< I Oihanaalii 13 >

1 KUKA ae la o Davida me na luna tausani a me na luna haneri, a me na luna a pau.
Und David beriet sich mit den Obersten über tausend und über hundert, mit allen Fürsten.
2 Olelo mai o Davida i ke anaina kanaka a pau o ka Iseraela, Ina he maikai keia ia oukou, a ina na Iehova mai o ko kakou Akua ia mea, e hoouna aku kakou a i na hoahanau o kakou ma na wahi a pau, e waiho ana ma na aina a pau o ka Iseraela, a me lakou pu i na kahuna a me ka Levi iloko o ko lakou mau kulanakauhale a me na kula, e akoakoa mai ai lakou io kakou nei:
Und David sprach zu der ganzen Versammlung Israels: Wenn es euch gut dünkt, und wenn es von Jehova, unserem Gott, ist, so laßt uns allenthalben umhersenden zu unseren übrigen Brüdern in allen Landen Israels, und mit ihnen zu den Priestern und zu den Leviten in den Städten ihrer Bezirke, daß sie sich zu uns versammeln.
3 A e lawe mai kakou i ka pahu o ko kakou Akua io kakou nei: no ka mea, aole kakou i ninau aku ma ia mea i na la o Saula.
Und wir wollen die Lade unseres Gottes zu uns herüberholen; denn wir haben sie in den Tagen Sauls nicht befragt.
4 Olelo aku la ke anaina kanaka a pau, e hana lakou pela: no ka mea, he maikai ia mea imua o na kanaka a pau.
Und die ganze Versammlung sprach, daß man also tun sollte; denn die Sache war recht in den Augen des ganzen Volkes.
5 Pela i houluulu ai o Davida i ka Iseraela a pau i kahi hookahi, mai Sihora o Aigupita a hiki aku i ke komo ana aku i Hemata, e lawe i ka pahu o ko Akua mai Kiriataiearima mai.
Und David versammelte ganz Israel, von dem Sihor Ägyptens bis nach Hamath hin, um die Lade Gottes von Kirjath-Jearim zu bringen.
6 Pii aku la o Davida, a me ka Iseraela a pau a Baala, oia o Kiriataiearima, no ka Iuda, mailaila mai e lawe i ka pahu o ke Akua o Iehova, e noho ana mawaena o na keruba, kahi i heaia'i kona inoa.
Und David und ganz Israel zogen hinauf nach Baala, nach Kirjath-Jearim, das zu Juda gehört, um von dannen die Lade Gottes, Jehovas, heraufzuholen, der zwischen den Cherubim thront, dessen Name dort angerufen wird.
7 Hooholo ae la lakou i ka pahu o ke Akua maluna o ko kaa hou, mai ka hale mai o Abinadaba; a kai aku la o Uza laua o Ahio i ke kaa.
Und sie fuhren die Lade Gottes auf einem neuen Wagen aus dem Hause Abinadabs weg; und Ussa und Achjo führten den Wagen.
8 Hookani aku la o Davida a me ka Iseraela a pau imua o ke Akua me ka ikaika a pau, i na mele, me na lira, na pesaleteria, na timeberela, na kimebala, a me na pukani.
Und David und ganz Israel spielten vor Gott mit aller Kraft: mit Gesängen und mit Lauten und mit Harfen und mit Tamburinen und mit Zimbeln und mit Trompeten.
9 A hiki aku lakou i kahi hehi-palaoa no Kidona, hoo aku la o Uza i kona lima a hoopaa i ka pahu: no ka mea, okupe iho la na bipikauo.
Und als sie zur Tenne Kidon kamen, da streckte Ussa seine Hand aus, um die Lade anzufassen; denn die Rinder hatten sich losgerissen.
10 Ua hoaia ka inaina o Iehova ia Uza, a hahau mai la oia ia ia, no ka mea, ua lalau kona lima i ka pahu; a make iho la ia ilaila imua o ko Akua.
Da entbrannte der Zorn Jehovas wider Ussa, und er schlug ihn, darum daß er seine Hand nach der Lade ausgestreckt hatte; und er starb daselbst vor Gott.
11 Ukiuki iho la o Davida i ko Iehova hahau ana ia Uza; nolaila ua kapaia ka inoa o ia wahi o Perezuza a hiki i keia la.
Und David entbrannte, weil Jehova einen Bruch an Ussa gemacht hatte; und er nannte jenen Ort Perez-Ussa, bis auf diesen Tag.
12 Makau iho la o Davida i ke Akua ia la, i iho la, Pehea la ka'u e lawe mai ai i ka pahu o ke Akua io'u nei?
Und David fürchtete sich vor Gott an selbigem Tage und sprach: Wie soll ich die Lade Gottes zu mir bringen?
13 Nolaila, aole i lawe mai o Davida i ka pahu berita io na la i ke kulanakauhale o Davida: aka, lawe ae la oia ia mea maloko o ka hale o Obededoma ka Gata.
Und David ließ die Lade nicht zu sich einkehren in die Stadt Davids; und er ließ sie beiseite bringen in das Haus Obed-Edoms, des Gathiters.
14 A waiho iho la ka pahu o ke Akua me ka ohana a Obededoma iloko o kona hale i na malama ekolu. A hoopomaikai o Iehova i ko ka hale o Obededoma, a me kona mau mea a pau.
Und die Lade Gottes blieb bei der Familie Obed-Edoms, in seinem Hause, drei Monate. Und Jehova segnete das Haus Obed-Edoms und alles was, sein war.

< I Oihanaalii 13 >