< Zabura 92 >

1 Zabura ce. Waƙa ce. Domin ranar Asabbaci. Yana da kyau a yabi Ubangiji a kuma yi kiɗi ga sunanka, ya Mafi Ɗaukaka,
いとたかき者よヱホバにかんしやし聖名をほめたたふるは善かな
2 don a yi shelar ƙaunarka da safe amincinka kuma da dare,
あしたに汝のいつくしみをあらはし 夜々なんぢの眞實をあらはすに
3 da kiɗin molo mai tsirkiya goma da kuma ƙarar garaya.
十絃のなりものと筝とをもちゐ 琴の妙なる音をもちゐるはいと善かな
4 Gama ka sa na yi murna ta wurin ayyukanka, ya Ubangiji; na rera don farin ciki saboda ayyukan hannuwanka.
そはヱホバよ なんぢその作爲をもて我をたのしませたまへり 我なんぢの手のわざをよろこびほこらん
5 Ina misalin ayyukanka, ya Ubangiji, tunaninka da zurfi suke ƙwarai!
ヱホバよ汝のみわざは大なるかな汝のもろもろの思念はいとふかし
6 Mutum marar azanci ba zai sani ba, wawa ba zai gane ba,
無知者はしることなく愚なるものは之をさとらず
7 cewa ko da yake mugaye suna girma kamar ciyawa kuma dukan masu aikata mugunta suna haɓaka, za a hallaka su har abada.
惡きものは草のごとくもえいで 不義をおこなふ衆庶はさかゆるとも 遂にはとこしへにほろびん
8 Amma kai, ya Ubangiji, za a ɗaukaka har abada.
されどヱホバよ汝はとこしへに高處にましませり
9 Gama tabbatacce abokan gābanka, ya Ubangiji, tabbatacce abokan gābanka za su hallaka; za a watsar da dukan masu aikata mugunta.
ヱホバよ吁なんぢの仇ああなんぢの仇はほろびん 不義をおこなふ者はことごとく散されん
10 Ka ɗaukaka ƙahona kamar na ɓauna; an zubo mai masu kyau a kaina.
されど汝わが角をたかくあげて 野の牛のつののごとくならしめたまへり 我はあたらしき膏をそそがれたり
11 Idanuna sun ga fāɗuwar maƙiyana; kunnuwana sun ji kukan mugayen maƙiyana.
又わが目はわが仇につきて願へることを見わが耳はわれにさからひておこりたつ惡をなすものにつきて願へることをききたり
12 Adalai za su haɓaka kamar itacen dabino, za su yi girma kama al’ul na Lebanon;
義しきものは棕櫚の樹のごとく榮え レバノンの香柏のごとくそだつべし
13 da aka daddasa a gidan Ubangiji, za su haɓaka a filayen gidan Allahnmu.
ヱホバの宮にうゑられしものはわれらの神の大庭にさかえん
14 Za su ci gaba da ba da’ya’ya a tsufansu, za su kasance ɗanye kuma kore shar,
かれらは年老てなほ果をむすび豊かにうるほひ緑の色みちみちて
15 suna shela cewa, “Ubangiji adali ne; shi ne Dutsena, kuma babu mugunta a cikinsa.”
ヱホバの直きものなることを示すべし ヱホバはわが巌なりヱホバには不義なし

< Zabura 92 >