< Zabura 94 >
1 Ya Ubangiji, Allahn da yake ramuwa, Ya Allah wanda yake ramuwa, ka haskaka.
Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
2 Ka tashi, ya Alƙalin duniya; ka sāka wa masu girman kai abin da ya dace da su.
Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
3 Har yaushe mugaye, ya Ubangiji har yaushe mugaye za su yi ta murna?
Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
4 Suna ta yin maganganun fariya; dukan masu aikata mugunta sun cika da fariya.
Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
5 Suna murƙushe mutanenka, ya Ubangiji; suna danne gādonka.
Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
6 Suna kashe gwauraye da kuma baƙi; suna kisan marayu.
Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
7 Suna ce, “Ubangiji ba ya gani; Allah na Yaƙub bai kula ba.”
Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
8 Ku mai da hankali, ku marasa azanci a cikin mutane; ku wawaye, yaushe za ku zama masu hikima?
Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
9 Shi da ya sa kunne ba don a ji ba ne? Shi da ya yi ido ba don yă gani ba ne?
Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
10 Shi da yake yi wa al’ummai horo ba ya hukunci ne? Shi da yake koya wa mutum ba shi da sani ne?
Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
11 Ubangiji ya san tunanin mutum; ya san cewa tunaninsu banza ne.
Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
12 Mai albarka ne mutumin da ka yi masa horo, ya Ubangiji, mutumin da ka koyar daga dokarka;
Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
13 kana ba shi sauƙi a lokacin wahala, sai har an haƙa rami wa mugaye.
Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
14 Gama Ubangiji ba zai ƙi mutanensa ba; ba zai taɓa yashe gādonsa ba.
Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
15 Za a sāke kafa hukunci a kan adalci, kuma dukan masu adalci a zuciya za su bi shi.
Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
16 Wane ne zai yi gāba da mugaye domina? Wane ne zai ɗauki matsayi ya yi gāba da masu aikata mugunta domina?
Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
17 Da ba don Ubangiji ya yi mini taimako ba, da tuni na zauna shiru a wurin mutuwa.
By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
18 Sa’ad da na ce, “Ƙafata na santsi,” ƙaunarka, ya Ubangiji, ta riƙe ni.
Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
19 Sa’ad da alhini ya yi yawa a cikina, ta’aziyyarka ta kawo farin ciki wa raina.
W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
20 Zai yiwu kursiyin da ya cika da lalaci yă haɗa kai da kai, wanda yake kawo azaba ta wurin abin da ya zartar?
Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
21 Sun yi ƙungiya tare a kan mai adalci suka yanke wa marar laifi hukuncin mutuwa.
Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
22 Amma Ubangiji ya zama kagarata, Allahna kuma dutsen da nake samun mafaka.
Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
23 Zai sāka musu saboda zunubansu yă kuma hallaka su saboda muguntarsu; Ubangiji Allahnmu zai hallaka su.
Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.