< Zabura 95 >
1 Ku zo, bari mu rera don farin ciki ga Ubangiji; bari mu yi sowa da ƙarfi ga Dutsen cetonmu.
Gelin, RAB'be sevinçle haykıralım, Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,
2 Bari mu zo gabansa da godiya mu rera gare shi da kiɗi da waƙa.
Şükranla huzuruna çıkalım, O'na sevinç ilahileri yükseltelim!
3 Gama Ubangiji Allah mai girma ne, babban Sarki a bisa dukan alloli.
Çünkü RAB ulu Tanrı'dır, Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.
4 A hannunsa ne zurfafan duniya suke, ƙwanƙolin dutse kuma nasa ne.
Yerin derinlikleri O'nun elindedir, Dağların dorukları da O'nun.
5 Teku nasa ne, gama shi ne ya yi shi, da hannuwansa kuma ya yi busasshiyar ƙasa.
Deniz O'nundur, çünkü O yarattı, Karaya da O'nun elleri biçim verdi.
6 Ku zo, bari mu rusuna mu yi sujada, bari mu durƙusa a gaban Ubangiji Mahaliccinmu;
Gelin, tapınalım, eğilelim, Bizi yaratan RAB'bin önünde diz çökelim.
7 gama shi ne Allahnmu mu mutanen makiyayansa ne, garke kuwa a ƙarƙashin kulawarsa. Yau, in kuka ji muryarsa,
Çünkü O Tanrımız'dır, Bizse O'nun otlağının halkı, Elinin altındaki koyunlarız. Bugün sesini duyarsanız,
8 “Kada ku taurare zukatanku kamar yadda kuka yi a Meriba, kamar yadda kuka yi a wancan rana a Massa a hamada,
Meriva'da, o gün çölde, Massa'da olduğu gibi, Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.
9 inda kakanninku suka gwada suka kuma jarraba ni, ko da yake sun ga abin da na yi.
Yaptıklarımı görmelerine karşın, Atalarınız orada beni sınayıp denediler.
10 Shekara arba’in na yi fushi da wancan tsara; na ce, ‘Su mutane ne waɗanda zukatansu suka kauce, kuma ba su san hanyoyina ba.’
Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim, “Yüreği kötü yola sapan bir halktır” dedim, “Yollarımı bilmiyorlar.”
11 Saboda haka na yi rantsuwa cikin fushina, ‘Ba za su taɓa shiga hutuna ba.’”
Bu yüzden öfkeyle ant içtim: “Huzur diyarıma asla girmeyecekler!”