< I Na Lii 14 >
1 I A manawa, mai iho la o Abiia ke keiki a Ieroboama.
Zu der Zeit war Abia, der Sohn Jerobeams, krank.
2 I ae la o Ieroboama i kana wahine, Ke noi aku nei au e ku ae oe iluna, a e hookamani wale ia oe iho i olo ai oe e ikeia o ka wahine a Ieroboama; a e hele aku i Silo: aia hoi malaila o Abiia ke kaula, ka mea i hai mai ia'u e alii ana au maluna o keia lahuikanaka.
Und Jerobeam sprach zu seinem Weibe: Mache dich auf und verstelle dich, daß niemand merke, daß du Jerobeams Weib bist, und gehe hin gen Silo; siehe, daselbst ist der Prophet Ahia, der mit mir geredet hat, daß ich sollte König sein über dies Volk.
3 E lawe pu i kou lima i na papaa palaoa, a me na popo berena he umi, a me ka omole meli, a e hele aku io na la; a e hai mai oia ia oe i ka mea e loaa mai i ke keiki.
Und nimm mit dir zehn Brote und Kuchen und einen Krug mit Honig und komm zu ihm, daß er dir sage, wie es dem Knaben gehen wird.
4 Pela hoi i hana aku ai ka wahine a Ieroboama, ku ae la hoi ia iluna, a hele aku i Silo, a hiki i ka hale o Ahiia; aole nae i ike o Ahiia, no ka mea, ua paa kona mau maka i kona elemakule ana.
Und das Weib Jerobeams tat also und machte sich auf und ging hin gen Silo und kam in das Haus Ahias. Ahia aber konnte nicht sehen, denn seine Augen waren starr vor Alter.
5 I Mai la hoi o Iehova ia Ahiia, Aia hoi ke hele mai nei ka wahine a Ieroboama e ninau ia oe i kekahi mea no kana keiki; no ka mea, he mai no kona; penei, a penei hoi e olelo aku ai oe ia ia, no ka mea, eia keia, i kona komo aua'e e hana hoopunipuni oia.
Aber der HERR sprach zu Ahia: Siehe, das Weib Jerobeams kommt, daß sie von dir eine Sache frage um ihren Sohn; denn er ist krank. So rede nun mit ihr so und so. Da sie nun hineinkam, stellte sie sich fremd.
6 Eia keia, a i ka lohe ana o Ahiia i ke kamumu ana o kona mau wawae, i kona komo ana ma ka ipuka, i mai la oia, E komo mai oe, e ka wahine a Ieroboama, no ke aha la oe e hana hoopunipuni ai? no ka mea, ua hoounaia mai nei au ia oe me ka mea kaumaha.
Als aber Ahia hörte das Rauschen ihrer Füße zur Tür hineingehen, sprach er: Komm herein, du Weib Jerobeams! Warum stellst du dich so fremd? Ich bin zu dir gesandt als ein harter Bote.
7 E hele oe, e olelo aku ia Ieroboama, Ke olelo mai nei o Iehova ke Akua o Iseraela, No ka mea, ua hookiekie aku au ia oe mai waena aku o na kanaka, a hoolilo hoi au ia oe i alii maluna o ko'u lahuikanaka Iseraela,
Gehe hin und sage Jerobeam: So spricht der HERR, der Gott Israels: Ich habe dich erhoben aus dem Volk und zum Fürsten über mein Volk Israel gesetzt
8 A kaili ae hoi i ke aupuni mai ka ohana ae a Davida, a haawi hoi ia oe; aole hoi oe i hoohalike ae nei me Davida ka'u kauwa, ka mea i malama mai i ka'u mau kauoha, ka mea i hahai mai ia'u me kona naau a pau, e hana i ka mea wale no i pono i ko'u mau maka;
und habe das Königreich von Davids Haus gerissen und dir gegeben. Du aber bist nicht gewesen wie mein Knecht David, der meine Gebote hielt und wandelte mir nach von ganzem Herzen, daß er tat, was mir wohl gefiel,
9 Aka, pakela kau hana hewa ana mamua o ka na mea a pau mamua ou; a ua hele oe a hana i na akua e nou, a me na kii hooheheeia, e hoonaukiuki mai ia'u, a ua kiola mai oe ia'a i hope o kou kua.
und hast übel getan über alle, die vor dir gewesen sind, bist hingegangen und hast dir andere Götter gemacht und gegossene Bilder, daß du mich zum Zorn reizest, und hast mich hinter deinen Rücken geworfen.
10 A e hoopopilikia au i ka ohana a Ieroboama, a e oki ae au i na kane mai o Ieroboama ae, a i ka mea paa a me ka mea paa ole iloko o ka Iseraela, a e lawe ae au i ke koena o ka ohana a Ieroboama, e like me ka lawe ana ae o ke kanaka i ke kipulu a pau loa ae la ia.
Darum siehe, ich will Unglück über das Haus Jerobeam führen und ausrotten von Jerobeam alles, was männlich ist, den Verschlossenen und Verlassenen in Israel, und will die Nachkommen des Hauses Jerobeams ausfegen, wie man Kot ausfegt, bis es ganz mit ihm aus sei.
11 O ka mea a Ieroboama e make iloko o ke kalanakauhale, oia ka na ilio e ai ai, a o ka mea e make ma ke kula, oia ka na manu o ka lewa e ai ai.
Wer von Jerobeam stirbt in der Stadt, den sollen die Hunde fressen; wer aber auf dem Felde stirbt, den sollen die Vögel des Himmels fressen; denn der HERR hat's geredet.
12 E ku ae hoi oe, a e hele i kou hale, a komo kou mau wawae i ke kulanakauhale, e make no ke keiki.
So mache dich nun auf und gehe heim; und wenn dein Fuß zur Stadt eintritt, wird das Kind sterben.
13 A e uwe auanei ka Iseraela a pau nona, a e kanu hoi ia ia: no ka mea, oia wale no ka Ieroboama mea e hiki i ka luakupapau, no ka mea, iloko ona ua loaa'i ka mea pono ia Iehova ke Akua no ka Iseraela, iloko o ka hale o Ieroboama.
Und es wird ihn das ganze Israel beklagen, und werden ihn begraben; denn dieser allein von Jerobeam wird zu Grabe kommen, darum daß etwas Gutes an ihm erfunden ist vor dem HERRN, dem Gott Israels, im Hause Jerobeams.
14 A e hooku ae hoi o Iehova nona iho i alii maluna o ka Iseraela, nana e hooki i ka ohana a Ieroboama ia la: heaha la hoi? ina no ano.
Der HERR aber wird sich einen König über Israel erwecken, der wird das Haus Jerobeams ausrotten an dem Tage. Und was ist's, das schon jetzt geschieht!
15 No ka mea, e hahau mai no Iehova i ka Iseraela, me he akaakai la i hooluliluiia iloko o ka wai, a e hehu ae oia i ka Iseraela mai loko ae o keia aina maikai ana i haawi mai ai i ko lakou mau makua, a e hoopuehu ae ma o aku o ka muliwai, no ka mea, ua hana lakou i na kii e hoonaukiuki ana ia Iehova.
Und der HERR wird Israel schlagen, gleich wie das Rohr im Wasser bewegt wird, und wird Israel ausreißen aus diesem guten Lande, daß er ihren Vätern gegeben hat, und wird sie zerstreuen jenseit des Stromes, darum daß sie ihre Ascherahbilder gemacht haben, den HERRN zu erzürnen.
16 A e hookuu wale ae oia i ka Iseraela, no na hewa o Ieroboama, ka mea i lawehala, a i hoolilo i ka Iseraela e lawehala.
Und er wird Israel übergeben um der Sünden willen Jerobeams, der da gesündigt hat und Israel hat sündigen gemacht.
17 A ku ae la ka wahine a Ieroboama, a hoi, a hele i Tireza; a hiki oia i ka paepae puka o ka hale, make iho la ke keiki.
Und das Weib Jerobeams machte sich auf, ging hin und kam gen Thirza. Und da sie auf die Schwelle des Hauses kam, starb der Knabe.
18 Kanu iho la hoi lakou ia ia: a uwe ae la ka Iseraela a pau ia ia, e like me ka Iehova olelo ana i olelo mai ai ma ka lima o kana kauwa, o Ahiia ke kaula.
Und sie begruben ihn und ganz Israel beklagte ihn nach dem Wort des HERRN, das er geredet hatte durch seinen Knecht Ahia, den Propheten.
19 A o na hana e ae a Ieroboama, o kona kaua ana, a o kona alii ana, ua kakauia ma ka buke o ka oihana a na lii o ka Iseraela.
Was mehr von Jerobeam zu sagen ist, wie er gestritten und regiert hat, siehe, das ist geschrieben in der Chronik der Könige Israels.
20 A o na la i alii ai o Ieroboama, he iwakalua kumamalua mau makahiki: hiamoe iho la oia me kona mau makua, a alii ae la o Nadaba kana keiki i kona hakahaka.
Die Zeit aber, die Jerobeam regierte, sind zweiundzwanzig Jahre; und er entschlief mit seinen Vätern, und sein Sohn Nadab ward König an seiner Statt.
21 Ua alii ae la o Rehoboama ke keiki a Solomona maloko o luda. He kanaha kumamakahi ko Rehoboama mau makahiki i ka wa i hoomaka ai i kona alii ana; a he umikumamahiku mau makahiki i alii ai oia iloko o Ierusalema, ke kulanakauhale a Iehova i koho ai iloko o na ohana a pau o ka Iseraela e waiho iho i kona inoa malaila. A o Naama ka inoa o kona makuwahine, o ka Amona.
So war Rehabeam, der Sohn Salomos, König in Juda. Einundvierzig Jahre alt war Rehabeam, da er König ward, und regierte siebzehn Jahre zu Jerusalem, in der Stadt, die der HERR erwählt hatte aus allen Stämmen Israels, daß er seinen Namen dahin stellte. Seine Mutter hieß Naema, eine Ammonitin.
22 Hana hewa ae la ka Iuda, ma ke alo o Iehova, a hoonaukiuki ae la lakou ia ia, me ko lakou hewa a lakou i hoopakela ai imua o ka mea a pau a ko lakou mau makua i hana hewa ai.
Und Juda tat, was dem HERRN übel gefiel, und sie reizten ihn zum Eifer mehr denn alles, das ihre Väter getan hatten mit ihren Sünden, die sie taten.
23 No ka mea, ua hana lakou no lakou iho i na wahi kiekie a me na kiiakua, a me na wahi hoomana maluna o na puu kiekie a pau, a malalo iho o na laau malumalu a pau.
Denn sie bauten auch Höhen, Säulen und Ascherahbilder auf allen hohen Hügeln und unter allen grünen Bäumen.
24 A he poe moeaikane kekahi ma ka aina; a hana no lakou mamuli o na mea hoowahawahaia a pau o na lahuikanaka a Iehova i kiola aku ai imua o na mamo a Iseraela.
Es waren auch Hurer im Lande; und sie taten alle Greuel der Heiden, die der HERR vor den Kindern Israel vertrieben hatte.
25 Eia hoi kekahi i ka lima o ka makahiki o Rehoboama ke alii, hele ku e mai la ia Ierusalema o Sisaka ke alii o Aigupita.
Aber im fünften Jahr des Königs Rehabeam zog Sisak, der König in Ägypten, herauf wider Jerusalem
26 Kaili ae la oia i na waiwai o ka hale o Iehova, a me ka waiwai o ko ke alii hale, ua pau ia i ka laweia e ia; a ua lawe pu aku hoi oia i na palekaua gula a Solomona i hana'i.
und nahm die Schätze aus dem Hause des HERRN und aus dem Hause des Königs und alles, was zu nehmen war, und nahm alle goldenen Schilde, die Salomo hatte lassen machen;
27 A ma ko lakou hakahaka, hana ae la o Rehoboama i na palekaua keleawe, a haawi ia mau mea i na lima o ka luna o ka poe koa e kiai ana i ka puka o ko ke alii hale.
an deren Statt ließ der König Rehabeam eherne Schilde machen und befahl sie unter die Hand der obersten Trabanten, die die Tür hüteten am Hause des Königs.
28 Eia Keia, i ke komo ana'e o ke alii i ka hale o Iehova, halihali aku na koa kiai ia mau mea, a hoihoi mai hoi ia iloko o ke keena o na koa kiai.
Und so oft der König in das Haus des HERRN ging, trugen sie die Trabanten und brachten sie wieder in der Trabanten Kammer.
29 A o na oihana e ae a Rehoboama, a me ka mea a pau ana i hana'i, aole anei ia i kakauia ma ka buke o na oihana a na alii o Iuda?
Was aber mehr von Rehabeam zu sagen ist und alles was er getan hat, siehe, das ist geschrieben in der Chronik der Könige Juda's.
30 He kaua no hoi iwaena o Rehoboama a me Ieroboama i na la a pau o laua.
Es war aber Krieg zwischen Rehabeam und Jerobeam ihr Leben lang.
31 Hiamoe iho la o Rehoboama me kona mau makua, a ua kanuia me kona mau makua maloko o ke kulanakauhale o Davida. A o Naama ka inoa o kona makuwahine, o ka Amona. A ua alii ae la o Abiama kana keiki ma kona hakahaka.
Und Rehabeam entschlief mit seinen Vätern und ward begraben mit seinen Vätern in der Stadt Davids. Und seine Mutter hieß Naema, eine Ammonitin. Und sein Sohn Abiam ward König an seiner Statt.