Zefaniya 3
1 Taki ta ƙare, ke birnin mai danniya, mai’yan tawaye da kuma masu ƙazanta!
Mi pacaekthlaek, panuet thok moe, kamhnong vangpui loe khosak bing!
2 Ba kya yi wa kowa biyayya, ba kya kuma yarda da kuskurenki. Ba kya dogara ga Ubangiji, ba kya kuma kusatowa kusa da Allahnki.
Jerusalem loe lok tahngai ai, amkhraih han thuih ih lok doeh talawk ai; anih loe Angraeng oephaih tawn ai, angmah ih Sithaw khaeah doeh anghnai ai.
3 Sarakunanki ruri ne na zakoki, shugabanninki kyarketan dare ne, waɗanda ba sa rage kome don safe.
Vangpui thungah kaom angmah ih ukkung angraengnawk loe kaipui baktiah hangh o, anih ih lokcaek kaminawk loe akhawnbang caak hanah ahuh kasuem ai, duembang ih tasuinawk baktiah oh o.
4 Annabawanki mahaukata ne mutanenki masu cin amana ne. Firistocinki suna ƙazantar da Wurin Mai Tsarki suna kuma keta dokoki.
Anih ih tahmaanawk loe poek kasang, aling kop kami ah oh o; anih ih qaimanawk loe ahmuen ciim to panuet thok ah sak o moe, Sithaw mah patuk ih lok to amro o sak.
5 Ubangiji da yake cikinki mai adalci ne; ba ya yin abin da ba daidai ba. Kowace safiya yakan bayyana dokokinsa a fili, kowace sabuwar rana kuma ba ya kāsawa, duk da haka marasa adalci ba sa jin kunya.
Toenghaih Angraeng loe anih salakah oh, anih loe katoeng ai hmuen tidoeh sah ai: akhawnbang kruek a toenghaih to amtuengsak; anih loe natuek naah doeh thazok ai; toe katoeng ai kami loe azathaih roe panoek ai.
6 “Na daddatse al’ummai; an kuma rurrushe kagararsu. Na bar titunansu ba kowa, ba mai ratsawa a ciki. An ragargaza biranensu; ba wanda za a bari, babu ko ɗaya.
Prae kaminawk to kam rosak boih boeh; nihcae ih misa buephaih tapangnawk doeh ka paro pae boeh; nihcae ih lampuinawk doeh ka paro pae moe, kaminawk caeh o ai boeh; vangpuinawk to ka phraek pae boeh pongah, kami om ai, anghmat kami mi doeh om ai.
7 Na ce wa birnin, ‘Tabbatacce za ki ji tsorona ki kuma yarda da gyara!’ Ta haka ba za a datse wurin zamanki ba, ba kuwa dukan hukuncena za su hau bisa kansu ba. Amma har yanzu suna marmari su yi rashin gaskiya a duk abin da suke yi.
Kai mah, Vangpui khaeah kai hae zii ah loe, thuitaekhaih lok to talawk ah, tiah ka naa. Anih to ka thuitaek, toe a thungah kaom kaminawk loe kam rosak mak ai; toe nihcae loe khawnthaw ah angthawk o moe, a sak o ih hmuen baktih toengah, zaehaih a sak o let.
8 Saboda haka ku jira ni,” in ji Ubangiji; “a ranar da zan tsaya in ba da shaida, Na yanke shawara in tattara dukan al’ummai, in tattara mulkoki in kuma zuba fushina a kansu, da dukan zafin haushina. Za a mamaye dukan duniya da zafin fushina.
To pongah amrosak hanah kang thawkhaih ni khoek to, na zing oh, tiah Angraeng mah thuih. Kanung parai palungphuihaih nihcae nuiah ka kraih hanah, prae kaminawk boih, siangpahrang mah uk ih praenawk boih nawnto ka pakhueng han, tiah lok takroekhaih ka sak boeh, tiah thuih: to naah pauep thai ai palung ka phuihaih hmai mah long to kang boih tih.
9 “Sa’an nan zan tsarkake leɓunan mutanen, don dukansu su kira bisa ga sunan Ubangiji su kuma yi masa hidima kafaɗa da kafaɗa.
To pacoengah kaminawk khaeah kaciim lok to ka suek han, poekhaih maeto hoiah anih ih tok nawnto sak o hanah, nihcae boih mah Angraeng ih ahmin to kawk o tih.
10 Tun daga ƙetaren rafuffukan Kush masu yi mini sujada, mutanena da suke a warwatse, za su kawo mini hadayu.
Ethiopia ih tuipui yaeh hoiah kai bok kaminawk, ampraek phang ka canunawk mah, kai khaeah hmuen tathlanghaih to sin o tih.
11 A wannan rana ba za ku sha kunya saboda laifofin da kuka yi mini, gama zan ɗauke wa wannan birni waɗanda suke farin ciki cikin girmankansu. Ba kuma za ka ƙara yin kallon reni a tuduna mai tsarki ba.
To na niah loe ka koeh ai ih hmuen na sakpazae o ih hmuennawk boih pongah azathaih na tongh o mak ai boeh, nangcae amoekhaih pongah anghoe kaminawk to nangcae salak hoiah ka lak ving han, to naah loe kaciim kai ih mae ah nam oek o mak ai boeh.
12 Amma zan zauna a cikinki masu tawali’u da masu ƙasƙantar da kai, waɗanda suke dogara ga sunan Ubangiji.
Pacaekthlaek ih kami, amtang kaminawk to ka hum mak ai, nangcae salakah ka caeh taak han, to naah nihcae mah Angraeng ih ahmin to tang o tih.
13 Raguwar Isra’ila ba za su ƙara aikata abin da ba daidai ba, ba za su faɗa ƙarya ba, ba kuwa za a sami ruɗu a bakunansu ba. Za su ci su kuma kwanta kuma babu wanda zai ba su tsoro.”
Kanghmat Israel kaminawk loe zaehaih sah o mak ai, lok amlai o mak ai; nihcae pakha ah lok amlaihaih hnu o mak ai: nihcae to caa o ueloe, mi doeh zithaih om ai ah khosah o tih boeh.
14 Ki rera, ya Diyar Sihiyona; ki tā da murya, ya Isra’ila! Ki yi murna ki kuma yi farin ciki da dukan zuciyarki, Ya Diyar Urushalima!
Aw Zion canu, laa to sah ah; Aw Israel, tha hoi hang ah; Aw Jerusalem canu, na palungthin boih hoi oep ah loe, palung anghoesak ah.
15 Ubangiji ya ɗauke hukuncinki, ya mai da abokan gābanki baya. Ubangiji, Sarkin Isra’ila, yana tare da ke; ba kuma za ki ƙara jin tsoron wani lahani ba.
Na lokcaekhaih loe Angraeng mah boengsak boeh, anih mah na misa to haek boih boeh; Angraeng, Israel siangpahrang loe nangcae salakah oh: nangcae mah sethaih na hnu o mak ai boeh.
16 A wannan rana za su cewa Urushalima, “Kada ki ji tsoro, ya Sihiyona; kada ki bar hannuwanki su raunana.
To na niah Jerusalem khaeah, Zii hmah, Zion khaeah, Na ban to thahnaem hmah nasoe.
17 Ubangiji Allahnki yana tare da ke, mai iko ne don ceto. Zai yi matuƙar farin ciki da ke, zai rufe ki da ƙaunarsa, zai yi farin ciki da ke ta wurin rerawa.”
Nangcae salakah kaom, Angraeng na Sithaw loe thacak; anih mah pahlong tih, anih loe oephaih hoi na nuiah anghoe tih; angmah ih amlunghaih hoiah nang to kamong ah omsak tih; laasakhaih hoiah na nuiah paroeai anghoe tih, tiah thuihaih to om tih.
18 “Zan cire taƙaici daga gare ki a ƙayyadaddun bukukkuwa; su kaya ne da kuma zargi a gare ki.
Palungset hoi na ohhaih, nangcae han hmuenzit ah kaom pahnui thuih ih hmuennawk to ka boengsak han boeh.
19 A wannan lokaci zan jijji wa waɗanda suka danne ku; zan kuɓutar da guragu in kuma tattara waɗanda suke a warwatse. Zan sa a yabe su a kuma girmama su a kowace ƙasar da aka kunyatar da su.
Khenah, to nathuem ah nangcae pacaekthlaek kaminawk to ka thuitaek boih han; khokkhaem kaminawk to ka pahlong moe, pakak ih kaminawk to nawnto kam khuengsak han; azathaih prae ah kaom kaminawk boih pakoehhaih hoi ahmin hoihhaih to ka paek han.
20 A wannan lokaci zan tattara ku; a wannan lokaci zan kawo ku gida, zan sa a yabe ku a kuma girmama ku a cikin dukan mutanen duniya a sa’ad da na maido da arzikinku a idanunku,” in ji Ubangiji.
To naah kang hoih o let han, nangcae to kang tacuu naah kang hoih o let han: nangmacae mikhnuk ah misong thung hoiah kam laemsak let han, to naah long kaminawk boih salakah kahoih ahmin hoi saphawhaih to kang paek o han, nangmacae hma roe ah nangcae taham kang hoih o sak let naah, long kaminawk boih thungah tahamhoihaih hoi khingyahaih kang paek o han, tiah Angraeng mah thuih.
