Rut 2
1 To, fa, Na’omi tana da dangi a gefen mijinta da iyalin Elimelek, mutum mai martaba, mai suna Bowaz.
Naomi sava Elimelek ih canawk thungah, hmuenmae hoiah angraeng, Boaz, tiah kawk ih kami maeto oh.
2 Sai Rut mutuniyar Mowab ta ce wa Na’omi, “Bari in tafi gonaki in yi kala raguwar hatsi a bayan duk wanda na sami tagomashi daga gare shi.” Na’omi ta ce mata, “Ki je,’yata.”
Moab tanuh Ruth mah Naomi khaeah, Lawk ah na caehsak loe, kai mikcuk naakrak ah kaom kami khaeah, tahmaih o ih cang to na khuihsak ah, tiah a naa. Naomi mah anih khaeah, Ka canu, caeh khae, tiah a naa.
3 Saboda haka ta tafi ta fara kala a gonaki a bayan masu girbi. Sai ya zamana, ta sami kanta tana aiki a gonar da take ta Bowaz, wanda yake daga dangin Elimelek.
To pongah anih loe caeh moe, cangaat kaminawk mah tahmaih o ih cang to akhuih; to naah anih loe Elimelek acaeng ah kaom, Boaz ih lawk ah caehhaih atue kahoih to a hnuk.
4 Sai ga Bowaz ya iso daga Betlehem ya gai da masu girbi, “Ubangiji yă kasance tare da ku!” Sai suka amsa, “Ubangiji yă albarkace ka!”
Khenah, Boaz loe Bethlehem vangpui hoiah angzoh moe, cangaat kaminawk khaeah, Angraeng mah na oh thuih nasoe, tiah a naa. Nihcae mah anih khaeah, Angraeng mah tahamhoihaih paek nasoe, tiah a naa o.
5 Sai Bowaz ya tambayi shugaban masu girbinsa, “Wace yarinya ce wannan?”
Boaz mah cangaat kami khawngkung khaeah, To ih nongpata loe naa ih kami maw? tiah a dueng.
6 Shugaban ya amsa, “Ita ce mutuniyar Mowab da ta zo daga Mowab tare da Na’omi.
Cangaat khawngkung mah, Anih loe Moab prae hoi Naomi mah angzoh haih ih Moab tanuh ni, tiah a naa.
7 Ta ce, ‘Ina roƙo a bar ni in bi bayan masu girbin in yi kala.’ Haka ta shiga cikin gonar ta kuwa yi aiki tun da safe har zuwa yanzu, sai ɗan hutun da ta yi kaɗan.”
Nongpata mah cangaat kaminawk mah caeh o taak ih cangqui salak ih kanghmat cang to na khuisak ah, tiah a naa; to pongah anih loe caeh moe, akhawn bang hoi vaihi tue khoek to tok a sak, anih loe atue setta thung ni im ah anghak.
8 Saboda haka Bowaz ya ce wa Rut, “’Yata, ki saurare ni. Kada ki tafi ki yi kala a wani gona, kada kuma ki tafi daga nan. Ki tsaya nan tare da’yan matana bayi.
To naah Boaz mah Ruth khaeah, Ka canu, tahngai ah; cangqui akhuih hanah, kalah lawk ah caeh hmah; hae ahmuen hoiah caeh ving hmah; ka tamna nongpatanawk hoi nawnto hae ah om ah;
9 Ki lura da gonar da mutanena suke girbi, ki bi su tare da’yan matana. Na riga na faɗa wa mazan kada su taɓa ke. Kuma duk sa’ad da kika ji ƙishirwa, ki tafi ki ɗebo ruwa daga tulunan da mazan suka cika.”
nihcae mah aah ih ahmuen to khenh loe, nihcae hnukah bangah; nang sui o han ai ah thendoengnawk to lok ka paek boeh; tui anghaeh naah, thendoengnawk mah naek o hanah, laom pongah suek ih tui to nae ah, tiah a naa.
10 Jin haka, sai ta rusuna da fuskata har ƙasa ta ce, “Me ya sa na sami irin wannan tagomashi a idanunka da har ka lura da ni, ni da nake baƙuwa?”
To naah Ruth loe a mikhmai long ah akuep moe, anih khaeah, Tipongah prae kalah kami ah ka om kai hanah kho nang khan pae moe, hae tih khoek to ka nuiah poekhaih kahoih na tawnh loe? tiah a naa.
11 Bowaz ya amsa, “An faɗa mini duka game da abin kika yi domin surukarki tun mutuwar mijinki, yadda kika bar mahaifinki da mahaifiyarki da kuma ƙasarki kika zo ki yi zama da mutanen da ba ki taɓa sani ba.
Boaz mah anih khaeah, Na sava duek pacoengah, kawbangmaw nam ni na khetzawn moe, nam no nam pa hoi na prae to na caeh taak pacoengah, na panoek vai ai ih prae ah nang zoh, tito kai khaeah ang thuih o boeh.
12 Bari Ubangiji yă sāka maka saboda abin da ka yi. Bari Ubangiji, Allah na Isra’ila yă sāka maka a yalwace, a ƙarƙashin fikafikan da ka sami mafaka.”
Na sak ih hmuen pongah Angraeng mah tangqum na paek let tih; anih ih pakhraeh tlim ah abuep hanah nang zoh pongah, Israel Angraeng Sithaw mah kapop parai tangqum to na paek tih, tiah a naa.
13 Ta ce, “Bari in ci gaba da samun tagomashi a idanunka ranka yă daɗe. Ka ta’azantar da ni ka kuma yi wa baranyarka magana mai alheri ko da yake ban kai matsayi ɗaya daga cikin bayinka’yan mata ba.”
To naah Ruth mah, Ka angraeng, na mikcuk naakrak ah na omsak ah; kai loe na tamna nongpatanawk thung ih maeto angdoethaih ahmuen ah doeh ka om ai; toe na tamna khaeah monghaih lok nang thuih moe, tahmenhaih lok to nang thuih, tiah a naa.
14 A lokacin cin abinci Bowaz ya ce mata, “Zo nan. Ki ɗebo burodi ki tsoma cikin ruwan inabi.” Da ta zauna tare da masu girbin, sai ya ba ta gasasshe hatsi. Ta ci duk abin da take so har ta bar ragowa.
Buhcaakhaih atue phak naah, Boaz mah anih khaeah, Hae ah angzoh loe, misurtui kathaw thungah takaw to nup loe caa ah, tiah a naa. Ruth loe cangaat kaminawk hoi nawnto anghnut; Boaz mah paek ih takaw to anih mah caak, anih zok amhah pacoengah doeh, takaw to amtlai vop.
15 Da ta tashi don tă yi kala, sai Bowaz ya yi umarni wa samarinsa cewa, “Ko ta tara daga cikin dammuna, kada ku wulaƙanta ta.
Cang kanghmat akhuih han angthawk let naah, Boaz mah angmah ih kaminawk khaeah, Cangqui salak ih cang kanghmat to anih han akhuih o sak ah, anih to kawbang doeh naa o hmah.
16 Ku kuma riƙa zarar mata waɗansu daga dammunan don ta ɗauka, kada ku kwaɓe ta.”
Aah tangcae cangqui thoemto doeh anih hanah suem pae oh; anih mah akhui nasoe; anih to zoeh o hmah, tiah a naa.
17 Saboda haka Rut ta yi kala a gonar har yamma. Sa’an nan ta sussuka hatsin sha’ir da ta kalata ta sami kamar efa.
To pongah Ruth loe duembang khoek to cangqui to akhuih; akhuih ih cang to atit pacoengah, cang loe Ephah maeto phak duih.
18 Ta ɗauka ta koma gari sai surukarta ta ga yawan abin da ta kalato. Rut kuma ta fitar da ragowar abin da ta ci bayan ta ƙoshi ta ba ta.
Cang to a lak moe, vangpui thungah a phawh; akhuih ih cang to Noami khaeah patuek; Ruth mah zok kamhah ah caak pacoengah kamtlai takaw to tapawk moe, anih hanah a paek.
19 Surukarta ta tambaye ta, “Ina kika yi kala a yau? Ina kika yi aiki? Albarka ta tabbata ga mutumin nan ta ya lura da ke!” Sai Rut ta faɗa wa surukarta game da wurin wanda ta yi ta aiki. Ta ce, “Sunan mutumin da na yi aiki da shi a yau Bowaz ne.”
Amni mah anih khaeah, Vaihni loe naa ah maw cangqui na khuih? Naa ah maw tok na sak? Nang han khokhan pae kami to tahamhoihaih om nasoe, tiah a naa. To pacoengah Ruth mah amni khaeah a toksakhaih lawk tawnkung kawng to thuih pae; vaihni ka toksakhaih lawk tawnkung ih ahmin loe, Boaz, tiah a naa.
20 Sai Na’omi ta ce wa surukarta, “Ubangiji yă yi masa albarka! Bai daina nuna alheri ga masu rai da matattu ba.” Ta ƙara da cewa, “Wannan mutum danginmu ne na kusa; shi ɗaya daga cikin danginmu mai fansa.”
Naomi mah a langah khaeah, Kadueh kami hoi kahing kami nuiah boeng ai ah tahmenhaih tawnkung, Angraeng loe tahamhoihaih om nasoe, tiah a naa. Naomi mah anih khaeah, To kami loe aicae ih canawk cakawh ah oh moe, aicae hoi kanghnai canawk maeto ah oh, tiah a naa.
21 Sa’an nan Rut mutuniyar Mowab ta ce, “Ya ma ce mini, ‘Ki riƙa bin ma’aikatana sai sun ƙare yin girbin dukan hatsina.’”
To naah Moab tanuh Ruth mah, To kami mah cangaat boih ai karoek to, ka toksah kaminawk hoi nawnto om poe ah, tiah ang naa, tiah a thuih pae.
22 Na’omi ta ce wa Rut surukarta, “Zai fi miki kyau,’yata ki riƙa tafiya da’yan matansa, domin a gonar wani dabam mai yiwuwa a yi miki lahani.”
Naomi mah a langah Ruth khaeah, Ka canu, anih ih tanglanawk hoi nawnto na caeh to nang han hoih; minawk kalah lawk ah na caeh nahaeloe raihaih na tong moeng tih, tiah a naa.
23 Saboda haka Rut ta tsaya kusa da bayi mata na Bowaz don tă yi kala sai da girbin sha’ir da na alkama suka ƙare. Ta kuwa zauna tare da surukarta.
To pongah Ruth loe cang hoi barli cang aat boih ai karoek to, Boaz ih tanglanawk taengah oh moe, cangqui to akhuih; anih loe amni khaeah oh poe.
