I Samuela 26
1 HELE mai ko Zipa ia Saula ma Gibea, i mai la, Aole anei o Davida i huna ia ia iho ma ka puu o Hakila imua o Iesimona?
Folk frå Zif kom til Saul i Gibea og sagde: «Meiner du ikkje David held seg løynd på Hakilahøgdi, beint imot øydemarki!»
2 A ku ae la o Saula, a hele aku la ma ka waonahele o Zipa, a me ia no akolu tausani kanaka o ka Iseraela i waeia e imi ia Davida ma ka waonahele o Zipa.
Saul tok på veg ned til øydemarki Zif med tri tusund mann, utvalde or Israel, på leit etter David i Zifmarki.
3 A hoomoana iho la o Saula ma i ka puu o Hakila imua o Iesimona ma ke ala. A noho iho la o Davida ma ka waonahele, a ike iho la ia, ua hele mai o Saula mahope ona ma ka waonahele.
Saul lægra seg på Hakilahøgdi beint imot øydemarki, attmed vegen. David heldt seg då i øydemarki. Då han skyna at Saul var komen etter honom inn i øydemarki,
4 A hoouna aku la o Davida i na kiu, a ike iho la, he oiaio, ua hele mai o Saula.
sende han ut njosnarar, og fekk vita for visst at Saul var komen.
5 Ku ae la o Davida, a hele aku la i kahi a Saula i hoomoana ai: a ike aku la o Davida i kahi a Saula i moe ai, a me Abenera, ke keiki a Nera, ka luna o kona kaua: a e moe ana o Saula mawaena o na halekaa, a ua hoonohoia na kanaka a puni ona.
So braut David upp og drog til den staden der Saul hadde lægra seg. David såg staden der Saul låg saman med herhovdingen, Abner Nersson. Saul låg i vognborgi, og folket hans var lægra rundt ikring honom.
6 Olelo aku la o Davida, i aku la ia Ahimeleka ka Heta, a ia Abisai ke keiki a Zeruia, ka hoahanau o Ioaba, ninau ae la, Owai la ka mea e hele pu me au io Saula la ma kahi i hoomoana'i? I mai la o Abisai, Owau ke hele pu me oe.
David tok til ords og spurde hetiten Ahimelek og Abisai Serujason, bror åt Joab: «Kven vil ganga med meg ned til Saul i lægret?» Abisai svara: «Eg gjeng med deg.»
7 A hele aku la o Davida, a me Abisai i na kanaka i ka po, aia hoi, e hiamoe ana o Saula mawaena o na halekaa, a ua houia kana ihe i ka honua ma kona poo: a e moe ana o Abenera a me na kanaka a puni ona.
So kom David og Abisai nattars tid til herfolket der, og såg Saul låg og sov i vognborgi; med spjotet stunge i marki attmed hovudgjerdi. Abner og herfolket låg rundt ikring honom.
8 I aku la o Abisai ia Davida, na hoolilo mai ke Akua i kou enemi iloko o kou lima i keia la: ano hoi, ke noi aku nei au ia oe, e ae mai oe ia'u, e hou iho au ia ia me ka ihe ma ka honua, hookahi hou ana, aole au e hou hou aku ia ia.
Då sagde Abisai til David: «I dag hev Gud gjeve uvenen din i di hand! Lat meg no få renna spjotet gjenom honom ned i marki! Det gjer eg med ein einaste støyt, eg tarv ikkje gjeva honom fleire.»
9 I mai la o Davida ia Abisai, Mai pepehi ia ia: no ka mea, owai la ka mea e kau aku i kona lima maluna o ka mea a Iehova i poni ai, a hewa ole?
Men David svara: «Du fær ikkje gjeva honom mein! Kven hev strafflaust lagt hand på den Herren salva?»
10 I mai la hoi o Davida, Ma ke ola o Iehova, e pepehi mai no o Iehova ia ia; e hiki mai auanei kona la e make ai; a e hele paha ia i ke kaua, a e make oia malaila.
«So sant Herren liver, » sagde David, «Herren lyt sjølv slå honom, eller avferdsdagen hans må koma på vanleg vis, eller han lyt få sin bane i krigen.
11 Na Iehova i hoole mai ia'u, aole au e kau aku i ko'u lima maluna o ka mea a Iehova i poni ai: aka, ke noi aku nei au ia oe, e lawe aku oe i ka ihe ma kona poo, a me ke kiaha wai, a e hele aku kaua.
Aldri i verdi vil Herren at eg skal leggja hand på den Herren hev salva. Tak likevel spjotet attmed hovudgjerdi, og vatskrukka! Lat oss so ganga vår veg!»
12 A lawe ae la o Davida i ka ihe a me ke kiaha wai ma ke poo o Saula, a hele aku laua; aohe kanaka i nana mai, aole i ike, aole i ala mai: ua pauhia lakou i ka hiamoe; no ka mea, ua hiki mai ka hiamoe nui mai Iehova mai maluna o lakou.
David tok då spjotet og vatskrukka frå hovudgjerdi åt Saul, og so gjekk dei sin veg. Det var ingen som gådde og ingen som hådde, og ingen som vakna: Dei sov alle i hop. Herren hadde late ein tung svevn falla yver deim.
13 Alaila hele aku la o Davida ma kela aoao, a ku maluna o ka puu mao lilo, a ua loihi ka wahi iwaena o lakou.
Då David var komen på hi sida, steig han fram på ein fjellknaus langt burte, so det var langt imillom deim.
14 Kahea aku la o Davida i na kanaka, a ia Abenera, i ke keiki a Nera, i aku la, Aole anei oe eo mai, e Abenera? Alaila eo mai la o Abenera, i mai la, Owai oe e kahea mai nei i ke alii?
Og David ropa til herfolket og til Abner Nersson: «Vil du ikkje svara, Abner?» Abner svara: «Kven er du som ropar til kongen?»
15 I aku la o Davida ia Abenera, Aole anei oe he kanaka koa? owai la kou mea like iloko o ka Iseraela? No ke aha la oe i malama ole ai i kou haku i ke alii? no ka mea, ua hele aku kekahi o na kanaka e pepehi i ke alii i kou haku?
David ropa til Abner: «Du er då ein makelaus kar! I heile Israel finst ikkje maken! Korleis vaktar du kongen, din herre? Det hev vore einkvan inne og vilja gjera mein på kongen, herren din.
16 Aole e pono keia mea au i hana'i. Ma ke ola o Iehova, e pono oukou ke make, i ko oukou malama ole i ko oukou haku, i ka mea a Iehova i poni ai. Ano hoi e nana oe i kahi i waiho ai ka ihe a ke alii a me ke kiaha wai ma kona poo.
Det er ikkje vel gjort, det som du hev gjort. So sant Herren liver, de hadde fortent å lata livet, av di de ikkje hev vakt yver herren dykkar, honom som Herren salva. Sjå no etter: kvar er kongens spjot, og vatskrukka som stod attmed hovudgjerdi hans?»
17 A ike iho la o Saula, o ka leo ia o Davida, i aku la, O kou leo anei keia, e kuu keiki, e Davida? I mai la o Davida, O ko'u leo no ia, e kuu haku, e ke alii.
Saul kjende att røysti hans David og sagde: «Det er då di røyst dette, David, son min!» David svara: «Ja, herre konge!»
18 I aku la ia, No ke aha la i hahai mai nei kuu haku i kana kauwa: heaha ia ka'u i hana'i? a heaha hoi ka hewa iloko o kuu lima?
Og han sagde: «Kvifor forfylgjer du, herre, tenaren din soleis? Kva hev eg då gjort? Kva vondt finst hjå meg?
19 Ano hoi ke noi aku nei au ia oe, e hoolohe mai kuu haku ke alii i ka olelo a kana kauwa. Ina paha i hoala mai o Iehova ia oe e ku e mai ia'u, e oluolu ia i ka mohai: aka, ina o na keiki a kanaka, e poino lakou imua o Iehova; no ka mea, ua hookuke mai lakou ia'u i keia la mai ka noho ana ma ka ainahooili no Iehova, i ka i ana mai, E hele e malama i na akua e.
Gjev du, herre konge, no vil høyra på tenaren din: Er det Herren som hev eggja deg imot meg, so lat honom få kjenna lukti av ei offergåva! Men er det manneborn som hev eggja deg, so vere dei bannstøytte av Herren, av di dei hev jaga meg burt, so eg no ikkje slå lag med Herrens eigen lyd! Det er som dei vil segja: «Far av og ten framande gudar!»
20 Ano hoi, mai hookaheia kuu koko ma ka honua imua i ke alo o Iehova: no ka mea, ua hele mai nei ke alii o ka Iseraela e imi i ukulele, e like me kekahi e imi ai i ka manu ma na mauna.
Og må ikkje no blodet mitt renna ut på marki langt frå Herrens åsyn, når Israels-kongen dreg ut på leit etter ei einsleg loppa, liksom ein veidar rapphøns på heiderne?»
21 Alaila i aku la o Saula, Ua hewa au: o hoi oe, e kuu keiki, e Davida: aole au e hana ino hou aku ia oe; no ka mea, ua malama oe i kuu ola i keia la: aia hoi, ua hana naaupo wau, a na nui loa kuu lalau ana.
Då sagde Saul: «Eg hev synda. Kom heim att, David, son min! Eg vil ikkje gjera deg noko ilt, etter du i dag hev halde livet mitt so dyrt. Sjå, eg hev fare uvisleg, eg hev bore meg reint gale åt.»
22 Olelo mai la o Davida, i mai la, Eia ka ihe a ke alii! a e kii mai kekahi o ka poe ui e lawe aku.
David svara og sagde: «Sjå her er spjotet, konge! Lat ein av sveinarne dine koma hit og henta det!
23 Na Iehova e uku mai i kela kanaka i keia kanaka i kona pono, a me kona oiaio: no ka mea, ua hoolilo mai o Iehova ia oe iloko o kuu lima i keia la; aka, aole au i kau aku i kuu lima maluna o ka mea a Iehova i poni ai.
Og Herren skal løna kvar ein som er ærleg og trufast, soleis som eg var i dag; då Herren gav deg i mi hand og eg vilde ikkje leggja hand på den som Herren hev salva.
24 Aia hoi, no ka malama pono ia o kou ola i kuu maka i keia la, pela hoi e malama pono ia'i ko'u ola i ka maka o Iehova, a e hoopakele mai ia ia'u i na popilikia a pau.
Difor: liksom eg hev halde ditt liv so høgt i dag, so skal Herren og halda mitt liv høgt, og han skal fria meg ut or all naud.»
25 Alaila i aku la o Saula ia Davida, Pomaikai oe, e kuu keiki, e Davida: e hana nui auanei oe, a e lanakila hoi oe. A hele aku la o Davida i kona wahi e hele ai, a hoi aku la o Saula i kona wahi.
Saul sagde med David: «Velsigna vere du, David, son min! Det du tek deg fyre, skal du ogso sanneleg magtast gjera.» So for David sin veg, og Saul drog heim att.
