< Zabura 50 >
1 Zabura ta Asaf. Maɗaukaki, Allah, Ubangiji, ya yi magana ya kuma kira duniya daga fitowar rana zuwa inda take fāɗuwa.
Ein salme av Asaf. Gud, Gud Herren talar og kallar på jordi frå solekoma til soleglad.
2 Daga Sihiyona, cikakkiya a kyau, Allah na haskakawa.
Frå Sion, fagerleiks kruna, strålar Gud fram.
3 Allahnmu yana zuwa ba kuwa zai yi shiru ba; wuta mai cinyewa a gabansa, babban hadari kuma ya kewaye shi.
Vår Gud kjem og skal ikkje tegja. For hans åsyn gjeng etande eld, og ikring honom stormar det sterkt.
4 Ya kira sammai da suke bisa, da duniya, don yă shari’anta mutanensa.
Han kallar på himmelen ovantil og på jordi til å døma sitt folk.
5 “Ku tattara mini shafaffuna, waɗanda suka yi alkawari da ni ta wurin hadaya.”
«Samla til meg mine trugne, som hev gjort pakt med meg um offer!»
6 Sammai kuwa sun yi shelar adalcinsa gama Allah kansa alƙali ne. (Sela)
Og himlarne forkynner hans rettferd; for Gud er den som skal halda dom. (Sela)
7 “Ku ji, ya mutanena, zan kuwa yi magana, Ya Isra’ila, zan kuwa ba da shaida a kanku. Ni ne Allah, Allahnku.
«Høyr, mitt folk, eg vil tala; Israel, eg vil vitna imot deg; Gud, din Gud er eg.
8 Ba na tsawata muku saboda hadayunku ko kuwa hadayunku na ƙonawa, waɗanda kuka taɓa kawo a gabana.
Ikkje for dine offer vil eg lasta deg; dine brennoffer er alltid framfyre meg.
9 Ba na bukatan bijimi daga turkenku ko awaki daga garkunanku,
Eg vil ikkje taka uksar frå ditt hus eller bukkar frå dine grindar.
10 gama kowace dabbar kurmi nawa ne, da kuma shanu a kan dubban tuddai.
For meg høyrer alle dyr i skogen til, fe på fjelli i tusundtal.
11 Na san kowane tsuntsun da yake a duwatsu kuma halittun filaye nawa ne.
Eg kjenner alle fuglar på fjelli, og det som rører seg på marki, er meg for augo.
12 Da a ce ina jin yunwa ai, ba sai na faɗa muku ba, gama duniyar nawa ne, da kome da yake cikinta.
Um eg var hungrig, vilde eg ikkje segja det til deg; for meg høyrer jordriket til med alt det som fyller det.
13 Ina cin naman bijimai ne ko ina shan jinin awaki ne?
Skulde eg eta kjøt av stutar og drikka blod av bukkar?
14 “Ku miƙa hadayar godiya ga Allah, ku cika alkawuranku ga Mafi Ɗaukaka,
Ofra lov og takk til Gud og gjev den Høgste det du hev lova,
15 ku kira gare ni a ranar wahala; zan cece ku, za ku kuwa girmama ni.”
og kalla på meg den dag du er i naud, so vil eg frelsa deg ut, og du skal prisa meg.»
16 Amma ga mugaye, Allah ya ce, “Wace dama ce kuke da ita na haddace dokokina ko na yin maganar alkawarina a leɓunanku?
Men til den ugudlege segjer Gud: «Kva hev du med å fortelja um mine lover og taka mi pakt i din munn,
17 Kun ƙi umarnina kuka kuma zubar da kalmomina a bayanku
etter di du hatar tukt og kastar mine ord attum deg?
18 Sa’ad da kuka ga ɓarawo, kukan haɗa kai da shi; kukan haɗa kai da mazinata.
Når du ser ein tjuv, er du gjerne med honom, og med horkarar er du i lag.
19 Kuna amfani da bakunanku don mugunta kuna kuma gyara harshenku don ruɗu.
Din munn slepper du laus til vondt, og di tunga spinn i hop svik.
20 Kuna ci gaba da magana a kan ɗan’uwanku ku kuma yi maganar ƙarya a kan ɗan mahaifinku.
Du sit og talar imot bror din, set ein skamflekk på son til mor di.
21 Kun yi waɗannan abubuwa na kuwa yi shiru; kun ɗauka gaba ɗaya ni kamar ku ne. Amma zan tsawata muku in kuma zarge ku a fuskarku.
Dette gjorde du, og eg tagde; so tenkte du eg var liksom du sjølv; men eg vil yvertyda deg og leggja det fram for deg.
22 “Ku lura da wannan, ku da kuka manta da Allah, ko kuwa in yayyage ku kucu-kucu, ba kuma wanda zai cece ku.
Gjev gaum etter dette, de som gløymer Gud, so eg ikkje skal riva burt, og ingen frelser.
23 Shi wanda ya miƙa hadayun godiya yakan girmama ni, ya kuma shirya hanya saboda in nuna masa ceton Allah.”
Den som ofrar meg takk, han ærar meg, og den som gjeng den rette veg, honom vil eg lata sjå Guds frelsa!»