< Zabura 51 >
1 Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Zabura ta Dawuda. Sa’ad da annabi Natan ya zo wurinsa bayan Dawuda ya yi zina da Batsheba. Ka yi mini jinƙai, ya Allah, bisa ga ƙaunarka marar ƙarewa; bisa ga tausayinka mai girma ka shafe laifofina.
För sångmästaren; en psalm av David,
2 Ka wanke dukan kurakuraina ka tsarkake ni daga zunubina.
när profeten Natan kom till honom, då han hade gått in till Bat-Seba.
3 Gama ina sane da laifofina zunubaina kuma kullum suna a gabana.
Gud, var mig nådig efter din godhet, utplåna mina överträdelser efter din stora barmhärtighet.
4 Kai kaɗai na yi wa zunubi na yi abin da yake mugu a idonka, ta haka an tabbatar kai mai gaskiya sa’ad da ka yi magana aka kuma nuna kai mai adalci ne sa’ad da ka hukunta.
Två mig väl från min missgärning, och rena mig från synd.
5 Tabbatacce ni mai zunubi ne tun haihuwa mai zunubi daga lokacin da mahaifiyata ta yi cikina.
Ty jag känner mina överträdelser, och min synd är alltid inför mig.
6 Tabbatacce kana son gaskiya a sassan ciki; ka koya mini hikima a wuri can ciki.
Mot dig allena har jag syndat och gjort vad ont är i dina ögon; på det att du må finnas rättfärdig i dina ord och rättvis i dina domar.
7 Ka tsarkake ni da hizzob, zan kuwa zama tsab; ka wanke ni, zan kuma fi dusan ƙanƙara fari.
Se, i synd är jag född, och i synd har min moder avlat mig.
8 Bari in ji farin ciki da murna; bari ƙasusuwan da ka ragargaza su yi farin ciki.
Du har ju behag till sanning i hjärtegrunden; så lär mig då vishet i mitt innersta.
9 Ka ɓoye fuskarka daga zunubaina ka kuma shafe dukan kurakuraina.
Skära mig med isop, så att jag varder ren; två mig, så att jag bliver vitare än snö.
10 Ka halitta zuciya mai tsabta a cikina, ya Allah, ka kuma sabunta tsayayyen ruhu a cikina.
Låt mig förnimma fröjd och glädje, låt de ben som du har krossat få fröjda sig.
11 Kada ka fid da ni daga gabanka ko ka ɗauke Ruhunka Mai Tsarki daga gare ni.
Vänd bort ditt ansikte från mina synder, och utplåna alla mina missgärningar.
12 Ka mayar mini farin cikin cetonka ka kuma ba ni ruhun biyayya, yă riƙe ni.
Skapa i mig, Gud, ett rent hjärta, och giv mig på nytt en frimodig ande.
13 Ta haka zan koyar wa masu laifi hanyoyinka, masu zunubi kuma za su komo gare ka.
Förkasta mig icke från ditt ansikte, och tag icke din helige Ande ifrån mig.
14 Ka cece ni daga laifin jini, ya Allah, Allahn da ya cece ni, harshena kuwa zai rera adalcinka.
Låt mig åter få fröjdas över din frälsning, och uppehåll mig med villighetens ande.
15 Ya Ubangiji, ka buɗe leɓunana, bakina kuwa zai furta yabonka.
Då skall jag lära överträdarna dina vägar, och syndarna skola omvända sig till dig.
16 Ba ka farin ciki a hadaya, ai da na kawo; ba ka jin daɗin hadayun ƙonawa.
Rädda mig undan blodstider, Gud, du min frälsnings Gud, så skall min tunga jubla över din rättfärdighet.
17 Hadayun Allah su ne karyayyen ruhu; karyayyiya da kuma zuciya mai tuba, Ya Allah, ba za ka ƙi ba.
Herre, upplåt mina läppar, så att min mun kan förkunna ditt lov.
18 Cikin jin daɗinka ka sa Sihiyona ta yi nasara; ka gina katangar Urushalima.
Ty du har icke behag till offer, eljest skulle jag giva dig sådana; till brännoffer har du icke lust.
19 Ta haka za a kasance da hadayu masu adalci, hadayun ƙonawa ɗungum don su faranta ka; sa’an nan za a miƙa bijimai a bagadenka.
Det offer som behagar Gud är en förkrossad ande; ett förkrossat och bedrövat hjärta skall du, Gud, icke förakta. Gör väl mot Sion i din nåd, bygg upp Jerusalems murar. Då skall du undfå rätta offer, som behaga dig, brännoffer och heloffer; då skall man offra tjurar på ditt altare.