< Zabura 94 >

1 Ya Ubangiji, Allahn da yake ramuwa, Ya Allah wanda yake ramuwa, ka haskaka.
Uram, bosszúállásnak Istene! Bosszúállásnak Istene, jelenj meg!
2 Ka tashi, ya Alƙalin duniya; ka sāka wa masu girman kai abin da ya dace da su.
Emelkedjél fel te, földnek birája, fizess meg a kevélyeknek!
3 Har yaushe mugaye, ya Ubangiji har yaushe mugaye za su yi ta murna?
A hitetlenek, Uram, meddig még, meddig örvendeznek még a hitetlenek?
4 Suna ta yin maganganun fariya; dukan masu aikata mugunta sun cika da fariya.
Piszkolódnak, keményen szólnak; kérkednek mindnyájan a hamisság cselekedői.
5 Suna murƙushe mutanenka, ya Ubangiji; suna danne gādonka.
A te népedet Uram tapossák, és nyomorgatják a te örökségedet.
6 Suna kashe gwauraye da kuma baƙi; suna kisan marayu.
Az özvegyet és jövevényt megölik, az árvákat is fojtogatják.
7 Suna ce, “Ubangiji ba ya gani; Allah na Yaƙub bai kula ba.”
És ezt mondják: Nem látja az Úr, és nem veszi észre a Jákób Istene!
8 Ku mai da hankali, ku marasa azanci a cikin mutane; ku wawaye, yaushe za ku zama masu hikima?
Eszméljetek ti bolondok a nép között! És ti balgatagok, mikor tértek eszetekre?
9 Shi da ya sa kunne ba don a ji ba ne? Shi da ya yi ido ba don yă gani ba ne?
A ki a fület plántálta, avagy nem hall-é? És a ki a szemet formálta, avagy nem lát-é?
10 Shi da yake yi wa al’ummai horo ba ya hukunci ne? Shi da yake koya wa mutum ba shi da sani ne?
A ki megfeddi a népeket, avagy nem fenyít-é meg? Ő, a ki az embert tudományra tanítja:
11 Ubangiji ya san tunanin mutum; ya san cewa tunaninsu banza ne.
Az Úr tudja az embernek gondolatjait, hogy azok hiábavalók.
12 Mai albarka ne mutumin da ka yi masa horo, ya Ubangiji, mutumin da ka koyar daga dokarka;
Boldog ember az, a kit te megfeddesz Uram, és a kit megtanítasz a te törvényedre;
13 kana ba shi sauƙi a lokacin wahala, sai har an haƙa rami wa mugaye.
Hogy nyugalmat adj annak a veszedelem napján, míg megásták a vermet a hitetlennek!
14 Gama Ubangiji ba zai ƙi mutanensa ba; ba zai taɓa yashe gādonsa ba.
Bizony nem veti el az Úr az ő népét, és el nem hagyja az ő örökségét!
15 Za a sāke kafa hukunci a kan adalci, kuma dukan masu adalci a zuciya za su bi shi.
Mert igazságra fordul vissza az ítélet, és utána mennek mind az igazszívűek.
16 Wane ne zai yi gāba da mugaye domina? Wane ne zai ɗauki matsayi ya yi gāba da masu aikata mugunta domina?
Kicsoda támad fel én mellettem a gonoszok ellen? Kicsoda áll mellém a hamisság cselekedők ellen?
17 Da ba don Ubangiji ya yi mini taimako ba, da tuni na zauna shiru a wurin mutuwa.
Ha az Úr nem lett volna segítségül nékem: már-már ott lakoznék lelkem a csendességben.
18 Sa’ad da na ce, “Ƙafata na santsi,” ƙaunarka, ya Ubangiji, ta riƙe ni.
Mikor azt mondtam: Az én lábam eliszamodott: a te kegyelmed, Uram, megtámogatott engem.
19 Sa’ad da alhini ya yi yawa a cikina, ta’aziyyarka ta kawo farin ciki wa raina.
Mikor megsokasodtak bennem az én aggódásaim: a te vígasztalásaid megvidámították az én lelkemet.
20 Zai yiwu kursiyin da ya cika da lalaci yă haɗa kai da kai, wanda yake kawo azaba ta wurin abin da ya zartar?
Van-é köze te hozzád a hamisság székének, a mely nyomorúságot szerez törvény színe alatt?
21 Sun yi ƙungiya tare a kan mai adalci suka yanke wa marar laifi hukuncin mutuwa.
Egybegyülekeznek az igaznak lelke ellen, és elkárhoztatják az ártatlannak vérét.
22 Amma Ubangiji ya zama kagarata, Allahna kuma dutsen da nake samun mafaka.
De kőváram lőn én nékem az Úr, és az én Istenem az én oltalmamnak kősziklája;
23 Zai sāka musu saboda zunubansu yă kuma hallaka su saboda muguntarsu; Ubangiji Allahnmu zai hallaka su.
És visszafordítja reájok az ő álnokságukat, és az ő gonoszságukkal veszti el őket; elveszti őket az Úr, a mi Istenünk.

< Zabura 94 >