< Korineto II 1 >

1 O PAULO he lunaolelo na Iesu Kristo, no ka makemake o ke Akua, o Timoteo hoi ka hoahanau, na ka ekalesia o ke Akua ma Korineto, me ka poe hoano a pau e noho ana ma Akaia a puni:
Paulus, Jesu Kristi apostel ved Guds vilje, og broderen Timoteus til Guds kyrkjelyd som er i Korint, med alle dei heilage i heile Akaia:
2 E alohaia mai oukou, e maluhia hoi i ke Akua i ko kakou Makua, a i ka Haku ia Iesu Kristo.
Nåde vere med dykk og fred frå Gud, vår Fader, og Herren Jesus Kristus!
3 E hoomaikaiia ke Akua, ka Makua o ko kakou Haku o Iesu Kristo, o ka Makua nona ke aloha, a o ke Akua hoi nona ka oluolu a pau;
Lova vere Gud og vår Herre Jesu Kristi Fader, miskunns Fader og all trøystings Gud,
4 Nana makou e hooluolu mai i na pilikia a pau o makou, i hiki ia makou ke hooluolu aku i ka poe iloko o na pilikia a pau, ma ka oluolu o makou i hooluoluia mai ai e ke Akua.
han som trøystar oss i all vår trengsla, so me kann trøysta deim som er i allslags trengsla, med den trøyst som me sjølve vert trøysta med av Gud!
5 No ka mea, me na hana eha ia mai o makou he nui no Kristo, pela hoi ko makou hooluoluia mai he nui ma o Kristo la.
For liksom Kristi lidingar kjem rikleg yver oss, so er og vår trøyst rikleg ved Kristus.
6 No ka mea, a i hoopilikiaia mai makou, he mea ia no oukou e oluolu ai a e ola hoi; a i hooluoluia mai makou, he mea ia no oukou e oluolu ai a e ola hoi; ka mea i hooikaikaia iloko o oukou ma ka hoomanawanui ana i na eha a makou i hana eha ia mai ai.
Men um me lid trengsla, so er det til dykkar trøyst og frelsa; vert me trøysta, so er det dykk til ei trøyst som viser seg verksam i tolmod i dei same lidingar som me lid;
7 Ua kupaa hoi ko makou manaolana no oukou; ua ike hoi, e like me oukou i hui pu ia me makou i na hana eha ia mai, peia no hoi i ka hooluoluia mai.
og vår von um dykk er fast, av di me veit at liksom de hev lut i lidingarne, so skal de og hava lut i trøysti.
8 Nolaila, e na hoahanau, aole o makou makemake e ike ole oukou i ko makou pilikia i hiki ae io makou la i Asia; no ka mea, ua hoopilikia loa ia makou, aole ikaika iki, aole makou i manao e ola.
For me vil ikkje, brør, at de skal vera uvitande um den trengsla som kom yver oss i Asia, at me vart ovleg hardt nedtyngde, meir enn me kunde bera, so at me jamvel mistvila um livet;
9 Aka, iloko o makou iho ka hoohewaia e make, i paulele ole ai makou ia makou iho, i ke Akua no nana e hoala ka poe make:
ja, me hadde med oss sjølve gjort upp at me laut døy, so me ikkje skulde lita på oss sjølve, men på Gud, som vekkjer upp dei daude,
10 Oia ka i hoopakele ae ia makou i ka make ino loa; a ke hoopakele nei no ia; a ke manao nei makou ia ia, e hoopakele hou ana oia.
han som fria og friar oss frå slik daude, som me vonar og vil fria oss heretter,
11 O oukou hoi e kokua pu mai ana ia makou ma ka pule, i haawiia'ku ke aloha no makou e na kanaka he nui, no ka lokomaikai i loaa mai ia makou ma na kanaka he nui.
med di de og kjem oss til hjelp med bøn, so det frå mange munnar må koma rikleg takk for oss, for den nåde som er oss gjeven.
12 No ka mea, o ko makou kaena keia, o ka hoike ana no o ko makou naau; ma ka manao hookahi a me ka naau kupono i ka ke Akua, aole ma ko ke kino akamai, aka, ma ka lokomaikai o ke Akua, ko makou noho ana i keia ao; a pela io hoi iwaena o oukou.
For vår ros er dette: Vitnemålet i vårt samvit um at me i Guds heilagdom og reinleik, ikkje i kjøtleg visdom, men i Guds nåde hev ferdast i verdi, og serleg hjå dykk.
13 No ka mea, o na mea a oukou i heluhelu ai me ka hooiaio mai, a ke manao nei au e hooiaio ana oukou a hiki i ka hope, oia wale no ka makou i palapala aku ai ia oukou.
For me skriv ikkje anna til dykk enn det som de les eller skynar, og eg vonar at de og skal skyna det til enden
14 No ka mea, ua hooiaio mai no oukou ia makou ma ka hapa, o makou ka oukou e kaena ai; a pela hoi auanei oukou ka makou i ka la o ka Haku o Iesu.
- liksom de og til deils hev skyna oss - at me er dykkar ros, liksom de og er vår på Herren Jesu dag.
15 Me keia manao maopopo, ua ake no au e hele aku io oukou la mamua, i loaa hoi ia oukou ka haawina hou;
Og i denne tillit rådde eg meg til å koma til dykk fyrst, so de kunde få endå ein nåde,
16 A e hele aku ma o oukou la i Makedonia, a e hoi hou mai io oukou la mai Makedonia mai, a e alakaiia'ku e oukou i Iudea.
og fara frå dykk til Makedonia, og so koma frå Makedonia til dykk att og få fylgje av dykk til Judæa.
17 A manao iho la au i keia, he lauwili anei ka'u? a o ka'u mau mea e manao nei, ma ko ke kino anei ko'u manao ana, i ae wale aku au, ae, a hoole wale aku, aole?
Då eg no tok denne rådi, for eg då kann henda fram med lauslynde, eller er det etter kjøtet eg tek dei råder som eg tek, so det hjå meg skulde vera både ja, ja og nei, nei?
18 Ma ka oiaio a ke Akua, o ka makou olelo ia oukou, aole ia he hooia a me ka hoole.
So visst som Gud er trufast, so er vårt ord til dykk ikkje ja og nei.
19 No ka mea o ke Keiki a ke Akua, o Iesu Kristo, ka mea a makou me Silevano a me Timoteo i hai aku ai ia oukou, aole ia he hooia a me ka hoole; aka, iloko ona, he hooia wale no.
For Guds Son, Kristus Jesus, som vart forkynt hjå dykk ved oss, ved meg og Silvanus og Timoteus, han var ikkje ja og nei, men ja hev det vorte i honom.
20 No ka mea, o na olelo a ke Akua a pau, he hooia iloko ona, a he Amene iloko ona, i hoonaniia'i ke Akua e makou.
For so mange som Guds lovnader er, so hev dei i honom sitt ja og fær og i honom sitt amen, Gud til æra ved oss.
21 O ka mea nana makou i hookupaa'i me oukou iloko o Kristo, nana hoi makou i poni ai, o ke Akua ia;
Men den som held oss faste saman med dykk i Kristus og salva oss, det er Gud,
22 Oia hoi ka i hoailona mai ia makou, a i haawi mai hoi i ka makana mua o ka Uhane iloko o ko makou naau.
han som sette sitt innsigle på oss og gav Anden til pant i våre hjarto.
23 Ke kahea aku nei au i ke Akua i mea hoike no kuu uhane, o ka minamina ia oukou ko'u mea i hiki ole aku ai mamua i Korineto.
Men eg kallar Gud til vitne for mi sjæl, at det var for di eg vilde spara dykk at eg ikkje endå er komen til Korint;
24 Aole no makou e hookoikoi maluna o ko oukou manaoio; aka, ke kokua nei makou i ko oukou olioli: no ka mea, ke ku nei oukou ma ka manaoio.
ikkje at me er herrar yver dykkar tru, men me er medverkande til dykkar gleda; for de stend i trui.

< Korineto II 1 >