< Zabura 44 >
1 Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Ta’ya’yan Kora maza. Maskil ne. Mun ji da kunnuwanmu, ya Allah; kakanninmu sun faɗa mana abin da ka aikata a kwanakinsu, tun dā can.
Til Sangmesteren. Af Koras Sønner. En Maskil.
2 Da hannunka ka kori al’ummai ka kuma dasa kakanninmu; ka ragargaza mutanen ka kuma sa kakanninmu suka haɓaka.
Gud, vi har hørt det med egne Ører, vore Fædre har fortalt os derom; du øved en Daad i deres Dage, i Fortids Dage med din Haand;
3 Ba da takobinsu ba ne suka ci ƙasar, ba kuwa ƙarfin hannunsu ne ya ba su nasara ba; hannun damanka ne, ƙarfin hannunka, da kuma hasken fuskarka, gama ka ƙaunace su.
Folk drev du bort, men plantede hine, Folkeslag knuste du, men dem lod du brede sig;
4 Kai ne Sarkina da kuma Allahna, wanda ya ba da nasarori wa Yaƙub.
thi de fik ej Landet i Eje med Sværdet, det var ej deres Arm, der gav dem Sejr, men det var din højre, din Arm og dit Ansigts Lys, thi du havde dem kær.
5 Ta wurinka mun tura abokan gābanmu baya; ta wurin sunanka muka tattake maƙiyanmu.
Du, du er min Konge, min Gud, som sender Jakob Sejr.
6 Ba na dogara ga bakana, takobina ba ya kawo nasara;
Ved dig nedstøder vi Fjenden, Modstanderne træder vi ned i dit Navn;
7 amma kana ba mu nasara a kan abokan gābanmu, ka sa abokan gābanmu suka sha kunya.
thi ej paa min Bue stoler jeg, mit Sværd kan ikke give mig Sejr;
8 A cikin Allah muke fariyarmu dukan yini, kuma za mu yabi sunanka har abada. (Sela)
men du gav os Sejr over Fjenden, du lod vore Avindsmænd blive til Skamme.
9 Amma yanzu ka ƙi mu ka kuma ƙasƙantar da mu; ba ka ƙara fita tare da mayaƙanmu.
Vi roser os altid af Gud, dit Navn vil vi love for evigt. (Sela)
10 Ka sa muka gudu a gaban abokin gāba, kuma abokan gābanmu suka washe mu.
Dog har du forstødt os, gjort os til Spot, du drager ej med vore Hære;
11 Ka ba da mu a cinye kamar tumaki ka kuma watsar da mu a cikin al’ummai.
du lader os vige for Fjenden, vore Avindsmænd tager sig Bytte;
12 Ka sayar da mutanenka a kuɗin da bai taka ƙara ya karye ba babu wata riba daga sayar da su da ka yi.
du har givet os hen som Slagtekvæg, og strøet os ud mellem Folkene,
13 Ka mai da mu abin dariya ga maƙwabtanmu, abin dariya da reni ga waɗanda suke kewaye da mu.
dit Folk har du solgt til Spotpris, vandt ikke Rigdom ved Salget.
14 Ka sa muka zama abin ba’a a cikin al’ummai; mutanen suna kaɗa mana kai.
Til Haan for Naboer gør du os, til Spot og Spe for Grander,
15 Dukan yini ina cikin wulaƙanci, fuskata kuma ta rufu da kunya
du gør os til Mundheld blandt Folkene, lader Folkeslagene ryste paa Hovedet ad os.
16 saboda ba’ar waɗanda suke zagi suke kuma ƙina, saboda abokan gābana, waɗanda suka sha alwashi sai sun yi ramuwa.
Min Skændsel er mig altid i Tanke, og Skam bedækker mit Aasyn
17 Dukan wannan ya faru da mu, ko da yake ba mu manta da kai ba ko mu kasance masu ƙarya ga alkawarinka.
for spottende, haanende Tale, for Fjendens og den hævngerriges Blikke.
18 Zukatanmu ba su juya baya; ƙafafunmu ba su kauce daga hanyarka ba.
Alt det kom over os, skønt vi glemte dig ikke, sveg ikke heller din Pagt!
19 Amma ka ragargaza mu ka kuma maishe mu abin farautar karnukan jeji ka kuma rufe mu cikin duhu baƙi ƙirin.
Vort Hjerte veg ikke fra dig, vore Skridt forlod ej din Vej.
20 Da a ce mun manta da sunan Allahnmu ko mun miƙa hannuwanmu ga baƙin alloli,
Dog knuste du os, hvor Sjakalerne bor, og indhylled os i Mørke.
21 da Allah bai gane ba, da yake ya san asiran zuciya?
Havde vi glemt vor Guds Navn, bredt Hænderne ud mod en fremmed Gud,
22 Duk da haka saboda kai mun fuskanci mutuwa dukan yini; aka ɗauke mu kamar tumakin da za a yanka.
vilde Gud ej opspore det? Han kender jo Hjerternes Løndom —
23 Ka farka, ya Ubangiji! Don me kake barci? Ta da kanka! Kada ka ƙi mu har abada.
nej, for din Skyld dræbes vi Dagen lang og regnes som Slagtekvæg!
24 Me ya sa ka ɓoye fuskarka ka manta da azabanmu da kuma danniyar da ake mana?
Vaagn op, hvi sover du, Herre? Bliv vaagen, forstød ej for stedse!
25 An kai mu ƙasa zuwa ƙura; jikunanmu sun manne da ƙasa.
Hvorfor vil du skjule dit Aasyn, glemme vor Nød og Trængsel?
26 Ka tashi ka taimake mu; ka cece mu saboda ƙaunarka marar ƙarewa.
Thi vor Sjæl ligger bøjet i Støvet, vort Legeme klæber ved Jorden. Staa op og kom os til Hjælp, forløs os for din Miskundheds Skyld!