< Zabura 62 >

1 Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Don Yedutun. Zaburar Dawuda. Raina na samun hutu a wurin Allah ne kaɗai; cetona na zuwa daga gare shi.
Katoeng kruek zaehoikung hanah. Jeduthun ah sak koi David ih Saam laa. Tangtang ni, ka hinghaih mah laisaep ai ah Sithaw to zing; kai pahlonghaih doeh anih khae hoiah ni angzoh.
2 Shi kaɗai ne dutsena da cetona; shi ne kagarata, ba zan jijjigu ba.
Anih khue ni ka lungsong hoi ka pahlonghaih ah oh; anih loe kai ih sipae ah oh pongah, mawnh paraihaih ka tawn mak ai.
3 Har yaushe za ku tasar wa mutum guda? Dukanku ne za ku kā da shi wannan jinganannen bango, wannan rusasshen katanga?
Kami maeto to nasetto maw na tuk o han? Kai loe amtimh tom sipae, angkhaa thai ai khongkha baktiah ni ka oh boeh, nangcae boih mah nasetto thungah maw nang hum o han vop?
4 Sun kintsa sosai su tumɓuke shi daga matsayinsa mai martaba; suna jin daɗi yin ƙarairayi. Sukan sa wa mutum albarka da bakinsu, amma a zuciyarsu la’antawa suke yi. (Sela)
Nihcae loe ka ohhaih hmuensang hoiah kai pakhrak hanah poek o; lok amlai o; pakha hoiah tahamhoihaih to paek o, toe palung thung hoiah loe kasae to a thuih o. (Selah)
5 Ka nemi hutu, ya raina, a wurin Allah kaɗai; dogarata kan zo daga gare shi ne.
Ka hinghaih loe, laisaep ai ah Sithaw khue ni zing; ka oephaih doeh anih khae hoiah ni angzoh.
6 Shi ne kaɗai dutsena da cetona; shi ne kagarata, ba zan jijjigu ba.
Anih khue ni ka lungsong hoi ka pahlonghaih ah oh; anih loe kai ih sipae ah oh pongah, mawnh paraihaih ka tawn mak ai.
7 Cetona da girmata sun dangana ga Allah ne, shi ne dutsena mai ƙarfi, mafakata.
Ka pahlonghaih hoi ka lensawkhaih loe Sithaw khaeah ni oh; ka thacakhaih lungsong hoi ka buephaih loe Sithaw ni.
8 Ku dogara a gare shi a duk lokuta, ya mutane; ku faɗi albarkaci bakin zukatanku a gare shi, gama Allah ne mafakarmu. (Sela)
Aw kaminawk, anih khaeah amha o poe ah loe, anih khaeah palungthin to paek oh; Sithaw loe aicae abuephaih ah oh. (Selah)
9 Talakawa dai kamar shaƙar iska suke, Attajirai dai kamar shirim suke; in aka auna a ma’auni, su ba wani abu ba ne; dukansu dai kamar shaƙar iska ne kawai.
Tangtang ni, khosak kahnaem kaminawk loe takhi khue ah ni oh o, khosak sang kaminawk doeh amsawnlok thui kami ah ni oh o; tahhaih hoiah tah naah, nihcae loe takhi pongah anghoep o kue.
10 Kada ku dogara a kan ƙwace ko yin fariya a kayan sata; ko arzikinku ya ƙaru, kada ku sa zuciyarku a kansu.
Pacaekthlaekhaih to oep hmah loe, lomh ih hmuenmae pongah doeh amoek o hmah; hmuenmae hoi angraeng parai naah, to hmuenmae nuiah na poekhaih suem hmah.
11 Abu guda Allah ya ce, abubuwa biyu na ji, “Cewa kai, ya Allah, kake mai ƙarfi,
Sithaw mah lok vaito thuih; vai hnetto thuih naah, thacakhaih loe Sithaw ih ni, tiah ka thaih.
12 kuma cewa kai, ya Ubangiji, mai ƙauna ne. Tabbatacce za ka sāka wa kowane mutum bisa ga abin da ya yi.”
Aw Angraeng, nang loe palungnathaih hoiah na koi; nang loe kaminawk boih hanah a tok sakhaih baktih toengah tangqum to na paek.

< Zabura 62 >