< Zabura 69 >
1 Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Da muryar “Lilin.” Ta Dawuda. Ka cece ni, ya Allah, gama ruwa ya kai wuyata
Til songmeisteren, etter «Liljor»; av David. Frels meg, Gud! for vatni trengjer seg inn på livet.
2 Na nutse cikin laka mai zurfi, inda babu wurin tsayawa. Na shiga cikin ruwaye masu zurfi; rigyawa ya sha kaina.
Eg er sokken ned i det djupe dike der det inkje fotfeste er, eg er komen ut i ovdjupe vatn, og flodi fløymer yver meg.
3 Na gaji da kira ina neman taimako; maƙogwarona ya bushe idanuna sun dushe, suna neman Allahna.
Eg er trøytt av mi roping, det brenn i min strupe, mine augo er upptærde, med di eg ventar på min Gud.
4 Waɗanda suke ƙina ba dalili sun fi gashin kaina yawa; da yawa ne abokan gābana babu dalili, su da suke nema su hallaka ni. An tilasta mini in mayar da abin da ban sata ba.
Fleire enn håri på mitt hovud er dei som hatar meg utan orsak, mange er dei som vil meg tyna meg, som utan grunn er mine fiendar; det eg ikkje hev rana, skal eg no gjeva attende.
5 Ka san wautata, ya Allah; laifina ba a ɓoye yake daga gare ka ba.
Gud, du kjenner min dårskap, og all mi syndeskuld er ikkje løynd for deg.
6 Bari waɗanda suke sa zuciya gare ka kada su sha kunya saboda ni, Ya Ubangiji, Ubangiji Maɗaukaki; bari waɗanda suke neman ka kada su sha kunya saboda ni, Ya Allah na Isra’ila.
Lat deim ved meg ikkje verta til skammar, dei som ventar på deg, Herre, Herre, allhers drott! Lat deim ikkje ved meg verta skjemde, dei som søkjer deg, Israels Gud!
7 Gama na jimre da ba’a saboda kai, kunya kuma ta rufe fuskata.
For di skuld ber eg hæding, skjemsla ligg yver mitt andlit.
8 Ni baƙo ne a cikin’yan’uwana, bare kuma ga’ya’yan mahaifiyata maza;
Eg hev vorte framand hjå brørne mine, og ein utlending hjå borni til mor mi.
9 gama himma da nake yi wa gidanka yana ƙunata, kuma zagi na masu zaginka yana fāɗuwa a kaina.
For brennhug for ditt hus hev ete meg upp, og deira spottord som spottar deg, hev falle på meg.
10 Sa’ad da na yi kuka na kuma yi azumi dole in jimre da ba’a;
Då mi sjæl græt medan eg fasta, vart eg spotta for det.
11 sa’ad da na sanya rigunan makoki, mutane suna maishe ni abin dariya.
Då eg laga ein sekk til klædde for meg, vart eg eit ordtøke for deim.
12 Masu zama a ƙofa suna mini ba’a, na zama waƙa a bakin bugaggu da giya.
Dei som sit i porten, røder um meg, og drikkarane syng um meg.
13 Amma na yi addu’a gare ka, ya Ubangiji, a lokacin da ka ga dama; a cikin ƙaunarka mai girma, ya Allah, ka amsa mini da tabbacin ceto.
Men eg kjem med mi bøn til deg, Herre, i nådetidi, Gud, for di store miskunn; svara meg med di trufaste hjelp!
14 Ka fid da ni daga laka, kada ka bari in nutse; ka cece ni daga waɗanda suke ƙina, daga rurin ruwaye.
Fria meg ut or søyla, og lat meg ikkje søkka! Lat meg verta utfria frå deim som hatar meg og frå dei djupe vatni!
15 Kada ka bar rigyawa yă sha kaina ko zurfafa su haɗiye ni ko rami yă rufe bakinsa a kaina.
Lat ikkje vatsflodi fløyma yver meg, og ikkje djupet svelgja meg, og heller ikkje brunnen lata att sitt gap yver meg!
16 Ka amsa mini, ya Ubangiji cikin alherin ƙaunarka; cikin jinƙanka mai girma ka juyo gare ni.
Svara meg, Herre, for din nåde er god, etter di store miskunn vend deg til meg!
17 Kada ka ɓoye fuskarka daga bawanka; ka amsa mini da sauri, gama ina cikin wahala.
Og løyn ikkje di åsyn for tenaren din, for eg er i naud; svara meg snart!
18 Ka zo kusa ka kuɓutar da ni; ka fanshe ni saboda maƙiyana.
Kom nær til mi sjæl, løys henne ut! Frels meg for mine fiendar skuld!
19 Ka san yadda ake mini ba’a, ake kunyatar da ni da kuma yadda nake shan kunya; dukan abokan gābana suna a gabanka.
Du kjenner mi spott og skam og vanæra, for di åsyn stend alle dei som trengjer meg.
20 Ba’a ta sa zuciyata ta karai ta bar ni ba mataimaki; Na nemi a ji tausayina, amma ban sami ko ɗaya ba, na nemi masu ta’aziyya, amma ban sami ko ɗaya ba.
Spottord hev brote mitt hjarta sund, so eg er sjuk; eg venta på medynk, men der var ingi, og på trøystarar, men eg fann ingen.
21 Sun sa abin ɗaci cikin abincina suka kuma ba ni ruwan inabi mai tsami sa’ad da nake jin ƙishi.
Og dei gav meg gall å eta, og då eg var tyrst, gav dei meg eddik å drikka.
22 Bari teburin da aka shirya a gabansu yă zama musu tarko; bari yă zama sakamakon laifi da kuma tarko.
Lat bordet deira framfyre deim verta ei snara, og ei gildra for deim når dei er trygge!
23 Bari idanunsu yă dushe don kada su gani, bayansu kuma yă tanƙware har abada.
Lat augo deira dimmast so dei ikkje ser, og lat deira lender alltid skjelva!
24 Ka kwarara fushinka a kansu; bari fushinka mai zafi yă ci musu.
Renn ut yver deim din vreide, og lat din brennande harm nå deim!
25 Bari wurinsu yă zama kufai; kada ka bar wani yă zauna a tentunansu.
Lat deira bustad verta øydd, lat det ingen vera som bur i deira tjeld!
26 Gama sun tsananta wa waɗanda ka hukunta suna kuma taɗin wahalar waɗanda ka ji musu rauni.
For dei forfylgjer den som du hev slege, og dei fortel um pinsla åt deim som du hev gjenomstunge.
27 Ka neme su da laifi a kan laifi; kada ka bar su su sami rabo a cikin cetonka.
Lat deim leggja syndeskuld til si syndeskuld, og lat deim ikkje koma til di rettferd!
28 Bari a shafe su sarai daga littafin rai kada a kuma lissafta su tare da adalai.
Lat deim verta utstrokne or livsens bok, og ikkje verta innskrivne med dei rettferdige!
29 Ina cikin zafi da kuma azaba; bari cetonka, ya Allah, yă tsare ni.
Men eg er ein arming full av verk, Gud, lat di frelsa berga meg!
30 Zan yabe sunan Allah cikin waƙa in kuma ɗaukaka shi tare wurin yin godiya.
Eg vil lova Guds namn med song og høglova honom med takksegjing,
31 Wannan zai gamshi Ubangiji fiye da saniya, fiye da bijimi da ƙahoninsa da kuma kofatansa.
og det skal tekkjast Herren betre enn ein ung ukse med horn og klauver.
32 Matalauta za su gani su kuma yi murna, ku da kuke neman Allah, bari zukatanku su rayu!
Når spaklyndte ser det, vil dei gleda seg; de som søkjer Gud - må dykkar hjarta liva!
33 Ubangiji yakan ji masu bukata ba ya kuwa ƙyale kamammun mutanensa.
For Herren høyrer på dei fatige, og sine fangar vanvyrder han ikkje.
34 Bari sama da ƙasa su yabe shi, tekuna da dukan abin da yake motsi a cikinsu,
Himmel og jord skal lova honom, havet og alt som krek i det.
35 gama Allah zai cece Sihiyona yă sāke gina biranen Yahuda. Sa’an nan mutane za su zauna a can su mallake ta,
For Gud skal frelsa Sion og byggja byarne i Juda, og dei skal bu der og eiga deim.
36 ’ya’yan bayinsa za su gāje ta, waɗanda kuma suna ƙaunar sunansa za su zauna a can.
Og avkjømet til hans tenarar skal erva deim, og dei som elskar hans namn, skal bu der.