< Zabura 47 >

1 Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Ta’Ya’yan Kora maza. Zabura ce. Ku tafa hannuwanku, dukanku al’ummai; ku yi sowa ga Allah da muryoyin farin ciki.
Для дириґента хору. Синів Коре́євих, Псалом. Всі наро́ди, — плещі́ть у долоні, покли́куйте Богові голосом ра́дости,
2 Ubangiji Mafi Ɗaukaka mai banmamaki ne, Sarki ne mai girma a bisa dukan duniya!
грізни́й бо Всевишній Госпо́дь, Цар великий всієї землі!
3 Ya rinjayi al’ummai a ƙarƙashinmu, mutane kuma a ƙarƙashin ƙafafunmu.
Він наро́ди під нас підбиває, а поган — нам під но́ги,
4 Ya zaɓar mana gādonmu, abar taƙamar Yaƙub, wanda yake ƙauna. (Sela)
Він нашу спа́дщину для нас вибирає, вели́чність для Якова, що його полюбив. (Се́ла)
5 Allah ya haura a cikin sowa ta farin ciki, Ubangiji ya haura a cikin ƙarar ƙahoni.
Бог виступає при радісних о́криках, Господь — при голосі ро́га.
6 Ku rera yabai ga Allah, ku rera yabai; ku rera yabai ga Sarkinmu, ku rera yabai.
Співайте Богові нашому, співайте, співайте Царе́ві нашому, співайте,
7 Gama Allah shi ne Sarkin dukan duniya; ku rera zabura ta yabo gare shi.
бо Бог — Цар усієї землі, співайте навча́льний псало́м!
8 Allah yana mulki a bisa al’ummai; Allah yana zama a kan kursiyinsa mai tsarki.
Бог зацарюва́в над наро́дами, Бог сів на святому Своєму престо́лі!
9 Manyan mutanen al’ummai sun taru a matsayin mutanen Allah na Ibrahim, gama sarkunan duniya na Allah ne; ana ɗaukaka shi ƙwarai.
Зібрались влади́ки народів, народ Бога Авраамового, як Божі щити́ на землі, — між ними Він сильно звели́чений!

< Zabura 47 >