mea, o ko makou hoino nuku pokole wale ia no, ke hana mai nei no ia i ka nani nui mau loa no makou: (aiōnios g166)
For vår kortvarande og lette trengsla verkar for oss ei æveleg nøgd av herlegdom i yvermål på yvermål, (aiōnios g166)
18 I ko makou manao ole ana i na mea i ike maka ia, i na mea no i ike maka ole ia: no ka mea, he pokole na mea i ike maka ia; aka, he mau loa na mea i ike maka ole ia. (aiōnios g166)
med di me ikkje fester oss ved det synlege, men ved det usynlege; for det synlege er timelegt, men det usynlege ævelegt. (aiōnios g166)
