I Samuela 11
1 A HELE mai o Nahasa no ka Amona, a hoomoana ku e ia Iabesa-gileada: a olelo mai la na kanaka a pau o Iabesa ia Nahasa, E hana oe i kuikahi me makou, alaila e hookauwa aku makou nau.
Ongeveer een maand later trok de Ammoniet Nachasj op, en sloeg het beleg voor Jabesj van Gilad. De bewoners van Jabesj stelden nu aan Nachasj voor: Sluit met ons een verdrag, dan zullen wij ons aan u onderwerpen.
2 I mai la o Nahasa no ka Amona ia lakou, Penei ka'u e hana'i me oukou, e poalo aku au i na maka akau a pau o oukou, a kau aku ia i mea hoino maluna o ka Iseraela a pau.
Maar Nachasj de Ammoniet liet hun zeggen: Ik wil met u een verdrag sluiten op voorwaarde, dat ieder van u het rechteroog wordt uitgestoken; die schande wil ik heel Israël aandoen!
3 Olelo aku la na lunakahiko o Iabesa ia ia, E ahonui mai oe ia makou i na la ehiku, i hoouna aku ai makou i na elele ma na wahi a pau o ka Iseraela; ina paha aohe mea nana makou e hoopakele, alaila e hele makou i ou la.
Toen antwoordden hem de oudsten van Jabesj: Geef ons zeven dagen de tijd, dat we boden kunnen sturen naar alle streken van het land Israël. Is er niemand, die ons helpen wil, dan geven we ons aan u over.
4 A hele mai na elele ma Gibea no Saula, a hai mai i na olelo maloko o ka pepeiao o na kanaka: a hookiekie ae la na kanaka a pau i ko lakou leo iluna, a uwe aku la.
Zo kwamen de boden in Giba van Saul. En toen zij voor het volk de toestand uiteengezet hadden, begon heel het volk luide te wenen.
5 Aia hoi, hele mai la o Saula mahope o na bipi mai kula mai, ninau mai la o, Saula, No ke aha la i uwe ai na kanaka? A hai mai lakou ia ia i na mea no na kanaka o Iabesa.
Juist kwam Saul van de akker achter het vee aanlopen. Hij vroeg: Wat scheelt het volk, dat ze zo schreien? En men vertelde hem het verhaal van de bewoners van Jabesj.
6 A hiki mai ka Uhane o ke Akua maluna o Saula, a wela nui kona inaina.
Nauwelijks had Saul dat verhaal vernomen, of hij werd door de geest Gods overmeesterd.
7 Lawe ae la o Saula i mau bipikane kaulua, a okioki liilii ia laua, a hoouna aku la ma na lima o ka poe elele i na mokuna a pau o ka Iseraela, i ka i ana'ku, Pela e hanaia'i na bipi a ka mea hele ole mamuli o Saula a mamuli o Samuela. A kau mai la ka makau o Iehova i na kanaka, a hele mai lakou me ka manao lokahi.
Ziedend van woede haalde hij een koppel runderen, hakte ze in stukken en liet ze door boden in heel Israël rondbrengen met het bevel: Wie Saul en Samuël niet volgt, met zijn vee zal het zó gaan! En de vrees van Jahweh overviel het volk, en als één man trokken ze uit.
8 A helu aku la oia ia lakou ma Bezeka, akolu haneri tausani o na mamo a Iseraela, a he kanakolu tausani kanaka o ka Iuda.
Toen hij ze in Bézek monsterde, bleken er driehonderd- duizend Israëlieten en dertigduizend Judeërs te zijn.
9 I aku la lakou i na elele i hele mai. Peneia oukou e olelo aku ai i na kanaka o Iabesa-gileada, Apopo a wela mai ka la, e hoopakeleia oukou. A hoi aku la na elele, a hoike aku la i na kanaka o Iabesa; olioli iho la lakou.
Aan de boden, die gestuurd waren, gaf hij de boodschap mee: Dit moet gij de bevolking van Jabesj van Gilad zeggen: Morgen, als de zon op haar heetst is, komt er hulp voor u. En toen de boden thuiskwamen en de boodschap aan de bewoners van Jabesj overbrachten, waren ze zeer verheugd.
10 No ia mea, i aku la na kanaka o Iabesa, Apopo e hele aku makou iwaho io oukou la, a e hana mai oukou ia makou i na mea a pau a oukou e makemake ai.
En de bewoners van Jabesj lieten Nachasj weten: Morgen geven we ons over, en kunt ge met ons doen wat ge wilt.
11 A i ka la apopo, hoonoho iho la o Saula i na kanaka i ekolu poe; a hele lakou iwaena konu o ka poe kaua i ka moku ana o ka pawa o ke ao, a pepehi iho la i ka Amora a hiki i ka wela o ka la: a o ke koena, hele liilii aku la lakou, aole elua kanaka ma kahi hookahi.
De volgende morgen verdeelde Saul het leger in drie groepen. Nog tijdens de morgenwake drongen ze in de legerplaats binnen, en sloegen op de Ammonieten in tot op het heetst van de dag. Zij, die gespaard bleven, werden zo uiteengejaagd, dat er geen twee bij elkander bleven.
12 Ninau mai la na kanaka ia Samuela, Owai ka i olelo, E alii anei o Saula maluna o kakou? E lawe mai i ua poe kanaka la, a e pepehi makou ia lakou.
Nu vroeg het volk aan Samuël: Wie durfde zeggen: Zou Saul onze koning zijn? Lever die mannen uit; we willen ze doden!
13 Olelo mai la o Saula, Aole e pepehiia kekahi kanaka i keia la: no ka mea, ua hana mai o Iehova i ke ola iloko o ka Iseraela i keia la.
Maar Saul antwoordde: Vandaag zal niemand sterven; want heden heeft Jahweh in Israël verlossing bewerkt.
14 Olelo aku la o Samuela i na kanaka, Ina kakou e hele ma Gilegala, a e hookupaa ilaila i ke aupuni.
En Samuël sprak tot het volk: Komt, laat ons naar Gilgal gaan en daar het koningschap inwijden.
15 A hele na kanaka a pau ma Gilegala; a hooalii aku la lakou ia Saula ilaila imua o Iehova ma Gilegala: a ilaila lakou i kaumaha aku ai i na mohai hoomalu imua o Iehova; a hauoli nui iho la o Saula, a me na kanaka a pau o ka Iseraela ilaila.
Zo ging heel het volk naar Gilgal, en stelden daar in Gilgal voor het aanschijn van Jahweh Saul tot koning aan. Men bracht daar dankoffers aan Jahweh, en Saul en alle Israëlieten waren er zeer vrolijk.
