Zabura 97
1 Ubangiji yana mulki, bari duniya tă yi murna; bari tsibirai masu nesa su yi farin ciki.
Herren er konge; jordi fagne seg, mange øyar glede seg!
2 Gizagizai da baƙin duhu sun kewaye shi; adalci da gaskiya su ne tushen kursiyinsa.
Skyer og myrker er kringum honom, rettferd og rett er grunnvoll for hans kongsstol.
3 Wuta tana tafiya a gabansa tana kuma cinye maƙiyansa a kowane gefe.
Eld gjeng framfyre honom og brenner hans motstandarar rundt ikring.
4 Walƙiyarsa ta haskaka duniya; duniya ta gani ta kuma yi rawar jiki.
Hans eldingar lyser upp heimen; jordi ser det og skjelv.
5 Duwatsu sun narke kamar kakin zuma a gaban Ubangiji, a gaban Ubangijin dukan duniya.
Bergi brånar som voks for Herren, for Herren yver all jordi.
6 Sammai sun yi shelar adalcinsa, dukan mutane kuma suka ga ɗaukakarsa.
Himmelen forkynner hans rettferd, og alle folki hans æra.
7 Dukan waɗanda suke bauta wa siffofi sun sha kunya, waɗanda suke fariya da gumaka, ku yi masa sujada, dukanku alloli!
Skjemde vert alle som dyrkar bilæte, som rosar seg av avgudar. Alle gudar tilbed honom.
8 Sihiyona ta ji ta kuma yi farin ciki kuma dukan ƙauyukan Yahuda suna murna saboda hukunce-hukuncenka, ya Ubangiji.
Sion høyrer det og gled seg, og Judas døtter fagnar seg for dine domar skuld, Herre.
9 Gama kai, ya Ubangiji, kai ne Mafi Ɗaukaka a bisa dukan duniya; ana darjanta ka fiye da dukan alloli.
For du, Herre, er den høgste yver heile jordi, du er høgt upphøgd yver alle gudar.
10 Bari masu ƙaunar Ubangiji su ƙi mugunta, gama yana tsaron rayukan amintattunsa yana kuma kuɓutar da su daga hannun mugaye.
De som elskar Herren, hata det vonde! Han tek vare på sjælerne åt sine trugne, frå handi til dei ugudlege frelsar han deim.
11 An haskaka haske a kan masu adalci da kuma farin ciki a kan masu gaskiya a zuciya.
Ljos er utsått for den rettferdige, og gleda for dei ærlege i hjarta.
12 Ku yi farin ciki a cikin Ubangiji, ku da kuke masu adalci, ku kuma yabi sunansa mai tsarki.
Gled dykk, de rettferdige, i Herren! Syng lov for hans heilage namn!
