Zabura 73
1 Zabura ta Asaf. Tabbatacce Allah mai alheri ne ga Isra’ila, ga waɗanda suke masu tsabta a zuciya.
Een psalm van Asaf. Immers is God Israel goed, dengenen, die rein van harte zijn.
2 Amma game da ni, ƙafafuna suna gab da yin santsi; tafin ƙafana ya yi kusan zamewa.
Maar mij aangaande, mijn voeten waren bijna uitgeweken; mijn treden waren bijkans uitgeschoten.
3 Gama na yi kishin masu girman kai sa’ad da na ga cin gaban da masu mugunta suke yi.
Want ik was nijdig op de dwazen, ziende der goddelozen vrede.
4 Ba sa yin wata fama; jikunansu lafiya suke da kuma ƙarfi.
Want er zijn geen banden tot hun dood toe, en hun kracht is fris.
5 Ba sa shan wata wahalar da sauran mutane ke sha; ba su da damuwa irin na’yan adam.
Zij zijn niet in de moeite als andere mensen, en worden met andere mensen niet geplaagd.
6 Saboda girman kai ya zama musu abin wuya; tā da hankali ya zama musu riga.
Daarom omringt hen de hovaardij als een keten; het geweld bedekt hen als een gewaad.
7 Daga mugayen zukatansu laifi kan fito mugaye ƙulle-ƙullen da suke cikin zukatansu ba su da iyaka.
Hun ogen puilen uit van vet; zij gaan de inbeeldingen des harten te boven.
8 Suna ba’a, suna faɗin mugayen abubuwa; cikin girman kan suna barazana yin danniya.
Zij mergelen de lieden uit, en spreken boselijk van verdrukking; zij spreken uit de hoogte.
9 Bakunansu na cewa sama na su ne, kuma harsunansu sun mallaki duniya.
Zij zetten hun mond tegen den hemel, en hun tong wandelt op de aarde.
10 Saboda haka mutanensu sun juya gare su suna kuma shan ruwa a yalwace.
Daarom keert zich Zijn volk hiertoe, als hun wateren eens vollen bekers worden uitgedrukt,
11 Suna cewa, “Yaya Allah zai sani? Mafi Ɗaukaka yana da sani ne?”
Dat zij zeggen: Hoe zou het God weten, en zou er wetenschap zijn bij den Allerhoogste?
12 Ga yadda mugaye suke, kullum ba su da damuwa, arzikinsu yana ta ƙaruwa.
Ziet, dezen zijn goddeloos; nochtans hebben zij rust in de wereld; zij vermenigvuldigen het vermogen.
13 Tabbatacce a banza na bar zuciyata da tsabta; a banza na wanke hannuwa don nuna rashin laifi.
Immers heb ik tevergeefs mijn hart gezuiverd, en mijn handen in onschuld gewassen.
14 Dukan yini na sha annoba; an hukunta ni kowace safiya.
Dewijl ik den gansen dag geplaagd ben, en mijn straffing is er alle morgens.
15 Da na ce, “Zan faɗa haka,” da na bashe’ya’yanka.
Indien ik zou zeggen: Ik zal ook alzo spreken; ziet, zo zou ik trouweloos zijn aan het geslacht Uwer kinderen.
16 Sa’ad da na yi ƙoƙari in gane wannan, sai ya zama danniya a gare ni
Nochtans heb ik gedacht om dit te mogen verstaan; maar het was moeite in mijn ogen;
17 sai da na shiga wuri mai tsarki na Allah; sa’an nan na gane abin da ƙarshensu zai zama.
Totdat ik in Gods heiligdommen inging, en op hun einde merkte.
18 Tabbatacce ka sa su a ƙasa mai santsi; ka jefar da su ga hallaka.
Immers zet Gij hen op gladde plaatsen; Gij doet hen vallen in verwoestingen.
19 Duba yadda suka hallaka farat ɗaya, razana ta share su gaba ɗaya!
Hoe worden zij als in een ogenblik tot verwoesting, nemen een einde, worden te niet van verschrikkingen!
20 Kamar yadda mafarki yake sa’ad da mutum ya farka, haka yake sa’ad da ka farka, ya Ubangiji, za ka rena su kamar almarai.
Als een droom na het ontwaken! Als Gij opwaakt, o Heere, dan zult Gij hun beeld verachten.
21 Sa’ad da zuciyata ta ɓaci hankalina kuma ya tashi,
Als mijn hart opgezwollen was, en ik in mijn nieren geprikkeld werd,
22 na zama marar azanci da jahili; na zama kamar dabba a gabanka.
Toen was ik onvernuftig, en wist niets; ik was een groot beest bij U.
23 Duk da haka kullum ina tare da kai; ka riƙe ni a hannun damana.
Ik zal dan geduriglijk bij U zijn; Gij hebt mijn rechterhand gevat;
24 Ka bishe ni da shawararka, bayan haka kuma za ka kai ni cikin ɗaukaka.
Gij zult mij leiden door Uw raad; en daarna zult Gij mij in heerlijkheid opnemen.
25 Wa nake da shi a sama in ba kai ba? Ba na kuma sha’awar kome a duniya in ban da kai.
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
26 Jikina da zuciyata za su iya raunana, amma Allah ne ƙarfin zuciyata da kuma rabona har abada.
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
27 Waɗanda suke nesa da kai za su hallaka; kakan hallaka dukan waɗanda suke maka rashin aminci.
Want ziet, die verre van U zijn, zullen vergaan; Gij roeit uit, al wie van U afhoereert.
28 Amma game da ni, yana da kyau in kasance kusa da Allah. Na mai da Ubangiji Mai Iko Duka mafakata; zan yi shelar dukan ayyukanka.
Maar mij aangaande, het is mij goed nabij God te wezen; ik zet mijn betrouwen op den Heere HEERE, om al Uw werken te vertellen.
