< Zabura 95 >
1 Ku zo, bari mu rera don farin ciki ga Ubangiji; bari mu yi sowa da ƙarfi ga Dutsen cetonmu.
Laus cantici ipsi David. [Venite, exsultemus Domino; jubilemus Deo salutari nostro;
2 Bari mu zo gabansa da godiya mu rera gare shi da kiɗi da waƙa.
præoccupemus faciem ejus in confessione, et in psalmis jubilemus ei:
3 Gama Ubangiji Allah mai girma ne, babban Sarki a bisa dukan alloli.
quoniam Deus magnus Dominus, et rex magnus super omnes deos.
4 A hannunsa ne zurfafan duniya suke, ƙwanƙolin dutse kuma nasa ne.
Quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitudines montium ipsius sunt;
5 Teku nasa ne, gama shi ne ya yi shi, da hannuwansa kuma ya yi busasshiyar ƙasa.
quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud, et siccam manus ejus formaverunt.
6 Ku zo, bari mu rusuna mu yi sujada, bari mu durƙusa a gaban Ubangiji Mahaliccinmu;
Venite, adoremus, et procidamus, et ploremus ante Dominum qui fecit nos:
7 gama shi ne Allahnmu mu mutanen makiyayansa ne, garke kuwa a ƙarƙashin kulawarsa. Yau, in kuka ji muryarsa,
quia ipse est Dominus Deus noster, et nos populus pascuæ ejus, et oves manus ejus.
8 “Kada ku taurare zukatanku kamar yadda kuka yi a Meriba, kamar yadda kuka yi a wancan rana a Massa a hamada,
Hodie si vocem ejus audieritis, nolite obdurare corda vestra
9 inda kakanninku suka gwada suka kuma jarraba ni, ko da yake sun ga abin da na yi.
sicut in irritatione, secundum diem tentationis in deserto, ubi tentaverunt me patres vestri: probaverunt me, et viderunt opera mea.
10 Shekara arba’in na yi fushi da wancan tsara; na ce, ‘Su mutane ne waɗanda zukatansu suka kauce, kuma ba su san hanyoyina ba.’
Quadraginta annis offensus fui generationi illi, et dixi: Semper hi errant corde.
11 Saboda haka na yi rantsuwa cikin fushina, ‘Ba za su taɓa shiga hutuna ba.’”
Et isti non cognoverunt vias meas: ut juravi in ira mea: Si introibunt in requiem meam.]