< Ioane I 4 >

1 E NA punahele, mai manaoio aku oukou i na uhane a pau, aka, e hoao aku i na uhane, no ke Akua mai paha, aole paha: no ka mea, ua nui no na kaula wahahee i hele aku iwaena o ke ao nei.
Geliebte, schenkt nicht jedem Geiste Glauben, sondern prüfet die Geister, ob sie aus Gott sind; denn viele falsche Propheten sind in die Welt ausgezogen.
2 Penei oukou e ike ai i ka Uhane o ke Akua: O kela uhane o keia uhane e hooiaio aku ana, ua hiki mai nei o Iesu Kristo ma ke kino, no ke Akua ia.
Daran könnt ihr den Geist Gottes erkennen: Jeder Geist, der da bekennt, daß Jesus der im Fleisch gekommene Christus ist, der ist aus Gott;
3 O kela uhane o keia uhane e hooiaio ole ana, ua hiki mai o Iesu Kristo ma ke kino, aole no ke Akua kela: a o ko Anikristo keia a oukou i lohe ai e hele mai ana; a eia mai nei iloko o ke ao nei i keia manawa.
und jeder Geist, der Jesus nicht so bekennt, ist nicht aus Gott; das ist vielmehr der Geist des Widerchrists, von dessen Kommen ihr gehört habt und der jetzt schon in der Welt ist.
4 No ke Akua oukou, e na pokii, a ua lanakila oukou maluna o lakou; no ka mea, ua oi aku ka mea iloko o oukou i ka mea iloko o ke ao nei.
Ihr seid aus Gott, Kindlein, und habt sie überwunden, weil der, welcher in euch (wirksam) ist, stärker ist als der in der Welt.
5 No ke ao nei lakou; nolaila i olelo ai lakou i na mea o ke ao nei, ke lohe nei hoi ko ke ao nei ia lakou.
Sie stammen aus der Welt; deshalb reden sie aus der Welt heraus, und die Welt hört auf sie.
6 No ke Akua kakou; o ka mea i ike i ke Akua, oia ke lohe mai ia makou; o ka mea, aole no ke Akua, aole ia i lohe mai ia makou. Ma ia mea, ua ike no kakou i ka Uhane o ka oiaio, a me ka uhane o ka wahahee.
Wir aber sind aus Gott; wer Gott (er)kennt, der hört auf uns; wer nicht aus Gott ist, hört nicht auf uns. Daran erkennen wir den Geist der Wahrheit und den Geist der Täuschung.
7 E na punahele, e aloha kakou i kekahi i kekahi: no ka mea, no ke Akua mai ke aloha; o ka mea e aloha aku ana ua hoohanauia mai ia e ke Akua, a ua ike no oia i ke Akua.
Geliebte, laßt uns einander lieben! Denn die Liebe stammt aus Gott, und jeder, der liebt, ist aus Gott erzeugt und erkennt Gott.
8 O ka mea e aloha ole ana, aole ia i ike aku i ke Akua; no ka mea, he aloha ke Akua.
Wer nicht liebt, hat Gott nicht erkannt; denn Gott ist Liebe.
9 Ma ia mea, ua hoikeia mai ke aloha o ke Akua ia kakou, no ka mea, hoouna mai la ke Akua i kana Keiki hanaukahi i ke ao nei, i ola'i kakou ia ia.
Darin ist die Liebe Gottes an uns offenbar geworden, daß Gott seinen eingeborenen Sohn in die Welt gesandt hat, damit wir durch ihn leben.
10 Eia no ke aloha, aole nae kakou i aloha aku i ke Akua, aka, ua aloha mai kela ia kakou nei, a ua hoouna mai hoi oia i kana Keiki i kalahala no ko kakou hewa.
Darin besteht die Liebe: nicht daß wir Gott geliebt haben, sondern daß er uns geliebt und seinen Sohn zur Sühnung für unsere Sünden gesandt hat.
11 E na punahele, ina pela ko ke Akua aloha ana mai ia kakou, he pono ke aloha kakou i kekahi i kekahi.
Geliebte, wenn Gott uns so sehr geliebt hat, so sind auch wir verpflichtet, einander zu lieben.
12 Aole i ike aku kekahi i ke Akua; aka, ina e aloha aku kakou i kekahi i kekahi, ke noho mai nei no ke Akua iloko o kakou, a ua paa no hoi kona aloha iloko o kakou.
Niemand hat Gott jemals (mit Augen) gesehen; doch wenn wir einander lieben, so bleibt Gott dauernd in uns, und seine Liebe ist in uns zur Vollendung gekommen.
13 No ia mea, ke ike nei kakou, ua noho kakou iloko ona, a oia hoi iloko o kakou, no ka mea, ua haawi mai oia i kona Uhane no kakou.
Daß wir aber in ihm bleiben und er in uns, erkennen wir daran, daß er uns (eine Spende) von seinem Geist gegeben hat.
14 A ua ike kakou a ke hoike aku nei no hoi, ua hoouna mai ka Makua i ke Keiki i mea e ola'i ko ke ao nei.
Und wir haben (mit Augen) gesehen und bezeugen es, daß der Vater den Sohn als Retter der Welt gesandt hat.
15 O ka mea e hooiaio ana ia Iesu o ke Keiki ia a ke Akua, ke noho nei ke Akua iloko ona, a oia no hoi iloko o ke Akua.
Wer nun bekennt, daß Jesus der Sohn Gottes ist, in dem wohnt Gott dauernd, und er wohnt dauernd in Gott.
16 A ua ike kakou, a ua manaoio no hoi i ke aloha ana mai o ke Akua ia kakou. He aloha ke Akua; a o ka mea e noho ana iloko o ke aloha, ke noho nei oia iloko o ke Akua, a o ke Akua no hoi iloko ona.
Und wir haben die Liebe, die Gott zu uns hat, erkannt und geglaubt: Gott ist Liebe, und wer in der Liebe bleibt, der bleibt in Gott, und Gott bleibt in ihm.
17 No ia mea, ua paa ke aloha ia kakou, i wiwo ole kakou i ka la e hookolokolo ai; no ka mea, e like me ia ma keia ao, pela no kakou.
Darin ist die Liebe bei uns zur Vollendung gekommen, daß wir eine freudige Zuversicht am Tage des Gerichts haben; denn wie er ist, so sind auch wir in dieser Welt.
18 Aohe makau iloko o ke aloha; aka, e kipaku ana ke aloha oiaio i ka makau; no ka mea, he ehaeha ko ka makau: o ka mea makau, aole i hemolele ke aloha iloko ona.
Furcht ist nicht in der Liebe, sondern die vollkommene Liebe treibt die Furcht aus, weil die Furcht es mit Strafe zu tun hat; wer also Furcht empfindet, der ist in der Liebe noch nicht zur Vollendung gelangt.
19 Ke aloha aku nei kakou ia ia, no ka mea, ua aloha mua mai kela ia kakou.
Wir dagegen lieben, weil er uns zuerst geliebt hat.
20 Ina e olelo aku kekahi, Ke aloha aku nei au i ke Akua, a e hoomaau aku nae ia i kona hoahanau, he mea wahahee ia: no ka mea, o ka mea aloha ole i kona hoahanau ana i ike maka ai, pehea la e hiki ai ia ia ke aloha aku i ke Akua ana i ike maka ole ai?
Wenn jemand behauptet: »Ich liebe Gott« und doch seinen Bruder haßt, so ist er ein Lügner; denn wer seinen Bruder nicht liebt, der sichtbar bei ihm ist, kann ganz gewiß Gott nicht lieben, den er nicht gesehen hat.
21 Eia mai kana kauoha ia kakou, ina e aloha aku kekahi i ke Akua, e aloha aku no hoi oia i kona hoahanau.
Und dies Gebot haben wir von ihm, daß, wer Gott liebt, auch seinen Bruder liebe.

< Ioane I 4 >