I Samuela 29
1 HOAKOAKOA ae la na Pilisetia i ko lakou poe kaua a pau ma Apeka: a hoomoana ae la ka Iseraela ma ka waipuna aia ma Iezereela.
Filistarane fylkte alle herarne sine i Afek. Israel låg i læger attmed kjelda i Jizre’el.
2 A hele ae la na haku o na Pilisetia ma na haneri, a ma na tausani: aka, o Davida a me kona poe kanaka hele lakou mahope me Akisa.
Filistarfyrstarne gjekk fram med sine hundrad mann og sine tusund. Og David og kararne hans kom attarst, i lag med Akis.
3 Olelo mai la na'lii o na Pilisetia, I mea aha la keia poe Hebera? I aku la o Akisa i na'lii o na Pilisetia, Aole anei o Davida keia, ke kauwa a Saula, ke alii o ka Iseraela, ka mea i noho me au i neia mau la a i neia mau makahiki, aole i loaa ia'u ka mea i hewa ai oia mai ka wa i noho ai ia me au a hiki i keia la?
Filistarfyrstarne spurde: «Kva hev desse hebræarane her å gjera?» Akis svara: «De veit då at David som var hirdmann hjå Saul, Israels-kongen, han hev vore hjå meg år og dag, og eg hev aldri funne nokon ting å segja på honom frå den stund han vart min mann og til i dag.»
4 Huhu iho la na'lii o na Pilisetia ia ia, a i aku la na'lii o na Pilisetia ia ia, E hoihoi aku oe i keia kanaka ma kona wahi au i hoonoho ai ia ia, a, mai hele pu ia me kakou i ke kaua, o lilo ia i enemi no kakou i ke kaua ana: no ka mea, me ke aha la e hooluolu ai ia i kona haku? Aole anei me na poo o keia poe kanaka?
Men filistarfyrstarne vart forarga på honom, og dei sagde ifrå til honom: «Send den karen heim att! Lat honom halda seg på den staden du hev sett honom yver! Lat honom ikkje fara i strid saman med oss! Midt i slaget kann han venda seg mot oss. Kor kunde han betre vinna att godviljen hjå herren sin, enn med hovudi av hermennerne våre?
5 Aole anei o Davida keia a lakou i mele ai i kekahi i kekahi me ka haa ana, i ka i ana ae, He mau tausani ka Saula i pepehi, he umi tausani ka Davida?
Er det ikkje til æra for denne David at dei syng med dei dansar: «Tusund tynte Saul men David tie tusund»?»
6 Alaila hea aku la o Akisa ia Davida, i aku la ia ia, He oiaio, ma ke ola o Iehova, he pono kou, a o kou hele ana'ku, a o kou hoi ana mai me au ma ke kaua, ua maikai no ia imua o ko'u maka: no ka mea, aole i loaa ia'u ka hewa iloko ou mai ka manawa au i hele mai ai io'u nei, a hiki i keia la: aka, aole ou pono imua o na haku.
Då kalla Akis David til seg og sagde: «So sant Herren liver: Du er ein ærleg kar! og eg likar godt å sjå deg ganga ut og inn hjå meg i lægret. For eg hev inkje vondt funne hjå deg frå den stund du kom til meg og heilt til no. Men fyrstarne likar deg ikkje.
7 No ia mea, e hoi oe, a e hele me ke aloha, i ole ai oe e hewa imua o na haku o na Pilisetia.
So far heim att i fred, so du ikkje skal gjera noko som filistarfyrstarne mislikar.»
8 I aku la o Davida ia Akisa, Heaha ka'u i hana'i? a heaha la i loaa'i ia oe iloko o kau kauwa i ko'u manawa i noho pu ai me oe a hiki i keia la, i ole ai au e hele e kaua aku i na enemi o kuu haku o ke alii?
David sagde med Akis: «Kva hev eg då gjort? og kva hev du funne å segja på tenaren din frå den dagen eg kom fram for deg og heilt til i dag, etter som du negtar meg å ganga i strid mot uvenerne dine, herre konge?»
9 Olelo mai la o Akisa, i mai la ia Davida, Ua ike au, he pono kou imua o'u me he anela la o ke Akua; aka, ua i mai na haku o na Pilisetia, Aole ia e hele pu me kakou i ke kaua.
Akis svara: «Eg veit best sjølv at eg held deg som ein gudsengel! Men filistarfyrstarne stend på sitt: han fær ikkje vera med oss i striden.
10 Ano hoi, e ala ae oe i kakahiaka nui me na kauwa a kou haku i hele pu mai me oe: a i ko oukou ala ana i kakahiaka nui, a malamalama, alaila hele aku.
Ris no tidleg upp i morgon, du og tenarane åt herren din som er komne med deg; og når det de hev gjort, so far dykkar veg so snart det ljosnar!»
11 A ala ae la o Davida a me kona poe kanaka i kakahiaka nui e hele, a hoi aku i ka aina o na Pilisetia. A pii ae la na Pilisetia ma Iezereela.
David og kararne hans reis då upp tidleg, for sin veg um morgonen, og kom heim att til Filistarlandet. Men filistarane drog upp til Jizre’el.
