Korineto II 3
1 E HOOMAKA hou anei makou e hoomaikai aku ia makou iho? a e hemahema anei makou e like me kekahi poe i na palapala hoike ia oukou, a i na palapala hoike mai o oukou mai?
Byrjar me å gjeva oss sjølve lovord att? eller treng me då, liksom sume folk, til å hava lovords brev til dykk eller frå dykk?
2 O oukou no ka makou palapala i kakauia maloko o ko makou naau, i ikeia a i heluheluia e na kanaka a pau.
De er vårt brev, innskrive i våre hjarto, kjent og lese av alle menneskje,
3 No ka mea, ua hoike akaka ia, o oukou no ka Kristo palapala a makou i hana'i, i kakauia aole me ka inika, aka, me ka Uhane o ke Akua ola; aole maloko o na papa pohaku aka, maloko o na papa io o ka naau.
med di det er kunnigt at de er Kristi brev, tilkome ved vår tenesta, innskrive ikkje med blekk, men med den livande Guds Ande, ikkje på steintavlor, men på hjartans kjøttavlor.
4 Pela ko makou manao maopopo i ke Akua ma o Kristo la:
Men ei slik tiltru hev me til Gud ved Kristus,
5 Aole hoi e hiki ia makou kekahi mea ma ko makou noonoo ana, o makou wale; aka, o ke Akua no ko makou mea e hiki ai.
ikkje at me av oss sjølve duger til å tenkja ut noko som av oss sjølve, men dugleiken vår er av Gud,
6 Oia ka i hoomakaukau ia makou i kahuna no ke kauoha hou, aole ma ke kanawai, aka, ma ka Uhane: no ka mea, ke pepehi mai nei ke kanawai, a ke hoola mai nei ka Uhane.
han som og gjorde oss duglege til å vera tenarar for ei ny pakt, ikkje for bokstav, men for ande; for bokstaven slær i hel, men Anden gjer livande.
7 Ina paha ua nani ka oihana no ka make i kakauia maloko o na pohaku me na huaolelo, i hiki ole i na mamo a Iseraela ke haka pono aku i ka maka o Mose, no ke alohi o kona maka, ka mea e nalowale ana;
Når då daudens tenesta, som var innhoggi med bokstavar på steinar, kom med herlegdom, so Israels-borni ikkje greidde å sjå på Mose åsyn på grunn av herlegdomen i hans åsyn, endå det var ein som kvarv burt,
8 Aole anei e oi nui aku ka nani o ka oihana o ka Uhane?
kor skal ikkje då Andens tenesta endå meir vera i herlegdom!
9 No ka mea, ina paha he nani ko ka oihana hoohewa, he oiaio no, ua pakela aku ka nani o ka oihana hoapono.
For er fordømings-tenesta herlegdom, so er rettferds-tenesta endå mykje meir rik på herlegdom.
10 No keia mea, aohe nani o kela mea i hoouaniia pela, no keia pakela nani.
For endå det herlege er i dette stykke ikkje herlegt mot den ovrike herlegdomen.
11 Ina he nani ko kela mea i hoonalowaleia; oiaio, he nani ko ka mea e mau loa aku ana.
For når det burtkvervande var i herlegdom, so skal det vedvarande so mykje meir vera i herlegdom.
12 No ia hoi, no ka loaa ana mai ia makou keia manaolana, he olelo wiwo ole ka makou:
Sidan me då hev slik ei von, so gjeng me fram med stort frimod
13 Aole like me Mose i uhi iho ai i kona maka i ka pale, i hiki ole i na mamo a Iseraela ke nana pono i ka hope o ua mea la e nalowale ana:
og gjer ikkje som Moses, som lagde eit sveip yver si åsyn, so Israels-borni ikkje skulde skoda enden av det som kvarv burt.
14 Aka, ua hoopouliia ko lakou naau; no ka mea, a hiki i neia manawa, i ka heluhelu ana i ke kauoha kahiko, ua koe no ka pale, aole i weheia; ua pau no hoi ia mea ia Kristo.
Men deira hug vart forherd; for like til denne dag ligg det same sveipet der når dei les den gamle pakti, og det vert ikkje openberra at ho vert avlyst i Kristus.
15 A i neia manawa, i ka heluhelu ana i ka Mose, e kau ana no ua pale la maluna o ko lakou naau.
Men til denne dag ligg det eit sveip yver hjarta deira når Moses vert lesen.
16 Aia huli mai ia i ka Haku, alaila e laweia aku no ua pale la.
Men når det vender um til Herren, då vert sveipet burtteke.
17 A o ka Haku, oia ka Uhane: a ma kahi e noho ai ka Uhane o ka Haku, ua noa ia wahi.
Men Herren er Anden; men der Herrens Ande er, der er fridom.
18 Aka, me ka maka i uhi ole ia, ke ike aku nei makou a pau i ka nani o ka Haku, e like me ke aka ma ke aniani, a ua hoano hou ia makou ma ka like ana o ua aka la, ma ka nani e mahuahua ana, e ko ka Haku nona ka Uhane.
Men me som med usveipt åsyn ser Herrens herlegdom som i ein spegel, me vert alle umlaga til det same bilæte frå herlegdom til herlegdom, liksom av Herrens Ande.
