< Zabura 73 >

1 Zabura ta Asaf. Tabbatacce Allah mai alheri ne ga Isra’ila, ga waɗanda suke masu tsabta a zuciya.
מזמור לאסף אך טוב לישראל אלהים לברי לבב׃
2 Amma game da ni, ƙafafuna suna gab da yin santsi; tafin ƙafana ya yi kusan zamewa.
ואני כמעט נטוי רגלי כאין שפכה אשרי׃
3 Gama na yi kishin masu girman kai sa’ad da na ga cin gaban da masu mugunta suke yi.
כי קנאתי בהוללים שלום רשעים אראה׃
4 Ba sa yin wata fama; jikunansu lafiya suke da kuma ƙarfi.
כי אין חרצבות למותם ובריא אולם׃
5 Ba sa shan wata wahalar da sauran mutane ke sha; ba su da damuwa irin na’yan adam.
בעמל אנוש אינמו ועם אדם לא ינגעו׃
6 Saboda girman kai ya zama musu abin wuya; tā da hankali ya zama musu riga.
לכן ענקתמו גאוה יעטף שית חמס למו׃
7 Daga mugayen zukatansu laifi kan fito mugaye ƙulle-ƙullen da suke cikin zukatansu ba su da iyaka.
יצא מחלב עינמו עברו משכיות לבב׃
8 Suna ba’a, suna faɗin mugayen abubuwa; cikin girman kan suna barazana yin danniya.
ימיקו וידברו ברע עשק ממרום ידברו׃
9 Bakunansu na cewa sama na su ne, kuma harsunansu sun mallaki duniya.
שתו בשמים פיהם ולשונם תהלך בארץ׃
10 Saboda haka mutanensu sun juya gare su suna kuma shan ruwa a yalwace.
לכן ישיב עמו הלם ומי מלא ימצו למו׃
11 Suna cewa, “Yaya Allah zai sani? Mafi Ɗaukaka yana da sani ne?”
ואמרו איכה ידע אל ויש דעה בעליון׃
12 Ga yadda mugaye suke, kullum ba su da damuwa, arzikinsu yana ta ƙaruwa.
הנה אלה רשעים ושלוי עולם השגו חיל׃
13 Tabbatacce a banza na bar zuciyata da tsabta; a banza na wanke hannuwa don nuna rashin laifi.
אך ריק זכיתי לבבי וארחץ בנקיון כפי׃
14 Dukan yini na sha annoba; an hukunta ni kowace safiya.
ואהי נגוע כל היום ותוכחתי לבקרים׃
15 Da na ce, “Zan faɗa haka,” da na bashe’ya’yanka.
אם אמרתי אספרה כמו הנה דור בניך בגדתי׃
16 Sa’ad da na yi ƙoƙari in gane wannan, sai ya zama danniya a gare ni
ואחשבה לדעת זאת עמל היא בעיני׃
17 sai da na shiga wuri mai tsarki na Allah; sa’an nan na gane abin da ƙarshensu zai zama.
עד אבוא אל מקדשי אל אבינה לאחריתם׃
18 Tabbatacce ka sa su a ƙasa mai santsi; ka jefar da su ga hallaka.
אך בחלקות תשית למו הפלתם למשואות׃
19 Duba yadda suka hallaka farat ɗaya, razana ta share su gaba ɗaya!
איך היו לשמה כרגע ספו תמו מן בלהות׃
20 Kamar yadda mafarki yake sa’ad da mutum ya farka, haka yake sa’ad da ka farka, ya Ubangiji, za ka rena su kamar almarai.
כחלום מהקיץ אדני בעיר צלמם תבזה׃
21 Sa’ad da zuciyata ta ɓaci hankalina kuma ya tashi,
כי יתחמץ לבבי וכליותי אשתונן׃
22 na zama marar azanci da jahili; na zama kamar dabba a gabanka.
ואני בער ולא אדע בהמות הייתי עמך׃
23 Duk da haka kullum ina tare da kai; ka riƙe ni a hannun damana.
ואני תמיד עמך אחזת ביד ימיני׃
24 Ka bishe ni da shawararka, bayan haka kuma za ka kai ni cikin ɗaukaka.
בעצתך תנחני ואחר כבוד תקחני׃
25 Wa nake da shi a sama in ba kai ba? Ba na kuma sha’awar kome a duniya in ban da kai.
מי לי בשמים ועמך לא חפצתי בארץ׃
26 Jikina da zuciyata za su iya raunana, amma Allah ne ƙarfin zuciyata da kuma rabona har abada.
כלה שארי ולבבי צור לבבי וחלקי אלהים לעולם׃
27 Waɗanda suke nesa da kai za su hallaka; kakan hallaka dukan waɗanda suke maka rashin aminci.
כי הנה רחקיך יאבדו הצמתה כל זונה ממך׃
28 Amma game da ni, yana da kyau in kasance kusa da Allah. Na mai da Ubangiji Mai Iko Duka mafakata; zan yi shelar dukan ayyukanka.
ואני קרבת אלהים לי טוב שתי באדני יהוה מחסי לספר כל מלאכותיך׃

< Zabura 73 >