< Korineto II 12 >

1 A OLE paha o'u pono ke kaena aku: aka, e hiki nuanei au ma na hihio a me na hoike ana mai a ka Haku.
Eg lyt rosa meg, endå det ikkje er gagnlegt, men eg kjem no til syner og openberringar av Herren.
2 I na makahiki mamna, he umikumamaha, ua ike no au i kekahi kanaka no Kristo, iloko o ke kino paha, aole au i ike, iwaho e ke kino paha, aole au i ike, o ke Akua ke ike; ua laweia'ku la na mea la iluna i ke kolu'o ka lani.
Eg kjenner eit menneskje i Kristus - um han var i likamen, det veit eg ikkje, eller utanfor likamen, det veit eg ikkje, Gud veit det - ein som for fjortan år sidan vart rykt inn i den tridje himmelen.
3 O ua kanaka la ka'u i ike, iloko o ke kino paha, iwaho e ke kine paha, aole au i ike, o ke Akua ke ike:
Og eg kjenner dette menneskjet, - um han var i likamen eller utanfor likamen, det veit eg ikkje, Gud veit det -
4 Ua laweia'ku oia iluna I paradaiso, a lohe ae ia ia i na huaolelo hiki ole ke pane ae, aole hoi e pono ke ekemuiaku e ke kanaka.
han vart rykt inn i Paradis og høyrde usegjelege ord, som det ikkje er unnt eit menneskje å tala.
5 No ua mea la ka'u e kaena aku ai: aole no'u iho ka'u o kaena ai, aka, no ko'u mau mea palupalu.
Av dette vil eg rosa meg, men av meg sjølv vil eg ikkje rosa meg, utan av mi vanmagt.
6 Ina paha i ake au e kaena aku, aole o'u naaupo; no ka mea, e hai aku ana au i ka oiaio: aka, ke oki nei no au, o manao mai paha kekahi ia'u he kiekie maluna o kana i ike mai ai ia'u, a me kana i iohe mai ai ia'u.
For um eg vil rosa meg, vert eg ikkje uvitug, for sanning kjem eg til å segja; men eg let det vera, so ingen skal tenkja større um meg, enn som han ser meg eller høyrer av meg.
7 O hookiekie paha wau no ka nui o na mea i hoikeia mai, ua haawiia mai ia'u he mea oioi ma kuu io, he elele na Satana e kui mai ai ia'u, o hookiekie auanei au.
Og for at eg ikkje skal ovmoda meg av dei høge openberringar, so er det gjeve meg ein tagg i kjøtet, ein Satans engel, at han skal slå meg, so eg ikkje skal ovmoda meg.
8 No ia mea, ekolu au noi ana aku i ka Haku, i haalele mai ia mea ia'u.
Um denne bad eg Herren tri gonger, at han måtte vika frå meg.
9 I mai la kela ia'u, Ua lawa kuu lokomaikai nou: no ka mea, ma ka nawaliwali ka hoomaopopo ana o ko'u mana. No ia hoi, e kaena aku au me ka oluolu i kuu nawaliwali, i kau mai ai ka mana o Kristo maluna iho o'u.
Og han sagde til meg: «Min nåde er nok åt deg; for mi kraft vert fullenda i vanmagt.» Helst vil eg difor rosa meg av mi vanmagt, so Kristi kraft kann bu i meg.
10 Nolaila, he oluolu ko'u i ka nawaliwali, a me ka hoinoia, a me ka poino, a me ka hoomaauia, a me ka pilikia no Kristo: no ka mea, i kuu nawaliwali ana, alaila ua ikaika au.
Difor er eg vel til mods midt i vanmagt, i valdsverk, i naud, i forfylgjing, i trengslor for Kristi skuld. For når eg er vanmegtig, då er eg sterk.
11 Ua lilo au i naaupo ma ke kaena ana; na oukou au i koi mai: no ka mea, he pono ko'u e hoomaikaiia mai e oukou; aole au i emi iki mahope o na lunaolelo pookela, he mea ole no nae au.
Eg hev vorte uvitug; de hev tvinga meg til det; for eg skulde havt lovord av dykk; eg var ikkje i noko mindre mann enn dei ovstore apostlar, endå eg er ingen ting.
12 He oiaio, na hanaia na oihana lunaolelo iwaena o oukou me ka hoomanawanui, me na hoailona, me na mea kupanaha a me na hana mana.
Ein apostels teikn vart gjorde hjå dykk i alt tolmod, med teikn og under og kraftige verk.
13 Mahea ko oukou wnhi emi mahope o na ekalesia e ae, ke waiho ko oukou kaumaha ole ia'u? E kala mai oukou ia'u i keia mea pono ole.
For kva er det som de vart haldne ringare i enn dei andre kyrkjelydar, utan at eg sjølv ikkje var dykk til tyngsla? tilgjev meg denne uretten!
14 Aia hoi, eia ke kolu o kuu makankau e hele aku io oukou la; aole au e hookaumaha ia oukou; no ka mea, o oukou ka'u e imi nei, aole ka oukou: aole e pono no na keiki ke hoahu aku na na makua, aka, o na makua na na keiki.
Sjå, tridje gongen er eg buen til å koma til dykk og skal ikkje vera dykk til tyngsla. For eg søkjer ikkje dykkar gods, men dykk sjølve; for borni skal ikkje sanka skattar til foreldri, men foreldri til borni.
15 A ua oluolu au ke lilo aku a e hooliloia hoi no ko oukou uhane; ina paha me ka mahuahua o ko'u aloha aka ia oukou, pela ka emi ana o ko'u alohaia mai.
Men eg vil gjerne ofra, ja, verta ofra for sjælerne dykkar, um eg enn vert mindre elska di meir eg elskar dykk.
16 A oia no pela, aole no oukou i kaumaha ia'u: aka, ua maalea au, nolaila ua puni oukou ia'u.
Men lat so vera at eg ikkje var dykk til tyngsla, men kann henda eg var svikfull og tok dykk med list?
17 Ua waiwai anei au ia oukou ma kekahi o ka poe a'u i hoouna aku ai io oukou la?
Søkte eg vel vinning av dykk ved nokon av deim som eg sende til dykk?
18 Noi aku la au ia Tito, a hoouna pu aku la au me ia i kekahi hoahanau: ua waiwai anei o Tito ia oukou? aole anei makou i hele ma ka manao hookahi, a ma ke kapuwai hookahi?
Eg talde Titus til og sende med honom bror vår. Hev Titus søkt vinning av dykk? For me ikkje fram i den same ånd? ikkje i dei same fotfar?
19 Eia hoi, ke manao nei anei oukou e hoakaka makou ia makou iho ia oukou? E na mea aloha, ke olelo nei makou imua o ke Akua ma o Kristo la, no ka hookupaa aku ia oukou keia mau mea a pau.
Longe hev de tenkt at det er for dykk me forsvarar oss. Nei, det er for Guds åsyn me talar i Kristus. Men alt til dykkar uppbyggjing, mine kjære!
20 No ka mea, ko makau nei au, a i kuu hiki aku, e ike aku paha auanei au ia oukou aohe like me kuu makemake, a e ikea mai hoi au e oukou aohe like me ko oukou makemake: malia paha o ikea auanei ka hakaka, ka ukiuki, ka inaina, ka hoopaapaa, ke aki, ka ohumu, ka hoohaha, a me ka haunaele.
For eg ottast for, at når eg kjem, skal eg ikkje finna dykk slike som eg vil, og at eg skal verta funnen av dykk slik som de ikkje vil - at der skal vera kiv, ovund, vreide, stridssykja, baktale, drøsor, ovmod, utstyr,
21 Anoai paha o hoohaahaa iho no hoi kuu Akua ia'u iwaena o oukou, i kuu hiki hou ana'ku; a kanikau iho au i na mea he nui i hana hewa e mamua, aole hoi i mihi i ka haumia, a me ka moekolohe, a me ke kuulala a lakou i hana'i.
at når eg kjem, skal min Gud atter audmykja meg hjå dykk, og eg skal syrgja yver mange av deim som fyrr synda og ikkje hev umvendt seg frå den ureinskap og lauslivnad og used som dei dreiv.

< Korineto II 12 >