< Zabura 50 >
1 Zabura ta Asaf. Maɗaukaki, Allah, Ubangiji, ya yi magana ya kuma kira duniya daga fitowar rana zuwa inda take fāɗuwa.
Zsoltár Ászáftól. Isten, az Isten, az Örökkévaló beszélt, hívta a földet, napkeltétől napnyugtáig.
2 Daga Sihiyona, cikakkiya a kyau, Allah na haskakawa.
Cziónból, a tökéletes szépségűböl feltündöklött az Isten –
3 Allahnmu yana zuwa ba kuwa zai yi shiru ba; wuta mai cinyewa a gabansa, babban hadari kuma ya kewaye shi.
jöjjön Istenünk és ne hallgasson – tűz emészt előtte és körülötte viharzik nagyon.
4 Ya kira sammai da suke bisa, da duniya, don yă shari’anta mutanensa.
Szólítja az eget felülről és a földet, hogy itélje népét.
5 “Ku tattara mini shafaffuna, waɗanda suka yi alkawari da ni ta wurin hadaya.”
Gyűjtsétek elém a jámboraimat, kik áldozat mellett kötik meg szövetségemet
6 Sammai kuwa sun yi shelar adalcinsa gama Allah kansa alƙali ne. (Sela)
És hirdetik az egek az ő igazságát, hogy Isten itélni készül. Széla.
7 “Ku ji, ya mutanena, zan kuwa yi magana, Ya Isra’ila, zan kuwa ba da shaida a kanku. Ni ne Allah, Allahnku.
Halljad népem, hadd beszéljek, Izraél, hadd intselek téged; Isten, a te Istened vagyok.
8 Ba na tsawata muku saboda hadayunku ko kuwa hadayunku na ƙonawa, waɗanda kuka taɓa kawo a gabana.
Nem vágóáldozataid miatt dorgállak, hisz égőáldozataid mindég előttem vannak;
9 Ba na bukatan bijimi daga turkenku ko awaki daga garkunanku,
nem fogadok el házadból tulkot, aklaidból bakokat.
10 gama kowace dabbar kurmi nawa ne, da kuma shanu a kan dubban tuddai.
Mert enyém minden vadja az erdőnek, a barmok hegyek ezrein;
11 Na san kowane tsuntsun da yake a duwatsu kuma halittun filaye nawa ne.
ismerem a hegyek madarát mind, s mi a mezőn sürög, velem van.
12 Da a ce ina jin yunwa ai, ba sai na faɗa muku ba, gama duniyar nawa ne, da kome da yake cikinta.
Ha éhezném, nem mondanám neked, mert enyém a világ és teljessége.
13 Ina cin naman bijimai ne ko ina shan jinin awaki ne?
Eszem-e én a bikák husát s a bakok vérét iszom-e?
14 “Ku miƙa hadayar godiya ga Allah, ku cika alkawuranku ga Mafi Ɗaukaka,
Áldozz Istennek hálaáldozatot, és fizesd meg a legfelsőnek fogadásaidat;
15 ku kira gare ni a ranar wahala; zan cece ku, za ku kuwa girmama ni.”
és szólíts engem a szorongatá. s napján, kiragadlak s te majd tisztelsz engem.
16 Amma ga mugaye, Allah ya ce, “Wace dama ce kuke da ita na haddace dokokina ko na yin maganar alkawarina a leɓunanku?
A gonosznak pedig mondja az Isten: Mit reeked elbeszélned törvényeimet, s miért veszed szájadra szövetségemet?
17 Kun ƙi umarnina kuka kuma zubar da kalmomina a bayanku
Holott te gyűlölöd az oktatást s magad mögé dobtad szavaimat.
18 Sa’ad da kuka ga ɓarawo, kukan haɗa kai da shi; kukan haɗa kai da mazinata.
Ha tolvajt láttál, czimboráltál vele és házasságtörőkkel van osztályrészed.
19 Kuna amfani da bakunanku don mugunta kuna kuma gyara harshenku don ruɗu.
Szájadat neki eresztetted rosszra, s nyelvedet csalárdsághoz tapasztod.
20 Kuna ci gaba da magana a kan ɗan’uwanku ku kuma yi maganar ƙarya a kan ɗan mahaifinku.
Ülsz, testvéred ellen beszélsz, anyád fiára mocskot vetsz.
21 Kun yi waɗannan abubuwa na kuwa yi shiru; kun ɗauka gaba ɗaya ni kamar ku ne. Amma zan tsawata muku in kuma zarge ku a fuskarku.
Ezeket tetted, és hallgattam, azt képzelted, olyan vagyok mint te; hadd dorgállak meg, hadd sorolom föl szemeid előtt.
22 “Ku lura da wannan, ku da kuka manta da Allah, ko kuwa in yayyage ku kucu-kucu, ba kuma wanda zai cece ku.
Értsétek hát ezt meg, ti Istenfelejtők, nehogy szaggassak s nincs, a ki mentene.
23 Shi wanda ya miƙa hadayun godiya yakan girmama ni, ya kuma shirya hanya saboda in nuna masa ceton Allah.”
A ki hálaáldozatot áldoz, tisztel engemet, s a ki az útra ügyel, azzal láttatom Isten üdvösségét!