< Zabura 66 >
1 Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Zabura ta Dawuda. Waƙa. Zabura. Ku yi sowa ta farin ciki ga Allah, dukan duniya!
(Til sangmesteren. En salme. En sang.) Bryd ud i Jubel for Gud, al Jorden,
2 Ku rera ɗaukaka ga sunansa; ku sa yabonsa yă zama da ɗaukaka!
lovsyng hans Navns Ære, syng ham en herlig Lovsang,
3 Ku ce wa Allah, “Ayyukanka da banmamaki suke! Ikonka da girma yake har abokan gābanka suna durƙusa a gabanka.
sig til Gud: "Hvor forfærdelige er dine Gerninger! For din vældige Styrkes Skyld logrer Fjenderne for dig,
4 Dukan duniya sun rusuna a gabanka suna rera yabo gare ka, suna rera yabo ga sunanka.” (Sela)
al Jorden tilbeder dig, de lovsynger dig, lovsynger dit Navn." (Sela)
5 Ku zo ku ga abin da Allah ya yi, ayyukansa masu banmamaki a madadin mutum!
Kom hid og se, hvad Gud har gjort i sit Virke en Rædsel for Menneskenes Børn.
6 Ya juya teku zuwa busasshiyar ƙasa, sun wuce cikin ruwaye da ƙafa, ku zo, mu yi farin ciki a cikinsa.
Han forvandlede Hav til Land, de vandrede til Fods over Strømmen; lad os fryde os højlig i ham.
7 Yana mulki har abada ta wurin ikonsa, idanunsa suna duban al’ummai, kada’yan tawaye su tayar masa. (Sela)
Han hersker med Vælde for evigt, på Folkene vogter hans Øjne, ej kan genstridige gøre sig store. (Sela)
8 Ku yabi Allahnku, ya mutane, bari a ji ƙarar yabonsa;
I Folkeslag, lov vor Gud, lad lyde hans Lovsangs Toner,
9 ya adana rayukanmu ya kuma kiyaye ƙafafunmu daga santsi.
han, som har holdt vor Sjæl i Live og ej lod vor Fod glide ud!
10 Gama kai, ya Allah, ka gwada mu; ka tace mu kamar azurfa.
Thi du ransaged os, o Gud, rensede os, som man renser Sølv;
11 Ka kawo mu cikin kurkuku ka kuma jibga kaya masu nauyi a bayanmu.
i Fængsel bragte du os, lagde Tynge på vore Lænder,
12 Ka bar mutane suka hau a kawunanmu; mun bi ta wuta da ruwa, amma ka kawo mu zuwa wurin yalwa.
lod Mennesker skride hen over vort Hoved, vi kom gennem Ild og Vand; men du førte os ud og bragte os Lindring!
13 Zan zo haikalinka da hadayun ƙonawa zan kuwa cika alkawurana gare ka,
Med Brændofre vil jeg gå ind i dit Hus og indfri dig mine Løfter,
14 alkawuran da leɓunana suka yi alkawari bakina kuma ya faɗa sa’ad da nake cikin wahala.
dem, mine Læber fremførte, min Mund udtalte i Nøden.
15 Zan miƙa kitsen dabbobi gare ka da kuma baye-baye na raguna; zan miƙa bijimai da awaki. (Sela)
Jeg bringer dig Ofre af Fedekvæg sammen med Vædres Offerduft, jeg ofrer Okser tillige med Bukke. (Sela)
16 Ku zo ku saurara, dukanku waɗanda suke tsoron Allah; bari in faɗa muku abin da ya yi mini.
Kom og hør og lad mig fortælle jer alle, som frygter Gud, hvad han har gjort for min Sjæl!
17 Na yi kuka gare shi da bakina; yabonsa yana a harshena.
Jeg råbte til ham med min Mund og priste ham med min Tunge.
18 Da a ce na ji daɗin zunubi a zuciyata, da Ubangiji ba zai saurara ba;
Havde jeg tænkt på ondt i mit Hjerte, da havde Herren ej hørt;
19 amma tabbatacce Allah ya saurara ya kuma ji muryata a cikin addu’a.
visselig, Gud har hørt, han lytted til min bedende Røst.
20 Yabo ga Allah, wanda bai ƙi addu’ata ba ko yă janye ƙaunarsa daga gare ni!
Lovet være Gud, som ikke har afvist min Bøn eller taget sin Miskundhed fra mig!