< Korineto II 10 >

1 O WAU iho, o Paulo, ka mea haahaa i ko'u noho ana me oukou, aka, ma kahi e ua au ko'u manao ia oukou, ke noi aku nei au ia oukou ma ke akahai a me ka oluolu o Kristo.
Αὐτὸς δὲ ἐγὼ Παῦλος παρακαλῶ ὑμᾶς διὰ τῆς πρᾳότητος καὶ ἐπιεικείας τοῦ Χριστοῦ, ὃς κατὰ πρόσωπον μὲν ταπεινὸς ἐν ὑμῖν, ἀπὼν δὲ θαρρῶ εἰς ὑμᾶς·
2 Ke noi aku nei au, i aa ole ko'u naau me oukou, e like me ko'u manao e aa aku i kekahi poe e manao mai ana ia makou, ua holo makou mamuli o ke kino.
δέομαι δέ, τὸ μὴ παρὼν θαρρῆσαι τῇ πεποιθήσει ᾗ λογίζομαι τολμῆσαι ἐπί τινας τοὺς λογιζομένους ἡμᾶς ὡς κατὰ σάρκα περιπατοῦντας.
3 No ka mea, ke noho nei makou me ke kino, aole nae makou e kaua aku mamuli o ke kino.
Ἐν σαρκὶ γὰρ περιπατοῦντες, οὐ κατὰ σάρκα στρατευόμεθα—
4 (Aole no ke ao nei na mea kaua o ko makou kaua ana; aka, he ikaika nae i ke Akua o hoohiolo iho ai i na pakaua; )
τὰ γὰρ ὅπλα τῆς στρατείας ἡμῶν οὐ σαρκικά, ἀλλὰ δυνατὰ τῷ Θεῷ πρὸς καθαίρεσιν ὀχυρωμάτων—
5 E hoohiolo ana hoi i na manao, a me na mea kiekie a pau e hookiekie ana ae, e ku e i ka naanao o ke Akua, a e kai pio ana i na inanao a pau i ka hoolohe aku ia Kristo:
λογισμοὺς καθαιροῦντες καὶ πᾶν ὕψωμα ἐπαιρόμενον κατὰ τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ, καὶ αἰχμαλωτίζοντες πᾶν νόημα εἰς τὴν ὑπακοὴν τοῦ Χριστοῦ,
6 Ua makaukau hoi makou e hoopai aku i ka hookuli a pau, aia ku pono mai ko oukou hoolohe.
καὶ ἐν ἑτοίμῳ ἔχοντες ἐκδικῆσαι πᾶσαν παρακοήν, ὅταν πληρωθῇ ὑμῶν ἡ ὑπακοή.
7 Ke nana nei anei oukou i na mea ma ka helehelena? A i manao kekahi ia ia iho, ua lilo ia no Kristo, he pono no e manao hou ia ia iho, me ia i lilo ai no Kristo, pela no hoi makou i lilo ai no Kristo.
Τὰ κατὰ πρόσωπον βλέπετε; Εἴ τις πέποιθεν ἑαυτῷ Χριστοῦ εἶναι, τοῦτο λογιζέσθω πάλιν ἀφ᾽ ἑαυτοῦ, ὅτι καθὼς αὐτὸς Χριστοῦ, οὕτω καὶ ἡμεῖς Χριστοῦ.
8 No ka mea, ina paha wau e kaena nui aku i ko makou mana a ke Akua i haawi mai ai ia makou no ke kukulu paa, aole no ka luku aku ia oukou, aole no au e hilahila:
Ἐάν τε γὰρ καὶ περισσότερόν τι καυχήσωμαι περὶ τῆς ἐξουσίας ἡμῶν—ἧς ἔδωκεν ὁ Κύριος ἡμῖν εἰς οἰκοδομήν, καὶ οὐκ εἰς καθαίρεσιν ὑμῶν—οὐκ αἰσχυνθήσομαι·
9 I manao ole ia mai au e hooweliweli aku ana ia oukou ma na palapala.
ἵνα μὴ δόξω ὡς ἂν ἐκφοβεῖν ὑμᾶς διὰ τῶν ἐπιστολῶν.
10 Ke olelo ae la lakou, Ua koikoi a ua ikaika kana mau palapala; aka, ua palupalu kona kino ma ke kokoke, a o kana olelo ana, oia ke hoowahawahaia.
Ὅτι, Αἱ μὲν ἐπιστολαί, φησί, βαρεῖαι καὶ ἰσχυραί· ἡ δὲ παρουσία τοῦ σώματος ἀσθενής, καὶ ὁ λόγος ἐξουθενημένος.
11 O ka mea i olelo pela, eia kana e manao pono ai; e like me ka makou olelo ana ma ka palapala ma kahi e, pela io no auanei makou e hana aku ai ma ke kokoke.
Τοῦτο λογιζέσθω ὁ τοιοῦτος, ὅτι οἷοί ἐσμεν τῷ λόγῳ δι᾽ ἐπιστολῶν ἀπόντες, τοιοῦτοι καὶ παρόντες τῷ ἔργῳ.
12 Aole makou e hiki ke hoopili aku, aole hoi e hoohalike aku ia makou iho me kekahi poe e hoomaikai ana ia lakou iho; no ka mea, i ke ana ana ia lakou iho ma ko lakou iho, a i ka hoohalike ana ia lakou iho me ko lakou iho, aole i naauao lakou.
Οὐ γὰρ τολμῶμεν ἐγκρῖναι ἢ συγκρῖναι ἑαυτούς τισι τῶν ἑαυτοὺς συνιστανόντων· ἀλλὰ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς ἑαυτοὺς μετροῦντες, καὶ συγκρίνοντες ἑαυτοὺς ἑαυτοῖς, οὐ συνιοῦσιν.
13 Aole makou e kaena i na mea i ana ole ia, aka, e like me ke ana o ka mokuna a ke Akua i haawi mai ai, e hiki aku ana io oukou la.
Ἡμεῖς δὲ οὐχὶ εἰς τὰ ἄμετρα καυχησόμεθα, ἀλλὰ κατὰ τὸ μέτρον τοῦ κανόνος οὗ ἐμέρισεν ἡμῖν ὁ Θεός, μέτρου, ἐφικέσθαι ἄχρι καὶ ὑμῶν.
14 Aole makou i hele ma o aku o ko makou mokuna me he hiki ole aku io oukou la; aka, ua hiki aku hoi makou io oukou la me ka euanelio a Kristo.
Οὐ γὰρ ὡς μὴ ἐφικνούμενοι εἰς ὑμᾶς ὑπερεκτείνομεν ἑαυτούς· ἄχρι γὰρ καὶ ὑμῶν ἐφθάσαμεν ἐν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ·
15 Aole no makou e kaena aku i na mea i ana ole ia maloko o na hana a hai; aka, ke manao nei makou, aia mahuahua ae ko oukou manaoio, e hoonui loa ia'e makou e oukou maloko o ko makou mokuna,
οὐκ εἰς τὰ ἄμετρα καυχώμενοι, ἐν ἀλλοτρίοις κόποις, ἐλπίδα δὲ ἔχοντες, αὐξανομένης τῆς πίστεως ὑμῶν, ἐν ὑμῖν μεγαλυνθῆναι κατὰ τὸν κανόνα ἡμῶν εἰς περισσείαν,
16 I hai aku ai makou i ka euanelio ma o aku o ko oukou wahi, aole no hoi e kaena aku i na mea i hoomakaukau e ia mai maloko o ko hai mokuna.
εἰς τὰ ὑπερέκεινα ὑμῶν εὐαγγελίσασθαι, οὐκ ἐν ἀλλοτρίῳ κανόνι εἰς τὰ ἕτοιμα καυχήσασθαι.
17 A o ka mea e kaena ana, he pono no ia e kaena i ka ka Haku.
Ὁ δὲ καυχώμενος, ἐν Κυρίῳ καυχάσθω.
18 No ka mea, aole i aponoia mai ka mea hoomaikai ia ia iho, aka, o ka mea a ka Haku i hoomaikai mai.
Οὐ γὰρ ὁ ἑαυτὸν συνιστῶν, ἐκεῖνός ἐστι δόκιμος, ἀλλ᾽ ὃν ὁ Κύριος συνίστησιν.

< Korineto II 10 >