< Zabura 55 >
1 Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Da kayan kiɗi masu tsirkiya. Wani maskil ta Dawuda. Ka ji addu’ata, ya Allah, kada ka ƙyale roƙona;
in finem in carminibus intellectus David exaudi Deus orationem meam et ne despexeris deprecationem meam
2 ka ji ni ka kuma amsa mini. Tunanina yana damuna na kuma gaji tilis
intende mihi et exaudi me contristatus sum in exercitatione mea et conturbatus sum
3 hankalina ya tashi saboda yawan surutan masu ƙina, saboda danniyar mugaye. Gama sukan jawo mini wahala, suna jin haushina suna ƙina.
a voce inimici et a tribulatione peccatoris quoniam declinaverunt in me iniquitatem et in ira molesti erant mihi
4 Zuciyata tana wahala a cikina; tsorace-tsoracen mutuwa sun sha kaina.
cor meum conturbatum est in me et formido mortis cecidit super me
5 Tsoro da rawan jiki sun kama ni; razana ta sha kaina.
timor et tremor venit super me et contexit me tenebra
6 Na ce, “Kash, da a ce ina da fikafikan kurciya mana! Ai, da na yi firiya na tafi na huta,
et dixi quis dabit mihi pinnas sicut columbae et volabo et requiescam
7 da na tafi can da nisa na zauna a hamada; (Sela)
ecce elongavi fugiens et mansi in solitudine diapsalma
8 da na hanzarta na tafi wurin mafakata, nesa da muguwar iska da hadiri.”
expectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus et a tempestate
9 Ka rikitar da mugaye, ya Ubangiji, ka birkitar da maganarsu, gama na ga rikici da faɗa a cikin birni.
praecipita Domine divide linguas eorum quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate
10 Dare da rana suna yawo a kan katanga; mugun hali da zargi suna a cikinta.
die et nocte circumdabit eam super muros eius et iniquitas et labor in medio eius
11 Rundunar hallaka suna aiki a cikin birni; barazana da ƙarairayi ba sa taɓa barin titunanta.
et iniustitia et non defecit de plateis eius usura et dolus
12 Da a ce abokin gāba ne ke zagina, da na jure da shi; da a ce maƙiyi yana tā da kansa a kaina, da na ɓoye daga gare shi.
quoniam si inimicus maledixisset mihi sustinuissem utique et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset abscondissem me forsitan ab eo
13 Amma kai ne, mutum kamar ni, abokina, abokina na kurkusa,
tu vero homo unianimis dux meus et notus meus
14 wanda na taɓa jin daɗin zumunci da shi sosai yayinda muke tafiya tare a taron jama’a a gidan Allah.
qui simul mecum dulces capiebas cibos in domo Dei ambulavimus cum consensu
15 Bari mutuwa ta ɗauki abokan gābana ba labari; bari su gangara da rai zuwa cikin kabari, gama mugunta tana samun masauƙi a cikinsu. (Sheol )
veniat mors super illos et descendant in infernum viventes quoniam nequitiae in habitaculis eorum in medio eorum (Sheol )
16 Amma na kira ga Allah, Ubangiji kuwa ya cece ni.
ego autem ad Deum clamavi et Dominus salvabit me
17 Safe, rana da yamma ina kuka da nishi, yakan kuwa ji muryata.
vespere et mane et meridie narrabo et adnuntiabo et exaudiet vocem meam
18 Yakan fisshe ni lafiya daga yaƙin da ake yi da ni, ko da yake da yawa suna gāba da ni.
redimet in pace animam meam ab his qui adpropinquant mihi quoniam inter multos erant mecum
19 Allah, yana mulki har abada, zai ji su yă kuma azabtar da su, (Sela) mutanen da ba sa taɓa canja hanyoyinsu kuma ba sa tsoron Allah.
exaudiet Deus et humiliabit illos qui est ante saecula diapsalma non enim est illis commutatio et non timuerunt Deum
20 Abokina ya kai wa abokansa hari; ya tā da alkawarinsa.
extendit manum suam in retribuendo contaminaverunt testamentum eius
21 Maganarsa tana da laushi kamar man zaitun, duk da haka yaƙi yana a cikin zuciyarsa; kalmominsa sun fi mai sulɓi, duk da haka takuba ne zārarru.
divisi sunt ab ira vultus eius et adpropinquavit cor illius molliti sunt sermones eius super oleum et ipsi sunt iacula
22 Ku kawo damuwoyinku ga Ubangiji zai kuwa riƙe ku; ba zai taɓa barin mai adalci yă fāɗi ba.
iacta super Dominum curam tuam et ipse te enutriet non dabit in aeternum fluctuationem iusto
23 Amma kai, ya Allah, za ka kawar da mugaye zuwa cikin ramin lalacewa; masu kisa da mutane masu ruɗu ba za su kai rabin kwanakin rayuwarsu ba. Amma ni dai, na dogara gare ka.
tu vero Deus deduces eos in puteum interitus viri sanguinum et doli non dimidiabunt dies suos ego autem sperabo in te Domine